Nicole Bradtke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicole Bradtke
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Melbourne, Vic, Australië
Geboortedatum 22 september 1969
Woonplaats Melbourne, Vic, Australië
Lengte 1,76 m
Gewicht 61 kg
Profdebuut 1986
Met pensioen 1997
Totaal prijzengeld 1.298.972 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 243–191
Titels 3 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 24e (24 mei 1993)
Olympische Spelen 2e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1989, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 222–164
Titels 9 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 11e (6 april 1992)
Olympische Spelen Brons brons (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1992, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1988, 1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1989)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 64–29
Titels 2
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1992)
Laatst bijgewerkt op: 22 april 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Nicole Bradtke, geboren Nicole Anne Louise Provis (Melbourne, 22 september 1969) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Australië.

Tennisloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Bradtke won drie WTA-toernooien in het enkelspel en negen in het dubbelspel. Zij bereikte de halve finale op Roland Garros 1988, en won een bronzen medaille in het dubbelspel op de Olympische spelen van 1992, samen met Rachel McQuillan. In het gemengd dubbelspel bereikte zij vier grandslamfinales waarvan zij er twee won, samen met Mark Woodforde, in 1992. Bradtkes hoogste ranking was 24e in het enkelspel en elfde in het dubbelspel.

De grootste zegepraal van haar carrière was een overwinning op de toenmalige nummer één van de wereld Steffi Graf in de eerste ronde van de Fed Cup (Australië tegen Duitsland) op 20 juli 1993, een wedstrijd die werd gespeeld op het gravel van Frankfurt.[1][2]

In de periode 1988–1996 maakte Bradtke deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 18–9. In 1993 bereikte zij de finale van de Wereldgroep, door achter­eenvolgende overwinningen op Duitsland, Denemarken, Finland en Argentinië – in de finale verloren zij van de Spaanse dames.

Viermaal vertegenwoordigde zij haar land op de Hopman Cup: in 1993 en 1994 met Wally Masur en in 1996 en 1997 met Mark Philippoussis. In 1994 bereikte zij de halve finale.

Bradtke stopte met professioneel tennis na het Australian Open van 1997, in verband met een schouder­blessure. Zij bleef echter actief op tennisgebied. Zo was zij in 2004 manager van het olympisch team van Australië (waarbij zij Alicia Molik naar een bronzen medaille leidde) en zij is coach van het Australische Fed Cup-team.[3] In het verlengde van haar grandslamtitels met een van de twee "Woodies" (Mark Woodforde) is zij nu met de andere (Todd Woodbridge) geregeld op pad voor het promoten van tennis.[4] Woodbridge werd in 1995 haar zwager door zijn huwelijk met Nicoles zuster Natasha Provis.[3] Op het Australian Open 2004 was zij finaliste in het gemengddubbelspel legends' event, samen met John Alexander.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Nicole Provis trouwde op 27 februari 1994[5] met Mark Robert Bradtke, een Australisch basketbalkampioen. Zij hebben twee zonen: Austin (2000) en Jensen (2004). Zij runnen een overdekt sportcentrum in Melbourne.[6]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar ranking
enkelspel		 ranking
dubbelspel
1985 147 –
1986 123 164
1987 78 95
1988 34 41
1989 61 26
1990 49 26
1991 45 18
1992 47 28
1993 26 73
1994 190 66
1995 37 42
1996 94 47

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Bradtke heeft eenmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen:

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 1993-07-20 Fed Cup Wereldgroep eerste ronde Vlag van Duitsland Steffi Graf 6-4, 1-6, 6-1 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1992-01-05 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Australië Rachel McQuillan 6-3, 6-2 details
2. 1993-04-25 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Ann Grossman 6-3, 6-2 details
3. 1995-02-05 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ginger Helgeson-Nielsen 3-6, 6-2, 6-1 details
verloren finales
1. 1993-05-23 Vlag van Zwitserland WTA Luzern gravel Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 1-6, 6-4, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1988-05-22 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Nederland Manon Bollegraf Vlag van Australië Jenny Byrne
Vlag van Australië Janine Thompson 		7-5, 6-7, 6-3 details
2. 1989-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Italië Raffaella Reggi
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 		4-6, 6-4, 6-2 details
3. 1990-05-20 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Australië Hana Mandlíková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná 		6-2, 6-1 details
4. 1990-05-27 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Australië Elizabeth Smylie 		6-1, 6-4 details
5. 1991-05-26 Vlag van Zwitserland WTA Genève gravel Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Zwitserland Cathy Caverzasio
Vlag van Zwitserland Manuela Maleeva 		6-1, 6-2 details
6. 1991-06-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach 		6-3, 6-4 details
7. 1992-02-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Nederland Manon Bollegraf 		3-6, 6-4, 7-6 details
8. 1993-01-16 Vlag van Australië WTA Melbourne hardcourt Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor
Vlag van Verenigde Staten Shaun Stafford 		1-6, 6-3, 6-3 details
9. 1996-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel-Witmeyer
Vlag van Verenigde Staten Tami Whitlinger-Jones 		5-7, 6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 1991-05-12 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Verenigde Staten Jennifer Capriati
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Monica Seles 		5-7, 2-6 details
2. 1991-05-19 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach Vlag van Sovjet-Unie Larisa Neiland
Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava 		3-6, 3-6 details
3. 1992-01-05 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Nederland Manon Bollegraf Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná
Vlag van Letland Larisa Neiland 		4-6, 3-6 details
4. 1995-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Kristine Radford Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Australië Rennae Stubbs 		6-3, 4-6, 4-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R 3R 4R 2R 3R 1R 4R 2R 2R 1R 2R 16-12
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 2R HF 3R 4R 2R 1R 1R 1R 1R 2R – 13-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 1R 3R 2R 2R 3R 2R – 4R 1R – 10-9
Vlag van Verenigde Staten US Open – 3R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R – 4-10

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. – 1R 2R 1R 1R 3R 1R 2R 1R 3R 2R 7-10
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R HF 3R HF 2R KF 1R KF 2R 1R – 18-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 3R HF 3R 3R 1R – – 2R 3R – 14-9
Vlag van Verenigde Staten US Open – 2R 1R HF KF 2R 1R 2R KF 3R 2R – 16-10

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 2R KF 2R W 2R 1R 2R 1R KF 14-10
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R KF F – HF – – – KF – 14-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon F KF KF 3R 3R 3R 1R – 3R 3R – 21-8
Vlag van Verenigde Staten US Open – – 1R 1R KF W – – – – – 7-3

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicole_Bradtke&oldid=56485694"