My Favorite Spy (1951)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
My Favorite Spy
Je moet maar pech hebben
Regie Norman Z. McLeod
Producent Paul Jones
Scenario Edmund L. Hartmann
Jack Sher
Hoofdrollen Bob Hope
Hedy Lamarr
Francis L. Sullivan
Muziek Victor Young
Montage Frank Bracht
Cinematografie Victor Milner
Distributie Paramount Pictures
Première 17 december 1951
Genre Komedie
Speelduur 91 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Opbrengst $ 2.600.000
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

My Favorite Spy is een Amerikaanse filmkomedie uit 1951 onder regie van Norman Z. McLeod. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel Je moet maar pech hebben.[1]

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De komiek Peanuts White wordt door de Amerikaanse overheid gerekruteerd om zich uit te geven voor de spion Eric Augustine. Hij moet een kostbare microfilm kopen in Tanger. Daar maakt hij kennis met de aantrekkelijke Lily Dalbray, een oude vriendin van Eric Augustine.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Hope, Bob Bob Hope Peanuts White / Eric Augustine
Lamarr, Hedy Hedy Lamarr Lily Dalbray
Sullivan, Francis L. Francis L. Sullivan Karl Brubaker
Moss, Arnold Arnold Moss Tasso
Archer, John John Archer Henderson
Van Rooten, Luis Luis Van Rooten Rudolf Hoenig
Chase, Stephen Stephen Chase Donald Bailey
Ankrum, Morris Morris Ankrum Generaal Frazer
Clarke, Angela Angela Clarke Waarzegster
Adrian, Iris Iris Adrian Lola
Faylen, Frank Frank Faylen Newton
Mazurki, Mike Mike Mazurki Monkara
Lawrence, Marc Marc Lawrence Ben Ali
Selwart, Tonio Tonio Selwart Harry Crock
Smiley, Ralph Ralph Smiley El Sarif

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]