Marc Jansen
Marc Carel Jansen (Amsterdam, 8 oktober 1946) is een geschiedkundige. Hij schreef verschillende boeken over de voormalige sovjet-landen en de geschiedenis van deze gebieden.
Biografie[1][bewerken | brontekst bewerken]
Jansen is de zoon van Leo Theodorus Jansen en Gerarda Cecilia Rekers en groeide op in Amsterdam. Hij studeerde geschiedenis tussen 1967-1973 en behaalde een doctorstitel in 1979 aan de Universiteit van Amsterdam.[2] Na zijn studies was hij eerst verbonden aan de Universiteit van Utrecht (1980-1981) en later aan het Internationaal Instituut voor Sociale geschiedenis (1982-1986). Sinds 1987 is hij verbonden aan de Universiteit van Amsterdam waar hij hoogleraar is.
Hij woonde en werkte ook enige tijd in Moskou.
Hij was OVSE-waarnemer tijdens verkiezingen in Oekraïne, Kirgizië , Rusland, Kazachstan en Georgië.
Hij is getrouwd in 1987 en heeft een zoon.
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Een showproces onder Lenin: het voorspel van de grote terreur. (1980), publicatie van proefschrift
- Een geschiedenis van Rusland (1988)
- Stalin's Loyal Executioner: People's Commissar Nikolai Ezhov (2002), co-auteur is Nikita Petrov
- Grensland. Een geschiedenis van Oekraïne (2014)
- De toekomst die nooit kwam. Hoe Rusland worstelt met zijn verleden (2019)
- Belaagd paradijs. Een geschiedenis van Georgië (2021)
Bronnen, noten en/of referenties
|