Maixabel
| Maixabel | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Icíar Bollaín | |||
| Producent | Juan Moreno Guillermo Sempere Koldo Zuazua | |||
| Scenario | Icíar Bollaín Isa Campo | |||
| Hoofdrollen | Blanca Portillo Luis Tosar | |||
| Muziek | Alberto Iglesias | |||
| Montage | Nacho Ruiz Capillas | |||
| Cinematografie | Javier Agirre | |||
| Première | 18 september 2021 (San Sebastián) | |||
| Genre | Drama | |||
| Speelduur | 115 minuten | |||
| Taal | Spaans | |||
| Land |  Spanje
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Maixabel is een Spaanse film, geregisseerd door Icíar Bollaín, met hoofdrollen voor Blanca Portillo en Luis Tosar.
De film ging op 18 september 2021 in première op het Filmfestival van San Sebastián.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
De film vertelt het, op een waargebeurd gebaseerde verhaal van Maxaibal, een weduwe van de voormalige gouverneur van Baskenland Juan Mari Jauregui, die ermee instemt een van de ETA-leden te ontmoeten die haar man hebben vermoord.[1]
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Blanca Portillo | Maixabel Lasa |
| Luis Tosar | Etxezarreta |
| María Cerezuela | María |
| Urko Olazabal | Luis |
| Bruno Sevilla | Luichi |
Productie[bewerken | brontekst bewerken]
In februari 2021 werd bekendgemaakt dat Icíar Bollaín was begonnen aan de productie van haar nieuwe film Maixabel, met Blanca Portillo in de titelrol. Luis Tosar, met wie Bollaín drie keer eerder samenwerkte, was gecast als haar tegenspeler. De filmmuziek wordt gecomponeerd door Alberto Iglesias. De opnames begonnen op 8 februari 2021 in de provincies Gipuzkoa en Álava in het noorden van Spanje.[2]
Release[bewerken | brontekst bewerken]
De film ging op 18 september 2021 in première op het Filmfestival van San Sebastián, waar de film deelnam aan de internationale competitie om de Gouden Schelp. Het is de vierde keer dat Icíar Bollaín deelnam aan de internationale competitie, nadat haar films Te doy mis ojos (2003), Mataharis (2007) en Yuli (2018) eerder hadden deelgenomen.[3]
Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]
Recensies[bewerken | brontekst bewerken]
Op Rotten Tomatoes geeft 100% van de 6 recensenten de film een positieve recensie, met een gemiddelde score van 7,30/10.[4]
Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Evenement | Categorie | Genomineerde | Resultaat |
|---|---|---|---|---|
| 2021 | San Sebastián (69ste editie) |
Gouden Schelp | Maixabel | Genomineerd |
| LIFF (16e editie) |
Publieksprijs | Maixabel | Gewonnen | |
| 2022 | Goya (36ste uitreiking) |
Beste film | Maixabel | Genomineerd |
| Beste regisseur | Icíar Bollaín | Genomineerd | ||
| Beste acteur | Luis Tosar | Genomineerd | ||
| Beste actrice | Blanca Portillo | Gewonnen | ||
| Beste mannelijke bijrol | Urko Olazabal | Gewonnen | ||
| Beste debuterend actrice | María Cerezuela | Gewonnen | ||
| Beste origineel scenario | Icíar Bollaín, Isa Campo | Genomineerd | ||
| Beste montage | Nacho Ruiz Capillas | Genomineerd | ||
| Beste artdirector | Mikel Serrano | Genomineerd | ||
| Beste productiemanager | Guadalupe Balaguer Trelles | Genomineerd | ||
| Beste geluid | Alazne Ameztoy, Juan Ferro, Candela Palencia | Genomineerd | ||
| Beste kostuums | Clara Bilbao | Genomineerd | ||
| Beste grime en haarstijl | Karmele Soler, Sergio Pérez Berbel | Genomineerd | ||
| Beste filmmuziek | Alberto Iglesias | Genomineerd |
Bronnen, noten en/of referenties
|
