Middelste falanx
■ middelste falanx
De middelste falangen[1] (enkelvoud middelste falanx), phalanges mediae of phalanges secundae[2] zijn botten die in het skelet van de meeste gewervelde dieren worden gevonden. Het zijn de vinger- of teenkootjes die tussen de proximale en distale falangen in liggen, begrensd door de PIP- en DIP-gewrichten. De duim en de grote teen hebben geen middelste falanx. De middelste falangen zijn niet alleen wat plaats betreft, maar ook in grootte de middelste van de falangen.
Bij dieren[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de meeste gewervelde dieren zijn de middelste falangen opgenomen in klauwen, de vinnen van walvissen of de vleugels van vogels. De phalanx media van het voorbeen van hoefdieren wordt ook wel het os coronale genoemd.[3]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Literatuurverwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
- ↑ Koch, T., Berg, R., & Heinze, W. (1970). Lehrbuch der Veterinär-Anatomie.Band I. Bewegungsapparat. (2. Auflage). Jena: VEB Gustav Fischer Verlag.
- ↑ International Committees on Veterinary Gross Anatomical Nomenclature, Veterinary Histological Nomenclature, & Veterinary Embryological Nomenclature (1994). Nomina Anatomica Veterinaria together with Nomina Histologica and Nomina Embryologica Veterinaria. Zürich/Ithaca/New York.