WTA-toernooi van Parijs 2003

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Parijs 2003
Winnares in het enkelspel, Serena Williams
Officiële naam Open Gaz de France
Editie 2003 (11e editie)
Stad, land ParijsFrankrijk
Locatie Stadion "Pierre de Coubertin"
Datum 3–9 februari
Auspiciën WTA
Categorie Tier II
Prijzengeld US$ 585.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, binnen
Winnaar enkel Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
Winnaars dubbel Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
Vorige: 2002     Volgende: 2004
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 93.000 195
finale $ 49.500 137
halve finale $ 26.500 88
kwartfinale $ 14.100 49
tweede ronde $ 7.600 25
eerste ronde $ 4.025 1

Het WTA-tennistoernooi van Parijs (officieel Open Gaz de France) van 2003 vond plaats van 3 tot en met 9 februari 2003 in de Franse hoofdstad Parijs. Het was de elfde editie van het toernooi. Er werd gespeeld op hardcourt-binnenbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Venus Williams was haar titel niet komen verdedigen.

Het eerste reekshoofd, Serena Williams uit de Verenigde Staten, won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als derde geplaatste Française Amélie Mauresmo in twee sets. Williams wist voor de tweede keer het toer­nooi van Parijs op haar naam te schrij­ven. Het was haar 21e WTA-titel, de tweede van 2003. Zij won US$ 93.000 prijzen­geld op dit toernooi.

Er waren geen deelneemsters uit de Lage Landen.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 1 winnares
2. Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 5 kwartfinale Vlag van Rusland Jelena Dementjeva
3. Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 7 finale Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
4. Vlag van Joegoslavië Jelena Dokić 8 kwartfinale Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou
5. Vlag van Zwitserland Patty Schnyder 13 eerste ronde Vlag van Slovenië Tina Pisnik
6. Vlag van Italië Silvia Farina-Elia 15 eerste ronde Vlag van Italië Rita Grande
7. Vlag van Israël Anna Pistolesi 16 eerste ronde Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
8. Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou 19 halve finale Vlag van Verenigde Staten Serena Williams

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6 6  
3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 2 3  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6 6    
   Vlag van Zwitserland Myriam Casanova 4 7 6        Vlag van Zwitserland Myriam Casanova 0 4    
   Vlag van Oostenrijk Barbara Schett 6 5 3       1  Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6 6    
   Vlag van Slowakije Janette Husárová 1 6 6          Vlag van Slowakije Janette Husárová 3 3    
Q  Vlag van Duitsland Gréta Arn 6 2 0        Vlag van Slowakije Janette Husárová 6 6  
   Vlag van Slovenië Tina Pisnik 6 6          Vlag van Slovenië Tina Pisnik 4 3    
5  Vlag van Zwitserland Patty Schnyder 3 3         1  Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6 6  
      8  Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou 2 0  
    4  Vlag van Joegoslavië Jelena Dokić 6 6    
Q  Vlag van Frankrijk Virginie Razzano 3 2          Vlag van Frankrijk Émilie Loit 3 4    
   Vlag van Frankrijk Émilie Loit 6 6         4  Vlag van Joegoslavië Jelena Dokić 1 3  
Q  Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz 6 5 7       8  Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou 6 6    
   Vlag van Australië Nicole Pratt 2 7 5     Q  Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz 0 4  
   Vlag van Verenigde Staten Alexandra Stevenson 3 5       8  Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou 6 6    
8  Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou 6 7    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
7  Vlag van Israël Anna Pistolesi 3 2    
WC  Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro 6 6       WC  Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro 63 7 3  
   Vlag van Tsjechië Dája Bedáňová 3 65          Vlag van Spanje Magüi Serna 7 62 6  
   Vlag van Spanje Magüi Serna 6 7            Vlag van Spanje Magüi Serna 64 4    
   Vlag van Japan Ai Sugiyama 6 6         3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 7 6    
   Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy 2 4          Vlag van Japan Ai Sugiyama 5 2  
    3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 7 6    
      3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 6  
6  Vlag van Italië Silvia Farina-Elia 3 6 5          Vlag van Rusland Jelena Dementjeva 0 0  
   Vlag van Italië Rita Grande 6 1 7        Vlag van Italië Rita Grande 3 6 3  
Q  Vlag van Tsjechië Denisa Chládková 4 3          Vlag van Rusland Jelena Dementjeva 6 4 6  
   Vlag van Rusland Jelena Dementjeva 6 6            Vlag van Rusland Jelena Dementjeva 7 6  
WC  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 3 4         2  Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 5 3    
   Vlag van Slovenië Maja Matevžič 6 6          Vlag van Slovenië Maja Matevžič 3 3  
    2  Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 6 6    
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 29.000 195
finale $ 15.600 137
halve finale $ 8.400 88
tweede ronde $ 4.500 49
eerste ronde $ 2.400 1

Van de titelhoudsters Nathalie Dechy en Meilen Tu had de laatste zich niet voor deze editie van het toernooi ingeschreven. Dechy speelde samen met Émilie Loit met wie zij als tweede geplaatst was – zij bereikten de halve finale, waarin zij werden uitgeschakeld door de latere winnaressen.

Het eerste reekshoofd, Daniela Hantuchová en Ai Sugiyama, strandde al in de eerste ronde.

Het als derde geplaatste duo Barbara Schett en Patty Schnyder won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het via een wildcard toegelaten Franse koppel Marion Bartoli en Stéphanie Cohen-Aloro in drie sets, met een tiebreak in de derde set. Het was hun tweede gezamen­lijke titel. De Oostenrijkse Schett had daar­naast vijf eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; de Zwitserse Schnyder een.

De Nederlandse Kristie Boogert en Magüi Serna uit Spanje bereikten de halve finale – daarin moesten zij het afleggen tegen Bartoli en Cohen-Aloro. Haar landgenote Kim Kilsdonk en Française Sophie Lefèvre hadden zich via het kwalificatietoernooi een plek in het hoofdtoernooi veroverd – daar verloren zij hun openingspartij.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová
Vlag van Japan Ai Sugiyama
18 eerste ronde Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou
Vlag van Australië Nicole Pratt
2. Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
72 halve finale Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
3. Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
79 winnaressen
4. Vlag van Italië Silvia Farina-Elia
Vlag van Zweden Åsa Svensson
81 eerste ronde Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz
Vlag van Frankrijk Virginie Razzano

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová
 Vlag van Japan Ai Sugiyama
4 2    
   Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou
 Vlag van Australië Nicole Pratt
6 6          Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou
 Vlag van Australië Nicole Pratt
2 2    
   Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Spanje Magüi Serna
7 6        Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Spanje Magüi Serna
6 6    
   Vlag van Hongarije Zsófia Gubacsi
 Vlag van Oekraïne Tetjana Perebyjnis
5 0            Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Spanje Magüi Serna
4 3    
4  Vlag van Italië Silvia Farina-Elia
 Vlag van Zweden Åsa Svensson
3 7 4       WC  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
6 6    
   Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz
 Vlag van Frankrijk Virginie Razzano
6 64 6        Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz
 Vlag van Frankrijk Virginie Razzano
64 65  
WC  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
6 1 6   WC  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
7 7    
   Vlag van Bulgarije Ljoebomira Batsjeva
 Vlag van Frankrijk Caroline Dhenin
4 6 4       WC  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
 Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro
6 2 65
   Vlag van Tsjechië Dája Bedáňová
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
6 6         3  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
 Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
2 6 7
Q  Vlag van Nederland Kim Kilsdonk
 Vlag van Frankrijk Sophie Lefèvre
1 2          Vlag van Tsjechië Dája Bedáňová
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
2 7 63  
   Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
2 2     3  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
 Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6 5 7  
3  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
 Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6 6         3  Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
 Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6 6  
   Vlag van Verenigde Staten Alexandra Stevenson
 Vlag van Oekraïne Olena Tatarkova
7 6         2  Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 7    
   Vlag van Duitsland Kirstin Freye
 Vlag van Duitsland Angelika Rösch
64 2          Vlag van Verenigde Staten Alexandra Stevenson
 Vlag van Oekraïne Olena Tatarkova
2 1  
   Vlag van Italië Rita Grande
 Vlag van Spanje Marta Marrero
1 1     2  Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
 Vlag van Verenigde Staten Émilie Loit
6 6    
2  Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]