Portret van een monnik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Portret van een monnik
Portret van een monnik
Kunstenaar navolger van Hugo van der Goes
Jaar ca. 1480-1485
Techniek olieverf op paneel
Afmetingen 25,1 × 18,7 cm
Verblijfplaats Metropolitan Museum of Art, New York
Inventarisnummer 22.60.53
RKD-gegevens
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Portret van een monnik is een schilderij van een navolger van Hugo van der Goes uit circa 1480-1485.

Toeschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat het schilderij, onder anderen door Friedländer in 1926, in verband werd gebracht met Hugo van der Goes, zijn er al vaak twijfels geuit over deze toeschrijving. Soms werd het in de kring van Rogier van der Weyden geplaatst, zoals door Erwin Panofsky. Het museum in New York heeft het op gezag van onder anderen conservator en kunsthistoricus Maryan Ainsworth lange tijd beschouwd als een origineel werk van Hugo van der Goes, maar later heeft ze haar mening herzien en sinds 2022 staat het in de online-catalogus vermeld als het werk van een "uitzonderlijke" schilder uit de omgeving van Hugo van der Goes, die ook de Maria met Kind en vier heiligen van The Phoebus Foundation zou hebben geschilderd, een ander werk waarover de meningen verschillen.

Voorstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Het schilderij stelt een benedictijner monnik voor, maar de precieze betekenis en context is onduidelijk. Vroeger werd gedacht dat het een fragment was van een groter werk met meerdere figuren, maar technisch onderzoek heeft uitgewezen dat het paneel alleen aan onderkant enigszins is ingekort. Als het oorspronkelijk de rechterhelft van een devotioneel diptiek was, zoals het Portret van een biddende man met Johannes de Doper, is het echter vreemd dat hij peinzend zijn blik naar beneden richt en niet in aanbidding naar de Madonna met Kind kijkt. Het werk is daarom wel geïnterpreteerd als een fictief portret van Benedictus of het portret van een monnik in de rol van een benedictijnse heilige. Een andere mogelijkheid is dat het een studie is voor een altaarstuk, waarvoor een kloosterling geposeerd heeft.

Herkomst[bewerken | brontekst bewerken]

Het schilderij was tot 26 februari 1813 in bezit van Farr, toen het bij Christie's in Londen werd geveild als een Jan van Eyck. Latere eigenaren waren Bulver in Londen (1914) en John Linnell in Londen, waarna het in 1918 via Christie's (15 maart, als een Rogier van der Weyden) en Leggatt – beiden in Londen – werd gekocht door Michael Dreicer in New York, die het in 1921 naliet aan het Metropolitan Museum of Art in New York.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Ainsworth, Maryan W.; Keith Christiansen (red.) (1998): From Van Eyck to Bruegel. Early Netherlandish Painting in The Metropolitan Museum of Art, The Metropolitan Museum of Art, New York; te lezen op www.metmuseum.org
  • (en) Bauman, Guy (1986): Early Flemish Portraits: 1425–1525, The Metropolitan Museum of Art Bulletin, 43-4, p. 40–62; te lezen op www.metmuseum.org
  • Dhanens, Elisabeth (1998): Hugo van der Goes, Antwerpen: Mercatorfonds, p. 329
  • (en) Panofsky, Erwin (1953): Early Netherlandish Painting, Cambridge, Mass.: Harvard University Press (heruitgave uit 1971: Harper & Row Publishers / Icon Editions, New York), p. 332 (noot 1)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]