Soldiers Who Want to Be Heroes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
"Soldiers Who Want to Be Heroes"
Single van:
Rod McKuen
Van het album:
Try Rod McKuen in the Privacy of Your Own Home
B-kant(en) "Wayfarin' Stranger" (originele versie)[1]
"My Mothers Eyes" (liveversie)
"Three" (nieuwe versie)[2]
Uitgebracht november 1965 (originele versie)[3]
1970 (liveversie)
1971 (nieuwe versie)[2]
Genre pop
Duur 2:57[2]
Label Warner Bros.[2]
Schrijver(s) Rod McKuen[2]
Producent(en) Rod McKuen[2]
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Rod McKuen
1971
"Pastures Green"
  1971
"Soldiers Who Want to Be Heroes"
  1971
"The Carols of Christmas"
Volgorde op Try Rod McKuen in the Privacy of Your Own Home
10
"Kearney Street"
  11
"Soldiers Who Want to Be Heroes"
  12
"Summer Moonlight"
Portaal  Portaalicoon   Muziek

"Soldiers Who Want to Be Heroes" is een nummer van de Amerikaanse zanger en dichter Rod McKuen. Het verscheen in november 1965 als single. In 1971 werd een nieuwe versie van het nummer uitgebracht als single ter promotie van het compilatiealbum Try Rod McKuen in the Privacy of Your Own Home, dat een jaar eerder verscheen.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

"Soldiers Who Want to Be Heroes" is geschreven en geproduceerd door Rod McKuen.[2] McKuen schreef het nummer uit frustratie, aangezien hij zich machteloos voelde omdat jonge mensen moesten vechten in een volgens hem zinloze oorlog.[4] Hij werd geïnspireerd om het te schrijven toen hij in de Koreaanse Oorlog de tekst "Soldiers who want to be heroes number damn near zero, but there are god damn millions who want to be civilians" (Soldaten die helden willen zijn kom je maar verdomd weinig tegen, maar er zijn miljoenen die verdomme burgers willen zijn) op een toiletmuur zag staan. Hij paste deze tekst ietwat aan - met name het gebruik van "damn" werd vermeden - voor het refrein van het nummer.[5] Het nummer werd in 1963 voor het eerst uitgebracht door het Gateway Trio, een voortzetting van drie leden van de folkgroep Gateway Singers, als de B-kant van hun single "Poor Man's Travelin' Blues".[6]

In november 1965 bracht McKuen zelf een versie van "Soldiers Who Want to Be Heroes" uit als single, maar dit werd geen succes.[3] In 1970 werd een liveversie, opgenomen in het London Palladium, uitgebracht als single in de Verenigde Staten, maar ook dit werd geen hit.[7] Dit kan te maken hebben met het feit dat de single in de VS werd geboycot vanwege de anti-oorlogsboodschap.[5] Datzelfde jaar stond een nieuwe versie op het compilatiealbum Try Rod McKuen in the Privacy of Your Own Home, dat bestaat uit oude nummers en een aantal nieuwe opnamen. In 1971 kwam deze versie uit als single in Nederland en België en werd het wel een succes: in Nederland werd het een nummer 1-hit in zowel de Top 40[8] als de Daverende Dertig,[2] terwijl in België de vijfde plaats in Vlaanderen[9] en de 45e plaats in Wallonië[10] werd gehaald.

Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 28-08-1971 t/m 18-12-1971
Week 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
Nummer 32 27 17 10 3 1 1 1 1 2 3 9 9 11 21 26 38 uit

Daverende Dertig[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 04-09-1971 t/m 04-12-1971
Week 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
Nummer 24 20 14 4 2 1 1 2 3 4 6 14 17 30 uit

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Soldiers Who Want to Be Heroes 122115241652160315221306135211841630138019211928------------ -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.
Voorganger:
Borriquito door Peret
Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40
2 oktober 1971 - 29 oktober 1971
4 weken
Opvolger:
Soley Soley door Middle of the Road
Voorganger:
Borriquito door Peret
Nummer 1-hit in de Nationale Hitparade
9 oktober 1971 - 22 oktober 1971
2 weken
Opvolger:
Soley Soley door Middle of the Road