Wulfeniet
| Wulfeniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | PbMoO4 | |||
| Kleur | Oranjegeel, geel, geelgrijs, olijfgroen of bruin | |||
| Streepkleur | Geelwit | |||
| Hardheid | 3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 6,75 kg/dm3 | |||
| Glans | Hars- tot vet | |||
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |||
| Breuk | Schelpvormig (bros) | |||
| Splijting | Imperfect, [101] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Tetragonaal | |||
| Brekingsindices | 2,304 - 2,402 | |||
| Dubbele breking | 0,0980 | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal wulfeniet is een lood-molybdaat met de chemische formule PbMoO4.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het oranjegele, olijfgroene of bruine wulfeniet heeft een vettige glans, een geelwitte streepkleur en een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [101]. De gemiddelde dichtheid is 6,75 en de hardheid is 3. Het kristalstelsel is tetragonaal en het mineraal is niet radioactief.
Naam[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal wulfeniet is genoemd naar de Oostenrijkse mineraloog Franz Xaver von Wulfen (1728 - 1805).
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Wulfeniet is een secundair lood-mineraal, dat een reeks vormt met stolziet. De typelocatie is Plombières, Villach, Karinthië, Oostenrijk.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Wulfenite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.