Portaal:Insecten/Uitgelicht/22
De mierenleeuw of mierenleeuwjuffer (Myrmeleon formicarius) is een insect uit de familie mierenleeuwen (Myrmeleontidae). Het dier ontleent zijn naam aan de larve, die (met een valkuil) andere insecten vangt, waar vooral mieren de dupe van worden. Eigenlijk heet dus alleen de larve 'mierenleeuw' en het imago mierenleeuwjuffer, maar de benaming mierenleeuw wordt als zodanig veelal ook gebruikt voor het dier in het algemeen. Omdat 'mierenleeuwen' tevens de Nederlandse familienaam is, ontstaat er wel eens verwarring met andere leden uit de familie –zoals de in Nederland en België eveneens gewone gevlekte mierenleeuw (Euroleon nostras)– die met recht ook 'een mierenleeuw' genoemd kunnen worden. Er zijn echter vele soorten mierenleeuwen, die zowel groter als kleiner worden, en niet allemaal kennen ze de 'valkuil'-vangmethode van de larve van deze soort.
Larve[brontekst bewerken]
Om prooidieren te bemachtigen, graaft de ronde, met stevige kaken uitgeruste larve zich helemaal in, liefst in zeer los zand zoals men vindt bij verstuivingen of duinen. Omdat regen, graasdieren, wind etc. de valkuil vernielen, worden afgeschermde locaties gekozen, zoals onder een boom of een overhangende steen. De larve heeft een borstelige beharing en geribbeld achterlijf. De valkuil wordt gegraven door spiraalsgewijs achteruit te lopen. Door het graven ontstaat nu een klein trechtervormig kuiltje, dat niet erg opvalt maar waarvan de glooiing net genoeg is om mieren en andere kleine geleedpotigen zoals spinnetjes in de val te laten lopen.
Als een diertje eenmaal op de helling loopt, kan het niet meer terug en glijdt het omlaag, waar de kaken van de larve snel toeslaan. Deze vangmethode dient waarschijnlijk ook als 'filter', omdat te grote prooien, die te sterk zijn of misschien de larve opeten in plaats van andersom, wel weg kunnen komen. De larve leeft twee tot drie jaar en verpopt daarna om enkele weken later als imago tevoorschijn te komen.