Arie J. Keijzer: verschil tussen versies

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Geen berichten in nieuwsmedia hierover
Overlijden bebrond. Wf.
Regel 6: Regel 6:
| bijnaam =
| bijnaam =
| geboren = [[6 juni]] [[1932]]
| geboren = [[6 juni]] [[1932]]
| overleden =
| overleden = [[5 augustus]] [[2023]]
| land = {{NL}}
| land = {{NL}}
| religie = [[Nederlandse Hervormde Kerk|Nederlands-hervormd]]
| religie = [[Nederlandse Hervormde Kerk|Nederlands-hervormd]]
Regel 19: Regel 19:
| website =
| website =
}}
}}
'''Arie Johannes Keijzer''' ([[Nieuwe-Tonge]], [[6 juni]] [[1932]]) is een Nederlands [[organist]] en [[componist]].
'''Arie Johannes Keijzer''' ([[Nieuwe-Tonge]], [[6 juni]] [[1932]]) was een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederlands]] [[organist]] en [[componist]]. Hij is op 91-jarige leeftijd overleden.<ref>{{Citeer web |url=https://www.orgelnieuws.nl/organist-en-componist-arie-j-keijzer-91-overleden/ |titel=Organist en componist Arie J. Keijzer (91) overleden |achternaam=Redactie |datum=2023-08-05 |bezochtdatum=2023-08-05 |taal=nl-NL}}</ref>


==Levensloop==
==Levensloop==
Hij is de zoon van schoenmaker Simon Keijzer en Jannetje Annigje Nooteboom. Hijzelf was getrouwd met Christina/Tiny Hovius, aan wie hij een van zijn orgelsymfonieën opdroeg en die bij zijn orgelconcerten optrad als registrante. Zij was de dochter van [[Frederik Hovius]] en Neeltje van der Kolk.
Hij was de zoon van schoenmaker Simon Keijzer en Jannetje Annigje Nooteboom. Hijzelf was getrouwd met Christina/Tiny Hovius, aan wie hij een van zijn orgelsymfonieën opdroeg en die bij zijn orgelconcerten optrad als [[Registrant|registrante]]. Zij was de dochter van [[Frederik Hovius]] en Neeltje van der Kolk.


In de jaren [[1930-1939|dertig]] kreeg de kerk in Nieuwe-Tonge een nieuw orgel. Omdat er niemand was die het instrument echt kon bespelen, nam de vader van Arie Keijzer dat voor zijn rekening.
In de jaren [[1930-1939|dertig]] kreeg de kerk in Nieuwe-Tonge een nieuw orgel. Omdat er niemand was die het instrument echt kon bespelen, nam Simon Keijzer dat voor zijn rekening.


Hij kreeg zijn muziekopleiding van [[George Stam]], [[Adriaan Engels]] (contrapunt en interpretatie) en [[Piet van den Kerkhoff]] (orgel). Daarna volgde een studie orgel aan het [[Rotterdams Conservatorium]]. Hij verwierf in 1964 de Prix d’excellence. Al in 1963 had hij het [[Nationaal Orgelimprovisatieconcours Bolsward|Nationaal Orgelimprovisatieconcours]] in [[Bolsward]] gewonnen, in 1964 gevolgd door het [[Internationaal Improvisatieconcours voor Organisten|International Improvisatieconcours voor Organisten]] in [[Haarlem]].<ref>https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/2/zoekwoord/haarlem+arie+keijzer/id/Eilanden-Nieuws_19640710_001_ART_S004_CID001</ref> Hij was achtereenvolgens organist te [[Ooltgensplaat]], [[Middelharnis]] en van het concertgebouw [[De Doelen]] in [[Rotterdam]], in de laatste functie voor 21 jaar. Vanaf 1976 was hij organist van de [[Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk (Dordrecht)|Grote Kerk]] te [[Dordrecht]], een functie die hij tot 1997 zou bekleden. Daarnaast gaf vanaf 1965 al les aan het Rotterdams Conservatorium aan onder wie [[Flip Veldmans]] en [[Hildebrand Otto]]. In 1997 ging hij met pensioen, hoewel hij bij tijden nog steeds in het nieuws is als hij een van zijn jubilea viert.
Hij kreeg zijn muziekopleiding van [[George Stam]], [[Adriaan Engels]] ([[contrapunt]] en [[Interpretatie#Interpretatie in de muziek|interpretatie]]) en [[Piet van den Kerkhoff]] (orgel). Daarna volgde een studie orgel aan het [[Rotterdams Conservatorium]]. Hij verwierf in 1964 de Prix d’excellence. Al in 1963 had hij het [[Nationaal Orgelimprovisatieconcours Bolsward|Nationaal Orgelimprovisatieconcours]] in [[Bolsward]] gewonnen, in 1964 gevolgd door het [[Internationaal Improvisatieconcours voor Organisten|International Improvisatieconcours voor Organisten]] in [[Haarlem]].<ref>https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/2/zoekwoord/haarlem+arie+keijzer/id/Eilanden-Nieuws_19640710_001_ART_S004_CID001</ref> Hij was achtereenvolgens organist te [[Ooltgensplaat]], [[Middelharnis]] en van het concertgebouw [[De Doelen]] in [[Rotterdam]], in de laatste functie voor 21 jaar. Vanaf 1976 was hij organist van de [[Grote of Onze-Lieve-Vrouwekerk (Dordrecht)|Grote Kerk]] te [[Dordrecht]], een functie die hij tot 1997 zou bekleden. Daarnaast gaf vanaf 1965 al les aan het Rotterdams Conservatorium onder meer aan [[Flip Veldmans]] en [[Hildebrand Otto]]. In 1997 ging hij met pensioen, hoewel hij nog in het nieuws kwam bij zijn jubilea.


Naast veelvuldige [[improvisatie (muziek)|improvisaties]] schreef Keijzer ook andere werken voor orgel en andere instrumentencombinaties, waaronder te noemen zijn eerste Orgelsymfonie (er zouden er vijf volgen), een Orgelconcert (voor [[Positief (orgel)|positief]] en [[strijkinstrument]]en) en ''Vijf Inventionen''. Hij zou meer dan honderd werken hebben geschreven voor allerlei denkbare [[ensemble (muziek)|ensembles]]. Hij liet zich inspireren door [[componist]] [[Louis Vierne]]. [[Jolanda Zwoferink]] nam alle zes orgelsymfonieën op voor Prestare cd.<ref>[http://www.prestarecd-productions.nl/pages/catalogus.php Prestare cd]. [https://web.archive.org/web/20210414065140/http://www.prestarecd-productions.nl/pages/catalogus.php Gearchiveerd] op 14 april 2021.</ref>
Naast veelvuldige [[improvisatie (muziek)|improvisaties]] schreef Keijzer ook andere werken voor orgel en andere instrumentencombinaties, waaronder te noemen zijn eerste Orgelsymfonie (er zouden er vijf volgen), een Orgelconcert (voor [[Positief (orgel)|positief]] en [[strijkinstrument]]en) en ''Vijf Inventionen''. Hij zou meer dan honderd werken hebben geschreven voor allerlei denkbare [[ensemble (muziek)|ensembles]]. Hij liet zich inspireren door [[componist]] [[Louis Vierne]]. [[Jolanda Zwoferink]] nam alle zes orgelsymfonieën op voor Prestare cd.<ref>[http://www.prestarecd-productions.nl/pages/catalogus.php Prestare cd]. [https://web.archive.org/web/20210414065140/http://www.prestarecd-productions.nl/pages/catalogus.php Gearchiveerd] op 14 april 2021.</ref>


Arie Keijzer is geïnteresseerd in [[eschatologie]] en de plaats van het [[jodendom]] in de heilsgeschiedenis<ref>https://www.rd.nl/artikel/450085-musicus-arie-j-keijzer-80-minder-noten-meer-zeggen</ref>, waarover hij respectievelijk de boeken ''De twee getuigen in Gods heilsymfonie'' en ''Rode Gloed'', en ''Rachel en haar kinderen'' en ''De beker voor Joden en heidenen samen'' schreef.
Arie Keijzer was geïnteresseerd in [[eschatologie]] en de plaats van het [[jodendom]] in de [[Heilshistorie|heilsgeschiedenis]],<ref>https://www.rd.nl/artikel/450085-musicus-arie-j-keijzer-80-minder-noten-meer-zeggen</ref> waarover hij respectievelijk de boeken ''De twee getuigen in Gods heilsymfonie'' en ''Rode Gloed'', en ''Rachel en haar kinderen'' en ''De beker voor Joden en heidenen samen'' schreef.


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=

Versie van 5 aug 2023 22:30

Arie J. Keijzer
Arie J. Keijzer
Volledige naam Arie Johannes Keijzer
Geboren 6 juni 1932
Overleden 5 augustus 2023
Land Vlag van Nederland Nederland
Religie Nederlands-hervormd
Jaren actief 1964 - 1997
Stijl kerkmuziek
Nevenberoep organist
Leraren George Stam, Adriaan Engels en Piet van den Kerkhoff
Leerlingen Flip Veldmans
Hildebrand Otto
(en) Discogs-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Arie Johannes Keijzer (Nieuwe-Tonge, 6 juni 1932) was een Nederlands organist en componist. Hij is op 91-jarige leeftijd overleden.[1]

Levensloop

Hij was de zoon van schoenmaker Simon Keijzer en Jannetje Annigje Nooteboom. Hijzelf was getrouwd met Christina/Tiny Hovius, aan wie hij een van zijn orgelsymfonieën opdroeg en die bij zijn orgelconcerten optrad als registrante. Zij was de dochter van Frederik Hovius en Neeltje van der Kolk.

In de jaren dertig kreeg de kerk in Nieuwe-Tonge een nieuw orgel. Omdat er niemand was die het instrument echt kon bespelen, nam Simon Keijzer dat voor zijn rekening.

Hij kreeg zijn muziekopleiding van George Stam, Adriaan Engels (contrapunt en interpretatie) en Piet van den Kerkhoff (orgel). Daarna volgde een studie orgel aan het Rotterdams Conservatorium. Hij verwierf in 1964 de Prix d’excellence. Al in 1963 had hij het Nationaal Orgelimprovisatieconcours in Bolsward gewonnen, in 1964 gevolgd door het International Improvisatieconcours voor Organisten in Haarlem.[2] Hij was achtereenvolgens organist te Ooltgensplaat, Middelharnis en van het concertgebouw De Doelen in Rotterdam, in de laatste functie voor 21 jaar. Vanaf 1976 was hij organist van de Grote Kerk te Dordrecht, een functie die hij tot 1997 zou bekleden. Daarnaast gaf vanaf 1965 al les aan het Rotterdams Conservatorium onder meer aan Flip Veldmans en Hildebrand Otto. In 1997 ging hij met pensioen, hoewel hij nog in het nieuws kwam bij zijn jubilea.

Naast veelvuldige improvisaties schreef Keijzer ook andere werken voor orgel en andere instrumentencombinaties, waaronder te noemen zijn eerste Orgelsymfonie (er zouden er vijf volgen), een Orgelconcert (voor positief en strijkinstrumenten) en Vijf Inventionen. Hij zou meer dan honderd werken hebben geschreven voor allerlei denkbare ensembles. Hij liet zich inspireren door componist Louis Vierne. Jolanda Zwoferink nam alle zes orgelsymfonieën op voor Prestare cd.[3]

Arie Keijzer was geïnteresseerd in eschatologie en de plaats van het jodendom in de heilsgeschiedenis,[4] waarover hij respectievelijk de boeken De twee getuigen in Gods heilsymfonie en Rode Gloed, en Rachel en haar kinderen en De beker voor Joden en heidenen samen schreef.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arie_J._Keijzer&oldid=64946840"