Lacritus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lacritus (Oudgrieks: Λάκριτος, Lákritos) was een sofist van Phaselis te Athene.

Hij werd door Androcles over een geleende geldsom aangesproken, waarbij Demosthenes de pleidooien hield.[1] Hij was een leerling van Isocrates.[2] Hij wordt ook een Atheens wetgever (ὁ νομοθέτης Ἀθηναίοις / o nomothétēs Athēnaíois) genoemd.[2]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Demosthenes, In Lacritus.
  2. a b Plutarchus, Vitae decem oratorum 837d. Vgl. Photius, Bibliotheca 260 (ed. I. Bekker, p. 487a).

Referentie[bewerken | brontekst bewerken]

  • art. Lacritus, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 514.