6 uur van Fuji 2023

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
38e 6 uur van Fuji
6 uur van Fuji 2023
Datum 10 september 2023
Locatie Fuji Speedway, Japan
Winnaars
Klasse   Team   Auto
Hypercar   Vlag van Japan #7 Toyota Gazoo Racing   Toyota GR010 Hybrid
LMP2   Vlag van België #41 Team WRT   Oreca 07-Gibson
LMGTE Am   Vlag van Italië #54 AF Corse   Ferrari 488 GTE Evo
Edities
2022     2024

De 6 uur van Fuji 2023 was de zesde race van het FIA World Endurance Championship-seizoen 2023. De race werd verreden op 10 september 2023 op de Fuji Speedway nabij Oyama, Japan.

De race werd gewonnen door de Toyota Gazoo Racing #7 van Mike Conway, Kamui Kobayashi en José María López. De LMP2-klasse werd gewonnen door de Team WRT #41 van Rui Andrade, Louis Delétraz en Robert Kubica. De LMGTE Am-klasse werd gewonnen door de AF Corse #54 van Francesco Castellacci, Thomas Flohr en Davide Rigon.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie FIA World Endurance Championship 2023#Teams en coureurs voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Er waren 36 auto's ingeschreven voor de race, bestaande uit twaalf in de Hypercar-klasse, elf in de LMP2-klasse en dertien in de LMGTE Am-klasse. In de Hypercar-klasse was de #708 Glickenhaus Racing afwezig. In de #94 Peugeot TotalEnergies werd Nico Müller vervangen door Stoffel Vandoorne, aangezien Müller een sleutelbeenblessure had opgelopen.

In de LMP2-klasse keerde Juan Manuel Correa terug in de #9 Prema Racing in plaats van Andrea Caldarelli, die op zijn beurt Mathias Beche verving in de #63 Prema Racing. In de #22 United Autosports keerde Filipe Albuquerque terug in plaats van Ben Hanley, die op zijn beurt Giedo van der Garde verving in de #23 United Autosports.

In de LMGTE Am-klasse vonden twee rijderswissels plaats in de #21 AF Corse. Ulysse de Pauw en Julien Piguet werden vervangen door Kei Cozzolino en Hiroshi Koizumi. In de #56 Project 1 - AO keerden P. J. Hyett en Gunnar Jeannette terug in plaats van Guilherme Oliveira en Efrin Castro na een race in de Noord-Amerikaanse Porsche Carrera Cup. In de #57 Kessel Racing werd Cozzolino vervangen door Ritomo Miyata, aangezien de vaste coureur Daniel Serra geen toegang tot Japan kon krijgen. De #98 NorthWest AMR keerde terug na een race afwezigheid.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Tijden vetgedrukt betekent de snelste tijd in die klasse.

Pos. Klasse No. Team Tijd Grid
1 Hypercar 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing 1:27.794 1
2 Hypercar 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing 1:28.418 2
3 Hypercar 6 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport 1:28.687 3
4 Hypercar 5 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport 1:28.717 4
5 Hypercar 2 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing 1:28.770 5
6 Hypercar 51 Vlag van Italië FerrariAF Corse 1:28.991 6
7 Hypercar 50 Vlag van Italië FerrariAF Corse 1:29.063 7
8 Hypercar 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota 1:29.111 8
9 Hypercar 99 Vlag van Duitsland Proton Competition 1:29.338 9
10 Hypercar 93 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies 1:29.898 10
11 Hypercar 94 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies 1:31.822 11
12 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports 1:32.182 12
13 Hypercar 4 Vlag van Oostenrijk Floyd Vanwall Racing Team 1:32.199 13
14 LMP2 41 Vlag van België Team WRT 1:32.273 14
15 LMP2 23 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports 1:32.453 15
16 LMP2 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota 1:32.778 16
17 LMP2 34 Vlag van Polen Inter Europol Competition 1:32.846 17
18 LMP2 10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vector Sport 1:32.876 18
19 LMP2 31 Vlag van België Team WRT 1:32.893 19
20 LMP2 9 Vlag van Italië Prema Racing 1:32.917 20
21 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team 1:33.027 21
22 LMP2 63 Vlag van Italië Prema Racing 1:33.086 22
23 LMP2 35 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team 1:33.400 23
24 LMGTE Am 33 Vlag van Verenigde Staten Corvette Racing 1:38.338 24
25 LMGTE Am 85 Vlag van Italië Iron Dames 1:38.373 25
26 LMGTE Am 777 Vlag van Japan D'Station Racing 1:38.875 26
27 LMGTE Am 98 Vlag van Canada NorthWest AMR 1:38.881 27
28 LMGTE Am 57 Vlag van Zwitserland Kessel Racing 1:39.011 28
29 LMGTE Am 83 Vlag van Italië Richard Mille AF Corse 1:39.173 29
30 LMGTE Am 56 Vlag van Duitsland Project 1 – AO 1:39.179 30
31 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing 1:39.183 31
32 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk GR Racing 1:39.202 32
33 LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse 1:39.283 33
34 LMGTE Am 25 Vlag van Oman ORT by TF 1:39.344 34
35 LMGTE Am 21 Vlag van Italië AF Corse 1:39.566 35
36 LMGTE Am 60 Vlag van Italië Iron Lynx 1:40.292 36

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaars in hun klasse zijn vetgedrukt; Hypercar is rood, LMP2 is blauw en LMGTE Am is oranje.

Pos. Klasse No. Team Coureurs Chassis Banden Ronden Tijd/Reden
Motor
1 Hypercar 7 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Conway
Vlag van Japan Kamui Kobayashi
Vlag van Argentinië José María López
Toyota GR010 Hybrid M 229 6:01:17.551
Toyota 3.5 L Turbo V6
2 Hypercar 8 Vlag van Japan Toyota Gazoo Racing Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi
Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley
Vlag van Japan Ryō Hirakawa
Toyota GR010 Hybrid M 229 +39.119
Toyota 3.5 L Turbo V6
3 Hypercar 6 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport Vlag van Frankrijk Kévin Estre
Vlag van Duitsland André Lotterer
Vlag van België Laurens Vanthoor
Porsche 963 M 229 +47.768
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
4 Hypercar 50 Vlag van Italië Ferrari AF Corse Vlag van Italië Antonio Fuoco
Vlag van Spanje Miguel Molina
Vlag van Denemarken Nicklas Nielsen
Ferrari 499P M 228 +1 ronde
Ferrari F163 3.0 L Turbo V6
5 Hypercar 51 Vlag van Italië Ferrari AF Corse Vlag van Verenigd Koninkrijk James Calado
Vlag van Italië Antonio Giovinazzi
Vlag van Italië Alessandro Pier Guidi
Ferrari 499P M 228 +1 ronde
Ferrari F163 3.0 L Turbo V6
6 Hypercar 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota Vlag van Portugal António Félix da Costa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Will Stevens
Vlag van China Ye Yifei
Porsche 963 M 228 +1 ronde[1]
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
7 Hypercar 94 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies Vlag van Frankrijk Loïc Duval
Vlag van Verenigde Staten Gustavo Menezes
Vlag van België Stoffel Vandoorne
Peugeot 9X8 M 228 +1 ronde
Peugeot X6H 2.6 L Turbo V6
8 Hypercar 93 Vlag van Frankrijk Peugeot TotalEnergies Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul di Resta
Vlag van Denemarken Mikkel Jensen
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne
Peugeot 9X8 M 226 +3 ronden[1]
Peugeot X6H 2.6 L Turbo V6
9 Hypercar 99 Vlag van Duitsland Proton Competition Vlag van Italië Gianmaria Bruni
Vlag van Zwitserland Neel Jani
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Tincknell
Porsche 963 M 221 +8 ronden
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8
10 Hypercar 2 Vlag van Verenigde Staten Cadillac Racing Vlag van Nieuw-Zeeland Earl Bamber
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Lynn
Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Westbrook
Cadillac V-Series.R M 219 +10 ronden
Cadillac LMC55R 5.5 L V8
11 LMP2 41 Vlag van België Team WRT Vlag van Angola Rui Andrade
Vlag van Zwitserland Louis Delétraz
Vlag van Polen Robert Kubica
Oreca 07 G 219 +10 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
12 LMP2 22 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports Vlag van Portugal Filipe Albuquerque
Vlag van Verenigd Koninkrijk Philip Hanson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frederick Lubin
Oreca 07 G 218 +11 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
13 LMP2 31 Vlag van België Team WRT Vlag van Nederland Robin Frijns
Vlag van Indonesië Sean Gelael
Vlag van Oostenrijk Ferdinand Habsburg
Oreca 07 G 218 +11 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
14 LMP2 23 Vlag van Verenigd Koninkrijk United Autosports Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Hanley
Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Jarvis
Vlag van Verenigde Staten Josh Pierson
Oreca 07 G 218 +11 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
15 LMP2 36 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team Vlag van Frankrijk Julien Canal
Vlag van Frankrijk Charles Milesi
Vlag van Frankrijk Matthieu Vaxivière
Oreca 07 G 218 +11 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
16 LMP2 28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jota Vlag van Brazilië Pietro Fittipaldi
Vlag van Denemarken David Heinemeier Hansson
Vlag van Denemarken Oliver Rasmussen
Oreca 07 G 218 +11 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
17 LMP2 10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Vector Sport Vlag van Frankrijk Gabriel Aubry
Vlag van Ierland Ryan Cullen
Vlag van Liechtenstein Matthias Kaiser
Oreca 07 G 217 +12 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
18 LMP2 9 Vlag van Italië Prema Racing Vlag van Verenigde Staten Juan Manuel Correa
Vlag van Roemenië Filip Ugran
Vlag van Nederland Bent Viscaal
Oreca 07 G 217 +12 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
19 LMP2 34 Vlag van Polen Inter Europol Competition Vlag van Spanje Albert Costa
Vlag van Zwitserland Fabio Scherer
Vlag van Polen Jakub Śmiechowski
Oreca 07 G 217 +12 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
20 LMP2 63 Vlag van Italië Prema Racing Vlag van Italië Andrea Caldarelli
Witte vlag Daniil Kvjat
Vlag van Frankrijk Doriane Pin
Oreca 07 G 216 +13 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
21 LMP2 35 Vlag van Frankrijk Alpine Elf Team Vlag van Verenigd Koninkrijk Olli Caldwell
Vlag van Brazilië André Negrão
Vlag van Mexico Memo Rojas
Oreca 07 G 216 +13 ronden
Gibson GK428 4.2 L V8
22 Hypercar 4 Vlag van Oostenrijk Floyd Vanwall Racing Team Vlag van Brazilië João Paulo de Oliveira
Vlag van Argentinië Esteban Guerrieri
Vlag van Frankrijk Tristan Vautier
Vanwall Vandervell 680 M 211 +18 ronden
Gibson GL458 4.5 L V8
23 LMGTE Am 54 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Italië Francesco Castellacci
Vlag van Zwitserland Thomas Flohr
Vlag van Italië Davide Rigon
Ferrari 488 GTE Evo M 210 +19 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
24 LMGTE Am 33 Vlag van Verenigde Staten Corvette Racing Vlag van Nederland Nick Catsburg
Vlag van Verenigde Staten Ben Keating
Vlag van Argentinië Nicolás Varrone
Chevrolet Corvette C8.R M 210 +19 ronden
Chevrolet LT6 5.5 L V8
25 LMGTE Am 57 Vlag van Zwitserland Kessel Racing Vlag van Verenigde Staten Scott Huffaker
Vlag van Japan Takeshi Kimura
Vlag van Japan Ritomo Miyata
Ferrari 488 GTE Evo M 210 +19 ronden[1]
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
26 LMGTE Am 85 Vlag van Italië Iron Dames Vlag van België Sarah Bovy
Vlag van Zwitserland Rahel Frey
Vlag van Denemarken Michelle Gatting
Porsche 911 RSR-19 M 210 +19 ronden
Porsche M97/80 4.2 L Flat-6
27 LMGTE Am 56 Vlag van Duitsland Project 1 - AO Vlag van Italië Matteo Cairoli
Vlag van Verenigde Staten P.J. Hyett
Vlag van Verenigde Staten Gunnar Jeannette
Porsche 911 RSR-19 M 210 +19 ronden
Porsche M97/80 4.2 L Flat-6
28 LMGTE Am 77 Vlag van Duitsland Dempsey-Proton Racing Vlag van Frankrijk Julien Andlauer
Vlag van Duitsland Christian Ried
Vlag van Denemarken Mikkel O. Pedersen
Porsche 911 RSR-19 M 210 +19 ronden
Porsche M97/80 4.2 L Flat-6
29 LMGTE Am 98 Vlag van Canada NorthWest AMR Vlag van Verenigde Staten Ian James
Vlag van Italië Daniel Mancinelli
Vlag van Spanje Alex Riberas
Aston Martin Vantage AMR M 210 +19 ronden
Aston Martin M177 4.0 L Turbo V8
30 LMGTE Am 86 Vlag van Verenigd Koninkrijk GR Racing Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben Barker
Vlag van Italië Riccardo Pera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Wainwright
Porsche 911 RSR-19 M 210 +19 ronden
Porsche M97/80 4.2 L Flat-6
31 LMGTE Am 83 Vlag van Italië Richard Mille AF Corse Vlag van Argentinië Luis Pérez Companc
Vlag van Italië Alessio Rovera
Vlag van Frankrijk Lilou Wadoux
Ferrari 488 GTE Evo M 209 +20 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
32 LMGTE Am 777 Vlag van Japan D'Station Racing Vlag van Japan Tomonobu Fujii
Vlag van Japan Satoshi Hoshino
Vlag van Verenigd Koninkrijk Casper Stevenson
Aston Martin Vantage AMR M 209 +20 ronden[1]
Aston Martin M177 4.0 L Turbo V8
33 LMGTE Am 60 Vlag van Italië Iron Lynx Vlag van Italië Matteo Cressoni
Vlag van België Alessio Picariello
Vlag van Italië Claudio Schiavoni
Porsche 911 RSR-19 M 209 +20 ronden
Porsche M97/80 4.2 L Flat-6
34 LMGTE Am 21 Vlag van Italië AF Corse Vlag van Japan Kei Cozzolino
Vlag van Japan Hiroshi Koizumi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Mann
Ferrari 488 GTE Evo M 208 +21 ronden
Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8
35 LMGTE Am 25 Vlag van Oman ORT by TF Vlag van Oman Ahmad Al Harthy
Vlag van Verenigde Staten Michael Dinan
Vlag van Ierland Charlie Eastwood
Aston Martin Vantage AMR M 206 +23 ronden
Aston Martin M177 4.0 L Turbo V8
36 Hypercar 5 Vlag van Duitsland Porsche Penske Motorsport Vlag van Verenigde Staten Dane Cameron
Vlag van Denemarken Michael Christensen
Vlag van Frankrijk Frédéric Makowiecki
Porsche 963 M 182 +47 ronden[2]
Porsche 9RD 4.6 L Turbo V8

Tussenstanden na wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Hypercar (constructeurs)
Pos Constructeur Punten
1 Vlag van Japan Toyota 178
2 Vlag van Italië Ferrari 138
3 Vlag van Duitsland Porsche 81
4 Vlag van Verenigde Staten Cadillac 76
5 Vlag van Frankrijk Peugeot 58
Hypercar (teams)
Pos Nr Constructeur Punten
1 38 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hertz Team Jota 125
2 99 Vlag van Duitsland Proton Competition 18
Vorige race:
6 uur van Monza 2023
FIA World Endurance Championship 2023 Volgende race:
8 uur van Bahrein 2023

Vorige race:
6 uur van Fuji 2022
6 uur van Fuji Volgende race:
6 uur van Fuji 2024