WTA-toernooi van Dubai 2001

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Dubai 2001
Winnares in het enkelspel, Martina Hingis
Officiële naam Dubai Duty Free Women's Open
Editie 2001 (1e editie)
Stad, land Dubai, VAE
Locatie Aviation Club Tennis Centre
Datum 19–24 februari
Auspiciën WTA
Categorie Tier II
Prijzengeld US$ 565.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Tegelijk met ATP-toernooi van Dubai
Winnaar enkel Vlag van Zwitserland Martina Hingis
Winnaars dubbel Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis
    Volgende: 2002
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 90.000 200
finale $ 48.000 140
halve finale $ 25.000 90
kwartfinale $ 13.700 50
tweede ronde $ 7.300 26
eerste ronde $ 3.900 1

Het WTA-tennistoernooi van Dubai (officieel Dubai Duty Free Women's Open) van 2001 vond plaats van maandag 19 tot en met zaterdag 24 februari 2001 in Dubai, Verenigde Arabische Emiraten. Het was de eerste editie van het vrouwentoernooi, onderdeel van het tennistoernooi van Dubai 2001. Er werd gespeeld op hardcourt-buiten­banen.

Zie Tennistoernooi van Dubai 2001 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste reekshoofd, Martina Hingis uit Zwitserland, won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als derde geplaatste Française Nathalie Tauziat in twee sets. Het was Hingis' 38e WTA-titel, de derde van dat jaar. Zij won US$ 90.000 prijzen­geld op dit toernooi.

De Nederlandse Miriam Oremans bereikte de tweede ronde. Haar landgenote Kristie Boogert verloor haar openingspartij.

Er waren geen Belgische deelneemsters.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Zwitserland Martina Hingis 1 winnares
2. Vlag van Frankrijk Mary Pierce 8 kwartfinale Vlag van Australië Rachel McQuillan
3. Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 12 finale Vlag van Zwitserland Martina Hingis
4. Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 13 tweede ronde Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja
5. Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 18 kwartfinale Vlag van Zwitserland Martina Hingis
6. Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 22 tweede ronde Vlag van Tunesië Selima Sfar
7. Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 29 halve finale Vlag van Zwitserland Martina Hingis
8. Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 37 tweede ronde Vlag van Australië Rachel McQuillan

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 6  
3  Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 4 4  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 6    
   Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger 4            Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger 2 1    
   Vlag van Kroatië Iva Majoli 0   r       1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 6 5 6  
   Vlag van Nederland Miriam Oremans 6 5 7       5  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 3 7 4  
Q  Vlag van Australië Alicia Molik 3 7 66        Vlag van Nederland Miriam Oremans 3 4  
   Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 3 2       5  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 6 6    
5  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 6 6         1  Vlag van Zwitserland Martina Hingis 7 6  
      7  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 66 1  
    4  Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 3 7 3  
Q  Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja 6 4       Q  Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja 6 5 6  
   Vlag van Nederland Kristie Boogert 0 1 r       Q  Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja 61 3  
   Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 6 6         7  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 7 6    
   Vlag van Zweden Åsa Carlsson 2 3          Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 3 7 4
   Vlag van Bulgarije Pavlina Nola 3 6 1     7  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 6 65 6  
7  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 6 1 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
6  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 6 6    
WC  Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine 4 1       6  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 65 6 5  
   Vlag van Kroatië Silvija Talaja 1 3       WC  Vlag van Tunesië Selima Sfar 7 2 7  
WC  Vlag van Tunesië Selima Sfar 6 6         WC  Vlag van Tunesië Selima Sfar 63 7 3  
   Vlag van Italië Rita Grande 6 6         3  Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 7 5 6  
   Vlag van Tsjechië Adriana Gerši 2 1          Vlag van Italië Rita Grande 6 4 3
    3  Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 2 6 6  
      3  Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 7 6  
8  Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 6 6         Q  Vlag van Australië Rachel McQuillan 65 4  
   Vlag van Wit-Rusland Olga Barabansjikova 4 2       8  Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 1 4    
Q  Vlag van Australië Rachel McQuillan 6 6       Q  Vlag van Australië Rachel McQuillan 6 6    
Q  Vlag van Verenigde Staten Holly Parkinson 2 3         Q  Vlag van Australië Rachel McQuillan 6 6  
   Vlag van Paraguay Rossana de los Ríos 2 4         2  Vlag van Frankrijk Mary Pierce 3 1    
   Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 6 6          Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 64 4  
    2  Vlag van Frankrijk Mary Pierce 7 6    
 
Yayuk Basuki
Caroline Vis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld
(per team)		 WTA-
punten
winnaressen $ 28.000 200
finale $ 15.000 140
halve finale $ 8.050 90
tweede ronde $ 4.300 50
eerste ronde $ 2.300 1

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste reekshoofd, Arantxa Sánchez Vicario en Nathalie Tauziat, bereikte de halve finale. Daarin werden zij uitge­scha­keld door Åsa Carlsson en Karina Habšudová.

Het ongeplaatste duo Yayuk Basuki en Caroline Vis won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het als vierde geplaatste koppel Åsa Carlsson en Karina Habšudová in drie sets. Het was hun vierde gezamen­lijke titel. De Indonesische Basuki had daar­naast vijf eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; de Nederlandse Vis ook vijf.

Behalve Caroline Vis waren er geen andere deelneemsters uit de Lage Landen.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat		 18+9=27 halve finale Vlag van Zweden Åsa Carlsson
Vlag van Slowakije Karina Habšudová
2. Vlag van Frankrijk Mary Pierce
Vlag van Oostenrijk Barbara Schett		 24+11=35 tweede ronde Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis
3. Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
Vlag van Italië Rita Grande		 21+36=57 halve finale Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis
4. Vlag van Zweden Åsa Carlsson
Vlag van Slowakije Karina Habšudová		 31+45=76 finale Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
 Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 		6 6    
WC  Vlag van Verenigde Staten Holly Parkinson
 Vlag van India Nirupama Vaidyanathan 		2 4       1  Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
 Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 		6 1 6  
Q  Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 		6 7     Q  Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Duitsland Marlene Weingärtner 		2 6 3  
   Vlag van Joegoslavië Sandra Načuk
 Vlag van Wit-Rusland Nadzeja Astrowskaja 		2 64         1  Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
 Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat 		4 3    
4  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Slowakije Karina Habšudová 		6 6         4  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Slowakije Karina Habšudová 		6 6    
LL  Vlag van Paraguay Rossana de los Ríos
 Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 		1 2       4  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Slowakije Karina Habšudová 		7 6  
   Vlag van Bulgarije Ljoebomira Batsjeva
 Vlag van Oostenrijk Marion Maruska 		7 7        Vlag van Bulgarije Ljoebomira Batsjeva
 Vlag van Oostenrijk Marion Maruska 		67 3    
LL  Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine
 Vlag van Tunesië Selima Sfar 		62 62         4  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Slowakije Karina Habšudová 		0 6 2
   Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 		6 7            Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
 Vlag van Nederland Caroline Vis 		6 4 6
   Vlag van Australië Alicia Molik
 Vlag van Kazachstan Irina Seljoetina 		1 69          Vlag van Rusland Lina Krasnoroetskaja
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 		7 3 2  
   Vlag van Wit-Rusland Tatjana Poetsjek
 Vlag van Duitsland Caroline Schneider 		64 63     3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande 		63 6 6  
3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande 		7 7         3  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Italië Rita Grande 		2 6 3
   Vlag van Zuid-Afrika Nannie de Villiers
 Vlag van Australië Annabel Ellwood 		1 1            Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
 Vlag van Nederland Caroline Vis 		6 4 6  
   Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
 Vlag van Nederland Caroline Vis 		6 6          Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
 Vlag van Nederland Caroline Vis 		6    
   Vlag van Zuid-Afrika Kim Grant
 Vlag van Australië Rachel McQuillan 		3 4     2  Vlag van Frankrijk Mary Pierce
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 		1   r  
2  Vlag van Frankrijk Mary Pierce
 Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 		6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WTA-toernooi_van_Dubai_2001&oldid=61348925"