Loenochod
Loenochod (Russisch: Луноход, letterlijk Maanloper) is de naam van twee maanwagens die de Sovjet-Unie in 1970 en 1973 op de Maan zette en het gelijknamige ruimteprogramma. Dit ruimteprogramma werd uitgewerkt door het ontwerpbureau Lavotsjkin.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De achtwielige motorvoertuigen waren onbemand en werden vanaf de Aarde bestuurd. Ze waren 2,3 meter lang en 1,5 meter hoog, en gebruikten zonne-energie om zich overdag voort te bewegen. Tijdens de maannacht werden ze warm gehouden met een polonium-210-generator.[1] Dít geschiedde door circulatie van verwarmde lucht. Loenochod-1 beschikte over twee televisiecamera's, Loenochod-2 had er drie. Vijf bestuurders op Aarde bepaalden de rijrichting.
Het wagentje stopte geregeld, om met behulp van een andere set televisiecamera's aan de zijkant panoramafoto's over te seinen. De draagkracht van de maanbodem werd gemeten met een hardheidsmeter; een röntgenstralen-spectrometer onderzocht de chemische samenstelling van de maanbodem. Daarnaast beschikte het over een reflectorspiegel met veertien elementen om de afstand van de aarde tot de maan tot op 40 cm nauwkeurig vast te leggen.[2] Samen legden de voertuigen 52 kilometer op het maanoppervlak af.
Chronologie[bewerken | brontekst bewerken]
- In 1969 werd de eerste poging gedaan om een Loenochod (voertuig 8EL nummer 201) te lanceren maar de raket ontplofte bij de start.
- In 1970 bracht de Loena 17 de Loenochod 1 (voertuig 8EL nummer 203) op de maan. Deze landde op 17 november 1970 op de maan en was tien maanden actief. Loenochod 1 verkende het westelijke deel van Mare Imbrium. Op 14 september 1971 werd voor het laatst een radiosignaal opgevangen. Het was niet duidelijk waar Loenochod 1 zich op dat moment bevond, en pogingen het voertuig op te sporen bleven bijna veertig jaar lang zonder resultaat. In maart 2010 werd op foto's van het landingsgebied een puntje ontdekt, en op 22 april 2010 werd Loenochod 1 teruggevonden.[3]
- In 1973 volgde de Loenochod 2 (voertuig 8EL nummer 204) met de Loena 21. Hij was actief in de krater Le Monnier. De Loenochod 2 hield tot juli 2014[4] met een afstand van 42 kilometer het record voor de grootste afstand ooit gereden op een ander hemellichaam dan de aarde.[5]
- Een derde Loenochod (voertuig 8EL nummer 205) werd gebouwd en zou in 1977 gelanceerd worden. Dit vond nooit plaats en het voertuig staat nu in een bedrijfsmuseum van het Lavotsjkin-ontwerpbureau, in de Russische stad Chimki.
· 
· 
Bronnen, noten en/of referenties
|
