Acutefase-eiwit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een acutefase-eiwit (acutefaseproteïne) is een eiwit waarvan de concentratie in bloedplasma al in een vroeg stadium van ontsteking stijgt (bij positieve acutefase-eiwitten) of daalt (bij negatieve acutefase-eiwitten). Deze reactie wordt 'acutefase-reactie' genoemd.

Als reactie op beschadiging van cellen, maken neutrofiele granulocyten en macrofagen zogenaamde cytokinen die ze loslaten in de bloedbaan. De lever reageert op deze cytokinen door acutefase-eiwitten te maken.

Klinische betekenis[bewerken | brontekst bewerken]

Bepalen van concentratie van acutefase-eiwitten is een hulpmiddel bij het vaststellen van ontsteking in zowel medische als diergeneeskundige gevallen. Het staat in verband met de bezinkingssnelheid van rode bloedcellen (BSE).

Voorbeelden van positieve acutefase-eiwitten[bewerken | brontekst bewerken]

Voorbeeld van een negatief acutefase-eiwit[bewerken | brontekst bewerken]