Thylacinus potens
| Thylacinus potens Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Thylacinus potens (Woodburne, 1967) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Thylacinus potens op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Thylacinus potens is een uitgestorven buideldier van de Thylacinidae (buidelwolven). Deze buidelwolf leefde 8 miljoen jaar geleden gedurende het Laat-Mioceen op het Australische continent.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Thylacinus potens was 150 cm lang. Het gewicht lag tussen de 39 en 56 kilogram.[1] De soort was steviger gebouwd dan de Tasmaanse buidelwolf en Thylacinus potens had ook een kortere en bredere kop.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
De grotere plantenetende buideldieren zoals de buideltapir Palorchestes en de diprotodont Kolopsis werden bejaagd door Thylacinus potens.
Fossielen[bewerken | brontekst bewerken]
Fossielen van Thylacinus potens zijn gevonden in de Waite-formatie bij Alcoota Station in het Noordelijk Territorium en dateren uit het Laat-Mioceen. Deze soort behoort tot de "Alcoota Local Fauna" van circa 8 miljoen jaar geleden, evenals de buidelwolf Tyarrpecinus.[2] Het holotype bestaat uit een bovenkaak, twee gedeeltelijke onderkaken, enkele tanden en delen van de voet. Later zijn verdere boven-, onderkaken en kiezen gevonden van Thylacinus potens.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|