Wereldkampioenschap snooker 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Betfred.com World Snooker Championship 2011 vond plaats tussen 16 april en 2 mei 2011 in het Crucible Theatre in Sheffield, Engeland en is gewonnen door John Higgins

Neil Robertson was de titelverdediger. Hij verloor met 8-10 van Judd Trump in de eerste ronde.

Prijzenpot[bewerken | brontekst bewerken]

  • Winnaar: £ 250.000
  • Finalist: £ 125.000
  • Halvefinalist: £ 52.000
  • Kwartfinalist: £ 24.050
  • Laatste 16: £ 16.000
  • Laatste 32: £ 12.000
  • Laatste 48: £ 8.200
  • Laatste 64: £ 4.600
  • Hoogste break: £ 10.000

Totaal: £ 1.111.000

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

  • Verliezend finalist in 2010 Graeme Dott plaatste zich voor de kwartfinales na winst tegen Ali Carter met 13-11 . Hij won vijf frames, waaronder het laatste, met een beslissende zwarte bal.
  • In het beslissende frame tussen Mark Allen en Barry Hawkins leek Allen op weg naar een maximumbreak, maar hij strandde op twaalf rode en zwarte ballen.
  • Mark Selby scoorde in zijn 13-4-winst tegen zevenvoudig wereldkampioen Stephen Hendry zes century's (129, 127, 125, 117, 108, 100) in één wedstrijd, een nieuw record op het wereldkampioenschap.

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Hoofdtoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

  eerste ronde
best of 19 frames
tweede ronde
best of 25 frames
kwartfinale
best of 25 frames
halve finale
best of 33 frames
finale
best of 35 frames
                                               
 Vlag van Australië Neil Robertson (1) 8  
 Vlag van Engeland Judd Trump 10  
   Vlag van Engeland Judd Trump 13  
   Vlag van Engeland Martin Gould 6  
 Vlag van Hongkong Marco Fu (16) 8
 Vlag van Engeland Martin Gould 10  
   Vlag van Engeland Judd Trump 13  
   Vlag van Schotland Graeme Dott (9) 5  
 Vlag van Schotland Graeme Dott (9) 10  
 Vlag van Engeland Mark King 7  
   Vlag van Schotland Graeme Dott (9) 13
   Vlag van Engeland Ali Carter (8) 11  
 Vlag van Engeland Ali Carter (8) 10
 Vlag van Engeland Dave Harold 3  
   Vlag van Engeland Judd Trump 17  
   Vlag van China Ding Junhui (5) 15  
 Vlag van China Ding Junhui (5) 10  
 Vlag van Schotland Jamie Burnett 2  
   Vlag van China Ding Junhui (5) 13
   Vlag van Engeland Stuart Bingham 12  
 Vlag van Engeland Peter Ebdon (12) 8
 Vlag van Engeland Stuart Bingham 10  
   Vlag van China Ding Junhui (5) 13
   Vlag van Engeland Mark Selby (4) 10  
 Vlag van Schotland Stephen Hendry (13) 10  
 Vlag van Engeland Joe Perry 9  
   Vlag van Schotland Stephen Hendry (13) 4
   Vlag van Engeland Mark Selby (4) 13  
 Vlag van Engeland Mark Selby (4) 10
 Vlag van Engeland Jimmy Robertson 1  
 Vlag van Engeland Judd Trump 15
 Vlag van Schotland John Higgins (2) 18
 Vlag van Wales Mark Williams (3) 10  
 Vlag van Wales Ryan Day 5  
   Vlag van Wales Mark Williams (3) 13  
   Vlag van Engeland Jamie Cope (14) 4  
 Vlag van Engeland Jamie Cope (14) 10
 Vlag van Wales Andrew Pagett 7  
   Vlag van Wales Mark Williams (3) 13  
   Vlag van Noord-Ierland Mark Allen (11) 5  
 Vlag van Noord-Ierland Mark Allen (11) 10  
 Vlag van Wales Matthew Stevens 9  
   Vlag van Noord-Ierland Mark Allen (11) 13
   Vlag van Engeland Barry Hawkins 12  
 Vlag van Schotland Stephen Maguire (6) 9
 Vlag van Engeland Barry Hawkins 10  
   Vlag van Wales Mark Williams (3) 14
   Vlag van Schotland John Higgins (2) 17  
 Vlag van Engeland Shaun Murphy (7) 10  
 Vlag van Schotland Marcus Campbell 1  
   Vlag van Engeland Shaun Murphy (7) 10
   Vlag van Engeland Ronnie O'Sullivan (10) 13  
 Vlag van Engeland Ronnie O'Sullivan (10) 10
 Vlag van Wales Dominic Dale 2  
   Vlag van Engeland Ronnie O'Sullivan (10) 10
   Vlag van Schotland John Higgins (2) 13  
 Vlag van Engeland Ricky Walden (15) 6  
 Vlag van Engeland Rory McLeod 10  
   Vlag van Engeland Rory McLeod 7
   Vlag van Schotland John Higgins (2) 13  
 Vlag van Schotland John Higgins (2) 10
 Vlag van Engeland Stephen Lee 5  

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
Finale: best-of-35
Sheffield - 1 en 2 mei 2011. Scheidsrechter: Vlag van Nederland Jan Verhaas
Vlag van Engeland Judd Trump 15-18 Vlag van Schotland John Higgins
104 High break 113
104, 104, 102 100+ break 113
Framestanden
64-19, 76-1, 38-73, 54-74, 5-115, 113-0, 68-69, 56-19, 20-64, 67-45, 68-0, 127-0, 38-63, 25-64, 77-18, 60-9, 69-36, 8-64, 113-0, 0-97, 99-0, 55-65, 35-93, 1-113, 8-77, 38-66, 78-0, 60-38, 52-64, 35-65, 75-52, 44-64, 61-62
zondagmiddag(8):
zondagavond (9):
maandagmiddag (8):
maandagavond (8):
4 - 4
7-10
13-12
18-15

Century breaks[bewerken | brontekst bewerken]