Tami Whitlinger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tami Whitlinger
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Neenah
Geboortedatum 13 november 1968
Profdebuut 1986
Met pensioen 1997
Totaal prijzengeld 752.250 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 167–154
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 41e (17 juni 1991)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1990, 1992, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1989, 1996)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 53–89
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 60e (14 april 1997)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1991, 1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1991, 1992, 1995–1997)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1991)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–8
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1992)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1996)
Laatst bijgewerkt op: 28 februari 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1988 627
1989 130 523
1990 83 140
1991 52 93
1992 77 118
1993 72 246
1994 59
1995 62 81
1996 63 93
1997 213 81

Tami Sue Whitlinger (13 november 1968) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Zij was actief in het proftennis van 1986 tot en met 1997.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Whitlinger groeide op in Neenah (Wisconsin, VS). Ook haar tweelingzuster Teri speelde enkele jaren beroepstennis – de zussen namen samen deel aan het dubbelspel, onder meer op het US Open 1991.

Whitlinger trad op 19 maart 1994 in het huwelijk met Kelly Lee Jones. Daarna nam zij aan toernooien deel onder de naam Tami Whitlinger-Jones of Tami Jones.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Whitlinger debuteerde in 1986 op het US Open. Zij stond in 1989 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Greensboro (VS) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Canadese Jane Young te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1995 in Sedona (VS).

In 1989 speelde Whitlinger voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Los Angeles. Zij kwam er tot de derde ronde. Zij bereikte nooit een WTA-enkelspelfinale. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de halve finale op het Tier II-toernooi van San Diego in 1994, waar zij verloor van de latere winnares Steffi Graf.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op Roland Garros 1991. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 41e plaats, die zij bereikte in juni 1991.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Whitlinger debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van York (VS), samen met tweelingzus Teri. Zij won één ITF-dubbelspeltitel, in 1995 op het ITF-toernooi van Sedona (VS), samen met landgenote Julie Steven, door het duo Caroline Dhenin en Elly Hakami te verslaan.

In 1989 speelde Whitlinger voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Albuquerque, samen met landgenote Kimberly Po. Zij won nooit een WTA-titel. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de finale op het Tier II-toernooi van Chicago in 1995, samen met landgenote Marianne Werdel – zij verloren van het koppel Gabriela Sabatini en Brenda Schultz.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, eenmaal op Wimbledon 1991 samen met landgenote Shaun Stafford, en nog een tweede maal op het US Open 1991 met haar tweelingzus aan haar zijde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 60e plaats, die zij bereikte in april 1997.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geen.

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
Geen
Verloren finales
1. 1995-02-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini
Vlag van Nederland Brenda Schultz
7-5, 6-7, 4-6 details
2. 1996-05-26 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Australië Nicole Bradtke
7-5, 4-6, 4-6 details
3. 1997-02-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel Vlag van Japan Rika Hiraki
Vlag van Japan Nana Miyagi
4-6, 1-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi dotatie tegenstandster in finale score
1. 1989-07-16 Vlag van Verenigde Staten Greensboro $10.000 Vlag van Canada Jane Young 6-2, 7-5
2. 1989-07-30 Vlag van Verenigde Staten Evansville $25.000 Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po 6-3, 6-1
3. 1995-10-15 Vlag van Verenigde Staten Sedona $50.000 Vlag van Puerto Rico Kristina Brandi 6-4, 6-4

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 1995-10-15 Vlag van Verenigde Staten Sedona $50.000 Vlag van Verenigde Staten Julie Steven Vlag van Frankrijk Caroline Dhenin
Vlag van Verenigde Staten Elly Hakami
6-3, 4-6, 10-8

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1986 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 3R 2R 3R 1R 2R 2R 3R 1R 9-8
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 4R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 6-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 4-8
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R 1R 5-10

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1992 1993 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 2-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 0-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 2R 2R 5-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 2R 1R 1R 1R 1R 4-7

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1991 1992 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1-3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 1R 1-4
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1-1

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]