WTA-toernooi van Auckland 2001

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Auckland 2001
Winnares in het enkelspel, Meilen Tu
Officiële naam ASB Bank Classic
Editie 2001 (16e editie)
Stad, land AucklandNieuw-Zeeland
Locatie ASB Tennis Arena
Datum 1–6 januari
Auspiciën WTA
Categorie Tier V
Prijzengeld US$ 110.000
Deelnemers 32 enkel, 29 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu
Winnaars dubbel Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
Vlag van Italië Rita Grande
Vorige: 2000     Volgende: 2002
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 16.000 80
finale $ 9.000 56
halve finale $ 4.800 36
kwartfinale $ 2.600 20
tweede ronde $ 1.450 10
eerste ronde $ 800 1

Het WTA-tennistoernooi van Auckland (officieel ASB Bank Classic) van 2001 vond plaats van 1 tot en met 6 januari 2001 in de Nieuw-Zeelandse stad Auckland. Het was de zestiende editie van het toer­nooi. Er werd gespeeld op hardcourtbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelverdedigster Anne Kremer was het vijfde reekshoofd. Zij bereikte de kwartfinale – daarin werd zij uitge­scha­keld door Marlene Weingärtner.

De als eerste geplaatste Française Sandrine Testud strandde al in de eerste ronde.

De ongeplaatste Meilen Tu uit de Verenigde Staten won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als zesde geplaatste Argentijnse Paola Suárez in twee sets, met een tiebreak in de eerste set. Tu wist voor het eerst in haar loop­baan een WTA-toer­nooi op haar naam te schrij­ven. Zij won US$ 16.000 prijzen­geld op dit toernooi.

De Nederlandse Amanda Hopmans bereikte de tweede ronde. Landgenote Yvette Basting verloor haar openings­partij.

Er waren geen Belgische deelneemsters.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 17 eerste ronde Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas
2. Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 22 tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Allison Bradshaw
3. Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy 26 eerste ronde Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner
4. Vlag van Verenigde Staten Kristina Brandi 27 eerste ronde Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu
5. Vlag van Luxemburg Anne Kremer 33 kwartfinale Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner
6. Vlag van Argentinië Paola Suárez 36 finale Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu
7. Vlag van Zimbabwe Cara Black 41 kwartfinale Vlag van Italië Francesca Schiavone
8. Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh 43 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
   Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 7 6  
6  Vlag van Argentinië Paola Suárez 610 2  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
1  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 1 5    
Q  Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas 6 7       Q  Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas 5 3    
   Vlag van Italië Francesca Schiavone 2 6 6      Vlag van Italië Francesca Schiavone 7 6    
   Vlag van Italië Rita Grande 6 3 2          Vlag van Italië Francesca Schiavone 7 6    
   Vlag van Frankrijk Émilie Loit 7 4 1       7  Vlag van Zimbabwe Cara Black 65 4    
   Vlag van Japan Shinobu Asagoe 64 6 6        Vlag van Japan Shinobu Asagoe 1 2  
   Vlag van Verenigde Staten Holly Parkinson 6 5 4   7  Vlag van Zimbabwe Cara Black 6 6    
7  Vlag van Zimbabwe Cara Black 4 7 6          Vlag van Italië Francesca Schiavone 66 5  
4  Vlag van Verenigde Staten Kristina Brandi 7 4 1          Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 7 7  
   Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 5 6 6        Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 6 6    
WC  Vlag van Argentinië María Emilia Salerni 6 6     WC  Vlag van Argentinië María Emilia Salerni 2 4    
   Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 4 4            Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu 2 7 6
   Vlag van Spanje Cristina Torrens Valero 6 4 2       8  Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh 6 61 4  
   Vlag van Nederland Amanda Hopmans 3 6 6        Vlag van Nederland Amanda Hopmans 2 3  
Q  Vlag van Slowakije Lenka Dlhopolcová 5 2     8  Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh 6 6    
8  Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh 7 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
5  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 6 6    
   Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi 2 0       5  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 1 7 6  
   Vlag van Verenigde Staten Jennifer Hopkins 2 6 2      Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 6 66 2  
   Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu 6 3 6       5  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 1 4    
   Vlag van Israël Anna Smashnova 4 6 7          Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 6 6    
   Vlag van Zwitserland Miroslava Vavrinec 6 2 5        Vlag van Israël Anna Smashnova 2 3  
   Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 7 4 6      Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 6 6    
3  Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy 65 6 0          Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 5 1  
6  Vlag van Argentinië Paola Suárez 6 63 6       6  Vlag van Argentinië Paola Suárez 7 6  
   Vlag van Canada Jana Nejedly 1 7 3     6  Vlag van Argentinië Paola Suárez 6 6    
Q  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai 2 1        Vlag van Bulgarije Pavlina Nola 2 0    
   Vlag van Bulgarije Pavlina Nola 6 6         6  Vlag van Argentinië Paola Suárez 6 6  
Q  Vlag van Verenigde Staten Allison Bradshaw 6 2 6       Q  Vlag van Verenigde Staten Allison Bradshaw 3 4    
   Vlag van Nederland Yvette Basting 4 6 4     Q  Vlag van Verenigde Staten Allison Bradshaw 7 3 6
WC  Vlag van Nieuw-Zeeland Leanne Baker 1 4     2  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 61 6 4  
2  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 6 6    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelverdedigsters Cara Black en Alexandra Fusai hadden zich niet als team voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven.

Het eerste reekshoofd, Cara Black en Sandrine Testud, bereikte de halve finale. Daarin werden zij uitge­scha­keld door Emmanuelle Gagliardi en Barbara Schett.

Het als derde geplaatste duo Alexandra Fusai en Rita Grande won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het ongeplaatste koppel Emmanuelle Gagliardi en Barbara Schett in twee sets, met een tiebreak in de eerste set. Het was hun eerste, en enige, gezamen­lijke titel. Française Fusai had daar­naast elf eerdere dubbel­spel­titels met andere part­ners; de Italiaanse Grande drie.

De Nederlandse Yvette Basting speelde samen met Caroline Schneider uit Duitsland. In hun eerste­ronde­partij troffen zij Black en Testud, als eerste geplaatst – daar­tegen waren zij niet opgewassen.

Er waren geen Belgische deelneemsters.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 5.500 80
finale $ 3.000 56
halve finale $ 2.600 36
tweede ronde $ 900 20
eerste ronde $ 450 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Zimbabwe Cara Black
 Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
7 6    
   Vlag van Nederland Yvette Basting
 Vlag van Duitsland Caroline Schneider
62 1       1  Vlag van Zimbabwe Cara Black
 Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
7 6    
   Vlag van Verenigde Staten Allison Bradshaw
 Vlag van Verenigde Staten Jennifer Hopkins
3 66        Vlag van Zuid-Afrika Kim Grant
 Vlag van Oostenrijk Marion Maruska
5 4    
   Vlag van Zuid-Afrika Kim Grant
 Vlag van Oostenrijk Marion Maruska
6 7         1  Vlag van Zimbabwe Cara Black
 Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
2 3    
4  Vlag van Slovenië Tina Križan
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6 6            Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Holly Parkinson
 Vlag van Venezuela 1930–1954 Milagros Sequera
3 1       4  Vlag van Slovenië Tina Križan
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6 2 2
   Vlag van Argentinië María Emilia Salerni
 Vlag van Nieuw-Zeeland Shelley Stephens
1 2        Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
2 6 6  
   Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
6 6            Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
64 3  
   Vlag van Duitsland Angelika Bachmann
 Vlag van Argentinië Mariana Díaz Oliva
3 4         3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande
7 6  
   Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6          Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
1 5    
Q  Vlag van Japan Haruka Inoue
 Vlag van Japan Maiko Inoue
4 6 2   3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande
6 7    
3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande
6 2 6       3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande
2 7 6
WC  Vlag van Nieuw-Zeeland Leanne Baker
 Vlag van Bulgarije Pavlina Nola
6 2 2       2  Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn
 Vlag van Argentinië Paola Suárez
6 64 4  
   Vlag van Japan Shinobu Asagoe
 Vlag van Japan Yuka Yoshida
4 6 6        Vlag van Japan Shinobu Asagoe
 Vlag van Japan Yuka Yoshida
2 63  
   Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh
 Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu
2 1     2  Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn
 Vlag van Argentinië Paola Suárez
6 7    
2  Vlag van Zuid-Afrika Liezel Horn
 Vlag van Argentinië Paola Suárez
6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]