Open de France 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Open de France is een jaarlijks golftoernooi van de Europese PGA Tour. De editie van 2012 wordt van 5-8 juli gespeeld op Le Golf National, waar in 2018 de Ryder Cup gespeeld zal worden. Het prijzengeld is € 2.000.000, waarvan de winnaar € 333.330 krijgt. Titelverdediger is Thomas Levet.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Nicolas Colsaerts speelde in de ochtendronde en had een redelijke start met een score van -1. De twee Nederlanders startten op hole 10 en daar ging het minder goed mee. Joost Luiten stond na negen holes +3 en Robert-Jan Derksen zelfs op +5. In de laatste holes maakte hij nog enkele birdies zodat hij op +2 eindigde.

Clubhouse leader werd Christian Nilsson met -6. Niemand haalde hem 's middags in. De tweede plaats werd gedeeld door Matteo Manassero, Gary Boyd en Thongchai Jaidee.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Derksen maakte met drie birdies en een dubbel-bogey een score van -1; bij Luiten zag de scorekaart er heel anders uit: 8 birdies en 6 bogeys voor een ronde van -2. Het resultaat is dat beiden op een totaal van +1 staan, goed genoeg om het weekend te mogen spelen. Anders Hansen speelde weer onder par en ging aan de leiding totdat Marcel Siem hem na veertien holes inhaalde. Raphaël Jacquelin bleef na een ronde par de beste Franse speler.

Marcel Siem
winnaar 2012
Francesco Molinari
toernooirecord van 64

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Van de 25 Franse spelers doen nog maar vijf in het weekend mee. Afgevallen zijn onder meer tweevoudig winnaar Jean François Remesy, titelverdediger Thomas Levet en amateur Julien Brun. Julien Guerrier maakte in de 3de ronde 79 en kwam bijna onderaan te staan, en Jacquelin bleef in de top-5. Joost Luiten stond -2 na negen holes maar maakte daarna vier bogeys. Derksen bleef met een ronde van 71 op dezelfde plaats staan.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Marcel Siem, die in Europa nog nooit een toernooi van de Europese Tour won, eiste hier de overwinning op door een laatste ronde van -5 te maken. Terwijl hij zijn laatste drie holes speelde, zaten Henrik Stenson en Francesco Molinari te wachten of er een play-off zou komen.

Derksen en Luiten maakten +4 en zakten in het klassement, Jacquelin bleef de beste Fransman en eindigde op de 3de plaats.

Speler Ronde 1 Nr Ronde 2 Totaal Nr Ronde 3 Totaal Nr Ronde 4 Totaal Nr
Vlag van Duitsland Marcel Siem 68 -3 T8 68 -3 -6 1 73 +2 -4 T4 67 -4 -8 1
Vlag van Italië Francesco Molinari 71 par T28 68 -3 -3 T5 74 +3 par T22 64 -7 -7 2
Vlag van Frankrijk Raphaël Jacquelin 68 -3 T8 71 par -3 T5 70 -1 -4 T4 69 -2 -6 3
Vlag van Engeland David Howell 70 -1 T21 70 -1 -2 T8 67 -4 -6 T1 72 +1 -5 T4
Vlag van Zweden Henrik Stenson 68 -3 T8 73 +2 -1 T 69 -2 -3 T6 70 -1 -4 T7
Vlag van België Nicolas Colsaerts 70 -1 T21 72 +1 par T25 69 -2 -2 T8 71 par -2 T11
Vlag van Denemarken Anders Hansen 70 -1 T21 68 -3 -4 3 69 -2 -6 T1 75 +4 -2 T11
Vlag van Thailand Thongchai Jaidee 66 -5 T2 75 +4 -1 T14 70 -1 -2 T8 72 +1 -1 T15
Vlag van Zweden Alexander Norén 70 -1 T21 67 -4 -5 2 74 +3 -2 T8 72 +1 -1 T15
Vlag van Zuid-Afrika George Coetzee 70 -1 T21 68 -3 -4 3 70 -1 -5 3 76 +5 par T17
Vlag van Italië Matteo Manassero 66 -5 T2 75 +4 -1 T14 72 +1 par T22 71 par par T17
Vlag van Zweden Christian Nilsson 65 -6 1 75 +4 -2 T8 76 +5 +3 T40 71 par +3 T31
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 73 +2 T83 70 -1 +1 T29 71 par +1 T29 75 +4 +5 T40
Vlag van Engeland Gary Boyd 66 -5 T2 75 +4 -1 T14 74 +3 +2 T31 73 +2 +4 T37
Vlag van Nederland Joost Luiten 74 +3 T104 69 -2 +1 T29 73 +2 +3 T40 75 +4 +7 T47
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Twaalf voormalige winnaars doen mee.

Invitaties
Voormalige winnaars
Regionale spelers
Amateur

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]