Telenet Trophy 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Clubhuis

De Telenet Trophy is een golftoernooi van de Europese Challenge Tour. In 2012 wordt het van 24-27 mei gespeeld op de Koninklijke Golf Club van België in Tervuren, België. Het prijzengeld is € 160.000 waarvan de winnaar ongeveer € 25.500 krijgt. De titelverdediger is Andrew Tampion.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

De baan ligt op een heuvelachtig terrein met veel oude bomen en rododendronstruiken. Hij heeft een lengte van 6045 meter vanaf de heren backtees en een par van 73. Het baanrecord is 65, zowel voor de pro's als voor de amateurs. Voor de pro's staat het sinds 1935 op naam van Flory Van Donck, voor amateurs staat sinds 2000 op naam van Nicolas Colsaerts en José-Filipe Lima.

De oprit is een laan van rode beuken, tussen het clubhuis en de baan staan twee eeuwenoude Amerikaanse eiken en een paar Hollandse iepen. Het clubhuis heeft geen terras, maar er staan enkele tafeltjes langs de gevel.

Royal Belgian Golf Federation[bewerken | brontekst bewerken]

De Belgische Golf Federatie bestond deze week honderd jaar, en dat werd onder meer gevierd met de uitgave van een postzegel waarop een golfbal staat afgebeeld met het logo van de club.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan in 71.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Florian Fritsch
Carlos Aguilar op Ravestein

De ochtenronde produceerde een verrassende leider. De Koreaanse Nieuw-Zeelander Todd Baek, die eerder dit jaar professional werd, maakte de eerste ronde van 67, maar kreeg gezelschap van Carlos Aguilar, Agustin Domingo, Pedro Oriol en Victor Riu voordat de leiding werd overgenomen door Florian Fritsch. Beste Belg was Hugues Joannes met −2, Floris de Vries maakte +1.

Om 18:04 uur werd het spelen gestopt wegens onweer. Andy Sullivan stond aan de leiding maar moest nog enkele holes spelen, 45 spelers hebben de eerste ronde niet kunnen afmaken. Vrijdag werd de ronde voortgezet. Sullivan bleef aan de leiding.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Lafeber had een goede ronde en doet het weekend mee. Het leek erop dat Floris de Vries ronde 2 onder par moest spelen om de cut te halen, maar hij maakte 71 en dat bleek net genoeg te zijn. Florian Fritch, die ronde 1 beëindigde als nummer 2, had voor ronde 2 tien slagen meer nodig
Marco Crespi was een van de drie spelers die een score van 67 binnenbracht, en voor hem betekende het dat hij aan de leiding ging.
Laurent Richard herstelde zich goed, door een ronde van 67 haalde hij net de cut. Alle amateurs misten de kwalificatie.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Laurent Richard en Floris de Vries maakten beiden +1 maar stegen ondank dat enige plaatsen op het klassement. Maarten Lafeber maakte geen enkele birdie.

De beste dagscore was een ronde van 65 voor Eddie Pepperell, die daarmee in de top-5 kwam. Alexandre Kaleka eindigde met een eagle en eindigde achter Marco Crespi op de tweede plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Eduardo de la Riva maakte in ronde 4 een score van 64, hetgeen hem deed stijgen naar de 20ste plaats. Floris de Vries had een mooie ronde van 68 en steeg 20 plaatsen. Alessandro Tadini maakte 65 en steeg 27 plaatsen, waardoor hij op de 9de plaats eindigde.
Als leider van ronde 3 speelde Marco Crespi in de laatste partij, en zag hoe in de partij voor hem Carlos Aguilar twee birdies maakte en ook op −10 kwam. Na een birdie op hole 9 stond Aguilar vervolgens alleen aan de leiding. Dat duurde kort, want Crespi maakte op 12, 13, 14 en 15 een birdie en had toen vier slagen voorsprong. Het werd zijn eerste overwinning op de Challenge Tour.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Italië Marco Crespi 68 −3 T11 65 −6 −9 1 70 −1 −10 1 67 −4 −14 1
Vlag van Spanje Carlos Aguilar 67 −4 T5 71 par −4 T10 68 −3 −7 T4 67 −4 −11 2
Vlag van Spanje José-Filipe Lima 67 −4 T5 71 par −4 T10 68 −3 −7 T4 67 −4 −10 3
Vlag van Zweden Björn Åkesson 69 −2 T21 71 par −2 T27 68 −3 −5 T11 67 −4 −9 T4
Vlag van Frankrijk Alexandre Kaleka 69 −2 T21 66 −5 −7 T2 69 −2 −9 2 71 par −9 T4
Vlag van Engeland Olly Whiteley 69 −2 T21 66 −5 −7 T2 70 −1 −8 3 71 par −8 T6
Vlag van Engeland Eddie Pepperell 71 par T68 71 par par T44 65 −6 −6 T7 69 −2 −8 T6
Vlag van Spanje Pedro Oriol 67 −4 T5 70 −1 −5 T5 70 −1 −6 T7 69 −2 −8 T6
Vlag van Engeland Andy Sullivan 64 −7 1 76 +5 −2 T27 68 −3 −5 T11 71 par −5 T13
Vlag van Zuid-Korea Byeong-Hun An 67 −4 T5 74 +3 −1 T38 73 +2 +1 T51 67 −4 −3 T21
Vlag van België Hugues Joannes 69 −2 T21 71 par −2 T27 70 −1 −3 T23 71 par −3 T21
Vlag van Zuid-Korea Todd Baek 67 −4 T5 71 par −4 T10 71 par −4 T16 73 +2 −2 T28
Vlag van Engeland Benn Barham 66 −5 T2 73 +2 −3 T18 72 +1 −2 T28 72 +1 −1 T34
Vlag van Nederland Floris de Vries 72 +1 T79 71 par +1 T59 72 +1 +2 T54 68 −3 −1 T34
Vlag van Frankrijk Victor Riu 67 −4 T5 75 +4 par T44 71 par par T45 71 par par T41
Vlag van Duitsland Florian Fritsch 66 −5 T2 76 +5 par T44 72 +1 +1 T51 70 −1 par T41
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 70 −1 T45 69 −2 −3 T18 74 +3 par T45 72 +1 +1 T46
Vlag van Engeland John Parry 66 −5 T2 69 −2 −7 T2 73 +2 −5 T11 78 +7 +2 T51
Vlag van België Laurent Richard 76 +5 T132 67 −4 +1 T59 72 +1 +2 T54 79 +8 +10 T68
Vlag van Spanje Agustin Domingo 67 −4 T5 77 +6 +2 MC
Vlag van België Guillaume Watremez 74 +3 T117 73 +2 +5 MC
Vlag van België Pierre Relecom 74 +3 T117 72 +1 +4 MC
Vlag van Nederland Taco Remkes 71 par T68 77 +6 +6 MC
Vlag van België Jean Relecom 72 +1 T79 77 +6 +7 MC
Vlag van België Gilles Monville 72 +1 T79 77 +6 +7 MC
Vlag van België Steven De Wispelaere (Am) 78 +7 T142 72 +1 +8 MC
Vlag van België Matthias Boesmans (Am) 72 +1 T79 78 +7 +8 MC
Vlag van België Christopher Mivis 77 +6 T142 74 +3 +9 MC
Vlag van België Thomas Detry (Am) 76 +5 T132 77 +6 +11 MC
Vlag van België Samuel Echikson (Am) 80 +9 T152 74 +3 +12 MC
Vlag van België Nicolas Vanhootegem 77 +6 T142 78 +7 +13 MC
Vlag van België Gaël Seegmuller 77 +6 T142 79 +7 +13 MC
Vlag van België Pierre-Alexis Rolland (Am) 77 +6 T142 79 +8 +14 MC
Vlag van België Quentin De Valensart 77 +6 T142 81 +10 +16 MC
Vlag van België Cédric Van Wassenhove (Am) 79 +8 150 82 +11 +19 MC
Vlag van België Jérôme Theunis 77 +6 T142 88 +17 +23 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Er doen 156 spelers mee, nog niet alle namen zijn bekend.


Invitaties
10 Belgische PGA
6 Amateurs

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

De golfclub, meestal gewoon Ravenstein genoemd, is sinds 1930 ook regelmatig gastheer geweest van de Interland Holland - België, voor het laatst in 1960. Sinds 1978 wordt het Belgian International Juniors Tournament er gespeeld.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]