Ernst Julius Cohen

Ernst Julius Cohen (Amsterdam, 7 maart 1869 - Auschwitz, 5 maart 1945?) was een Nederlands scheikundige.

Cohen behaalde zijn doctoraat in 1883 aan de Universiteit van Amsterdam bij de Nobelprijswinnaar J.H. van 't Hoff op een proefschift Het bepalen van overgangspunten langs electrischen weg en de elektromotorische kracht bij scheikundige omzetting. Hij werd in 1902 benoemd tot gewoon hoogleraar in Utrecht en werkte vooral aan de allotropie van metalen. Naast een aantal boeken schreef hij meer dan 400 artikelen. Hij was de eerste voorzitter van de Nederlandse Chemische Vereniging (1903) en voorzitter van de Union Internationale de la Chimie pure et appliquée, opgericht in 1919. Zijn wetenschappelijke verdiensten vonden erkenning in het lidmaatschap van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, (KNAW) in 1913 en het verlenen van eredoctoraten o.a. van de universiteiten van Cambridge, Karlsruhe en Philadelphia.

In 1939 ging Cohen met emeritaat, warvan hij niet lang heeft kunnen genieten. Als jood werd hij slachtoffer van het Naziregime. In 1945 volgde zijn overlijden in een Duits concentratiekamp.

Externe link

• Ernst Julius Cohen op Digitaal Monument Joodse Gemeenschap in Nederland
• Biografie, Instituut voor Nederlandse Geschiedenis