Sabelsprinkhanen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Sabelsprinkhaan)
Sabelsprinkhanen
De grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima), hier een vrouwtje, is een typische vertegenwoordiger.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Onderstam:Hexapoda (Zespotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Orthoptera (Rechtvleugeligen)
Onderorde:Ensifera (Langsprietigen)
Familie
Tettigoniidae
Krauss, 1902
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Sabelsprinkhanen op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Geluid van sabelsprinkhanen

Sabelsprinkhanen (Tettigoniidae) zijn een familie van insecten behorend tot de orde rechtvleugeligen (Orthoptera). Met ruim 6400 soorten is het een zeer grote groep die uiteenlopende soorten bevat, zowel qua uiterlijk als wat betreft de levenswijze. Ondanks de naam "sprinkhanen" zijn sabelsprinkhanen verwant aan de langsprietigen (Ensifera), waartoe alle krekelachtige vormen behoren, en niet tot de kortsprietigen, waar alle typische sprinkhanen onder worden gerekend.

Sabelsprinkhanen behoren tot de grotere soorten rechtvleugeligen, ze zijn verdeeld in verschillende onderfamilies, triba en geslachten, enkele soorten komen ook in Nederland en België voor. De meeste soorten eten planten maar een aantal eten daarnaast ook dierlijk materiaal.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Deze dieren worden 1,5 tot 7,5 cm en hebben een bruine of groene kleur. Ze hebben bijna allemaal grote vleugels, die schuin op het lichaam worden gelegd. Sommige soorten imiteren bladeren of boombast. De achtervleugels bij sommige soorten zijn felgekleurd. Ze danken hun Nederlandse naam aan de sabelachtige legbuis van de vrouwtjes, die gebruikt wordt om de eitjes in de bodem af te zetten. Ondanks het vervaarlijke uiterlijk kan de legboor niet gebruikt worden om te steken.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Deze dieren leven naargelang de soort in bomen, struiken of lage vegetaties, waar ze zich voeden met planten en/of insecten (vlinders, vliegen, slakken, bladluizen, insectenlarven). De nimfen hebben soms een ander dieet dan de volwassen dieren. Bij sommige soorten zijn de nimfen carnivoor of omnivoor en de volwassen dieren herbivoor.

Testikels[bewerken | brontekst bewerken]

De testikels van sabelsprinkhanen van de soort Platycleis affinis beslaan gemiddeld bijna 14 procent van het lichaamsgewicht. De insecten hebben daarmee naar verhouding de grootste testikels uit het dierenrijk, zo melden onderzoekers van de Universiteit van Cambridge en de Universiteit van Derby in het wetenschappelijk tijdschrift Biology Letters.[1]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaand zijn alleen de bekendere Europese soorten weergegeven.

Familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae)

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]