Mariene ecoregio Zuidelijke Kuroshiostroom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Mariene ecoregio Zuidelijke Kuroshiostroom (121) (Engels: South Kuroshio marine ecoregion) is een biogeografische regio en ligt in het westen van de Grote Oceaan in de Mariene provincie Zuidelijke Kuroshiostroom (28) in het Marien rijk Centrale Indo-Pacific. De mariene ecoregio is vastgesteld door het World Wide Fund for Nature en The Nature Conservancy en is vernoemd naar de zeestroom Kuroshio.[1][2]

In het noordoosten grenst het gebied aan de mariene ecoregio Kuroshiostroom (51), in het noordwesten aan de mariene ecoregio Oost-Chinese Zee (52), in het westen aan de mariene ecoregio Zuidelijk China (113), in het zuidwesten aan de mariene ecoregio Oceanische eilanden Zuid-Chinese Zee (114) en in het zuiden aan de mariene ecoregio Oostelijke Filipijnen (127).[1][3]

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

De mariene ecoregio ligt in het westen van de Grote Oceaan rond de Bataneilanden en de Babuyaneilanden van de Filipijnen, een deel van de Japanse Riukiu-eilanden en de zuidkust van Taiwan. Het gebied strekt zich uit van het eiland Amami Ōshima in de Amami-eilanden in het noorden, via de Okinawa-eilanden en de Sakishima-eilanden naar het eiland Yonaguni in het westen, tot aan de eilanden Fuga en Camiguin in het zuiden.[3]

Door het gebied stroomt de Kuroshio.[4][5]

Biogeografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebied kent zeeleven dat houdt van tropische temperaturen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]