Albert Dondeyne
| Albert Dondeyne | ||
|---|---|---|
|
Albert Dondeyne (Lo-Reninge, 10 mei 1901 – Leuven, 12 februari 1985) was een Belgische katholieke priester, filosoof, theoloog en professor aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij staat vooral bekend als stichter van het tijdschrift Universitas en de daaraan gekoppelde beweging. Als priester-professor had hij veel invloed op jongere generaties van katholieke intellectuelen, waaronder Wilfried Martens, Roger Dillemans, Pieter De Somer, Renaat Van Elslande en André Vlerick.
Levensloop
Vanaf 1933 tot aan zijn emeritaat in 1971 was wij hij professor filosofie, waaronder metafysica, wijsgerige antropologie, theodicee en godsdienstfilosofie aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte en professor theologie aan de theologische faculteit van de K.U. Leuven. Met zijn boek Geloof en wereld (1961) speelde hij een rol tijdens het Tweede Vaticaans Concilie, doordat er in de constitutie Gaudium et Spes veel ideeën uit dit boek werden overgenomen. Dondeyne pleitte voor openheid, sociale bewogenheid en een vernieuwde omgang met het geloof in een maatschappij waar dit niet meer evident was. Op 24 december 1942 werd hij kanunnik en in juli 1966 Huisprelaat van de Paus. In 1974 ontving Dondeyne een eredoctoraat van de toenmalige Katholieke Universiteit Nijmegen.[1]
Werken
- Foi chrétienne et pensée contemporaine (1951), vnl. een reactie op de encycliek Humani Generis van paus Pius XII
- Geloof en wereld (1961), vertaald in meerdere talen
| Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
Referenties
|