WTA-toernooi van Casablanca 2004

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Casablanca 2004
Winnares in het enkelspel, Émilie Loit
Officiële naam Grand Prix Son Altesse Royale La Princesse Lalla Meryem
Editie 2004 (4e editie)
Stad, land CasablancaMarokko
Datum 5–11 april
Auspiciën WTA
Categorie Tier V
Prijzengeld US$ 110.000
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Émilie Loit
Winnaars dubbel Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
Vorige: 2003     Volgende: 2005
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 16.000 80
finale $ 9.000 56
halve finale $ 4.800 36
kwartfinale $ 2.600 20
tweede ronde $ 1.450 10
eerste ronde $ 800 1

Het WTA-tennistoernooi van Casablanca (officieel Grand Prix SAR La Princesse Lalla Meryem) van 2004 vond plaats van 5 tot en met 11 april 2004 in de Marokkaanse stad Casablanca. Het was de vierde editie van het toernooi. Er werd gespeeld op gravel­banen. Française Émilie Loit won de titel zowel in het enkel- als in het dubbelspel.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelverdedigster Rita Grande was ongeplaatst. Zij bereikte de halve finale – daarin werd zij uitgeschakeld door de latere winnares.

Het eerste reekshoofd, Émilie Loit uit Frankrijk, won het toernooi. In de finale versloeg zij de als vierde geplaatste Slowaakse Ľudmila Cervanová in twee sets. Loit wist voor het eerst in haar loop­baan een WTA-toernooi op haar naam te schrijven. Zij incas­seerde US$ 16.000 prijzen­geld op dit toernooi.

De Belgische Els Callens strandde in de eerste ronde.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Frankrijk Émilie Loit 40 winnares
2. Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 51 eerste ronde Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
3. Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik 56 eerste ronde Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine
4. Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 59 finale Vlag van Frankrijk Émilie Loit
5. Vlag van Tsjechië Iveta Benešová 62 eerste ronde Vlag van Spanje Marta Marrero
6. Vlag van Oekraïne Joelija Vakoelenko 70 eerste ronde Vlag van Polen Marta Domachowska
7. Vlag van Slowakije Ľubomíra Kurhajcová 71 kwartfinale Vlag van Italië Rita Grande
8. Vlag van Italië Maria Elena Camerin 76 kwartfinale Vlag van Tsjechië Klára Koukalová

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Vlag van Frankrijk Émilie Loit 6 6  
4  Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 2 2  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
1  Vlag van Frankrijk Émilie Loit 5 6 6  
WC  Vlag van India Sania Mirza 7 4 2     1  Vlag van Frankrijk Émilie Loit 6 5 6  
   Vlag van Italië Antonella Serra Zanetti 2 3        Vlag van Kroatië Silvija Talaja 2 7 4  
   Vlag van Kroatië Silvija Talaja 6 6         1  Vlag van Frankrijk Émilie Loit 7 6    
   Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears 7 3 4          Vlag van Spanje Marta Marrero 5 4    
Q  Vlag van Hongarije Zsófia Gubacsi 62 6 6     Q  Vlag van Hongarije Zsófia Gubacsi 2 1  
   Vlag van Spanje Marta Marrero 3 6 6      Vlag van Spanje Marta Marrero 6 6    
5  Vlag van Tsjechië Iveta Benešová 6 3 1       1  Vlag van Frankrijk Émilie Loit 7 6  
3  Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik 3 5            Vlag van Italië Rita Grande 61 3  
WC  Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine 6 7       WC  Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine 3 3    
   Vlag van Slowakije Martina Suchá 5 1        Vlag van Italië Rita Grande 6 6    
   Vlag van Italië Rita Grande 7 6            Vlag van Italië Rita Grande 6 1 6
LL  Vlag van Tsjechië Michaela Paštiková 60 1         7  Vlag van Slowakije Ľubomíra Kurhajcová 3 6 0  
   Vlag van Italië Flavia Pennetta 7 6          Vlag van Italië Flavia Pennetta 4 3  
   Vlag van Frankrijk Virginie Razzano 2 2     7  Vlag van Slowakije Ľubomíra Kurhajcová 6 6    
7  Vlag van Slowakije Ľubomíra Kurhajcová 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
6  Vlag van Oekraïne Joelija Vakoelenko 5 0    
Q  Vlag van Polen Marta Domachowska 7 6       Q  Vlag van Polen Marta Domachowska 6      
   Vlag van Spanje Gala León García 6 3 6      Vlag van Spanje Gala León García 1 r    
Q  Vlag van Hongarije Kira Nagy 1 6 4       Q  Vlag van Polen Marta Domachowska 5 2    
   Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld 63 5         4  Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 7 6    
   Vlag van Tsjechië Eva Birnerová 7 7          Vlag van Tsjechië Eva Birnerová 3 3  
   Vlag van België Els Callens 2 1     4  Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 6 6    
4  Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 6 6         4  Vlag van Slowakije Ľudmila Cervanová 7 6  
8  Vlag van Italië Maria Elena Camerin 6 6            Vlag van Tsjechië Klára Koukalová 5 4  
Q  Vlag van Italië Roberta Vinci 4 2       8  Vlag van Italië Maria Elena Camerin 6 7    
   Vlag van Spanje Conchita Martínez Granados 3 6 6      Vlag van Spanje Conchita Martínez Granados 3 5    
   Vlag van Duitsland Julia Schruff 6 4 2       8  Vlag van Italië Maria Elena Camerin 3 2  
PR  Vlag van Oostenrijk Barbara Schwartz 3 3            Vlag van Tsjechië Klára Koukalová 6 6    
   Vlag van Tsjechië Klára Koukalová 6 6          Vlag van Tsjechië Klára Koukalová 6 6  
   Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro 7 6        Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro 3 4    
2  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 5 3    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudsters Gisela Dulko en María Emilia Salerni hadden zich niet voor deze editie van het toernooi ingeschreven.

Alle vier geplaatste teams deden wat zij moesten doen, en bereikten de halve finale; de twee hoogst geplaatste teams bereikten de finale.

Het als eerste geplaatste Franse duo Marion Bartoli en Émilie Loit won het toernooi. In de finale versloegen zij het als tweede geplaatste koppel Els Callens en Katarina Srebotnik in twee sets. Het was hun eerste (en enige) gezamenlijke titel. Loit had daar­naast zeven eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; Bartoli geen.

De Belgische Els Callens was de enige deelneemster uit de Lage Landen.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 5.500 80
finale $ 3.000 56
halve finale $ 1.600 36
tweede ronde $ 900 20
eerste ronde $ 450 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6    
   Vlag van Bulgarije Ljoebomira Batsjeva
 Vlag van Spanje C Martínez Granados
2 1       1  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6    
PR  Vlag van Oostenrijk Barbara Schwartz
 Vlag van Duitsland Jasmin Wöhr
4 3        Vlag van Spanje Marta Marrero
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
4 4    
   Vlag van Spanje Marta Marrero
 Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
6 6         1  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 62 6  
3  Vlag van Estland Maret Ani
 Vlag van Kroatië Silvija Talaja
6 7         3  Vlag van Estland Maret Ani
 Vlag van Kroatië Silvija Talaja
4 7 1  
   Vlag van Hongarije Zsófia Gubacsi
 Vlag van Hongarije Kira Nagy
2 64       3  Vlag van Estland Maret Ani
 Vlag van Kroatië Silvija Talaja
6 4 7
WC  Vlag van Spanje Rosa María Andrés
 Vlag van Marokko Bahia Mouhtassine
63 3        Vlag van Tsjechië Olga Blahotová
 Vlag van Tsjechië Gabriela Navrátilová
4 6 5  
   Vlag van Tsjechië Olga Blahotová
 Vlag van Tsjechië Gabriela Navrátilová
7 6         1  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6  
   Vlag van Italië (2003-2006) Maria Elena Camerin
 Vlag van Italië (2003-2006) Flavia Pennetta
6 7         2  Vlag van België Els Callens
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
4 2  
   Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
 Vlag van Oekraïne Joelija Vakoelenko
1 613          Vlag van Italië (2003-2006) Maria Elena Camerin
 Vlag van Italië (2003-2006) Flavia Pennetta
4 6 2  
   Vlag van Tsjechië Eva Birnerová
 Vlag van Tsjechië Ľubomíra Kurhajcová
64 6 3   4  Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
6 2 6  
4  Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
7 4 6       4  Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
3 4  
   Vlag van Italië (2003-2006) Adriana Serra Zanetti
 Vlag van Italië (2003-2006) Antonella Serra Zanetti
6 3 6       2  Vlag van België Els Callens
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6 6    
   Vlag van Tsjechië Iveta Benešová
 Vlag van Tsjechië Michaela Paštiková
3 6 4        Vlag van Italië (2003-2006) Adriana Serra Zanetti
 Vlag van Italië (2003-2006) Antonella Serra Zanetti
5 69  
Q  Vlag van Oostenrijk Daniela Klemenschits
 Vlag van Oostenrijk Sandra Klemenschits
3 1     2  Vlag van België Els Callens
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
7 7    
2  Vlag van België Els Callens
 Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]