Nitramide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nitramide
Structuurformule en molecuulmodel
Nitramide
Nitramide
Nitramide
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam Nitramide
Andere namen Nitramine
Molmassa 62,03 g/mol
SMILES
N[N+](=O)[O-]
CAS-nummer 7782-94-7
PubChem 24534
Wikidata Q3082228
Beschrijving KLeurloze vaste stof[1]
Fysische eigenschappen
Dichtheid 1,378 g/cm³
Smeltpunt [1] 72 tot 75 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Een nitramide is een chemische verbinding met de formule . Op basis van zijn molecuulformule kan de stof beschouwd worden als een dimeer van hyposalpetrigzuur.

Organische derivaten, waarin één of beide waterstofatomen door organische groepen vervangen zijn, worden nitroamines genoemd. Deze groep verbinding wordt veel toegepast als explosief. Voorbeelden zijn: RDX en HMX.

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

In essentie is het molecuul een directe koppeling van een aminogroep (-NH2) met een nitrogroep (-NO2). In de gasfase is het molecuul niet vlak,[2] als gekristalliseerde vaste stof is het molecuul wel vlak.[1]

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De oorspronkelijke synthese van Thiele en Lachman van nitramide was een vierstapssynthese met als laatste de solvolyse van kaliumnitrocarbamaat:[1]

Zowel het ammonium-ion als het waterstof-atoom aan de centrale stikstof wordt vervangen.
[3]

Andere syntheseroutes zijn:

Organische nitramides[bewerken | brontekst bewerken]

Onder de naam nitramines is een groep organische verbindingen bekend die vooral als explosief worden toegepast. Ze worden gesynthetiseerd via een nitrolyse van de overeenkomstige amines, zoals RDX uit hexamethyleentetramine.