Alberto Cova

Alberto Cova
	Alberto Cova in 1987.
Volledige naam	Alberto Cova
Geboortedatum	1 december 1958
Geboorteplaats	Inverigo
Nationaliteit	Italië
Lengte	1,76 m
Gewicht	58 kg
Sportieve informatie
Discipline	lange afstand, veldlopen
Trainer/coach	Giorgio Rondelli
Eerste titel	Italiaans kampioen 5000 m 1980
OS	1984, 1988
Portaal	Atletiek

Alberto Cova (Inverigo, 1 december 1958) is een Italiaanse oud-atleet, die zich had toegelegd op de lange afstanden. Op de 10.000 m werd hij zowel Europees als wereld- en olympisch kampioen.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste jaren als junior[bewerken | brontekst bewerken]

Cova startte op veertienjarige leeftijd met atletiek. In eigen land kreeg hij al gauw de bijnaam ‘boekhouder’, niet alleen vanwege het diploma boekhouden dat hij had behaald, maar ook vanwege zijn tengere lichaamsbouw, in combinatie met de berekenende wijze waarop hij zijn races indeelde.
In 1977 behaalde hij zijn eerste atletieksuccessen. Hij werd nationaal kampioen bij de junioren op de 5000 m, de afstand die hij vooralsnog verkoos boven de 10.000 m. Datzelfde jaar sloot hij zich aan bij de trainingsgroep van Giorgio Rondelli, de trainer die al gauw de exceptionele kwaliteiten van Cova onderkende om met name op de 10.000 m te domineren.

Europese successen en eerste titel[bewerken | brontekst bewerken]

Cova verkreeg in 1982 internationale bekendheid. Bij zijn debuut op een internationaal toernooi, de Europese indoorkampioenschappen in Milaan, veroverde hij in 7.54,12 de zilveren medaille achter de Duitser Patriz Ilg, die in 7.53,50 won. Enkele weken later werd hij zevende op de wereldkampioenschappen veldlopen in Rome. Aan het eind van het baanseizoen, op de Europese kampioenschappen van 1982 in Athene in september, klopte hij op de 10.000 m verrassend de topfavoriet, de Oost-Duitser Werner Schildhauer en behaalde hij zijn eerste grote titel. Hier kwamen voor het eerst de kwaliteiten aan het licht die hem bij veel gelegenheden succes zouden bezorgen: het vermogen om de vele tempowisselingen die zijn concurrenten hem gedurende de race oplegden, te weerstaan en de ongelooflijke snelheid die hij aan het eind van een race tot aan de finish kon opbrengen. Op de 5000 m had hij op dit toernooi minder geluk. Na het nodige duw- en trekwerk tijdens de finale tussen verschillende atleten werd de Italiaan aangewezen als de voornaamste boosdoener hiervan en gediskwalificeerd.

Wereldkampioen[bewerken | brontekst bewerken]

Het jaar daarop, op de wereldkampioenschappen van 1983 in Helsinki, werd hij niet beschouwd als topfavoriet, maar eerder als mogelijke medaillewinnaar. De finale begon heel traag met een kopgroep van dertien lopers. De groep bleef lang bijeen, totdat in de laatste ronde Schildhauer als eerste het tempo verhoogde met een krachtige versnelling. Hierdoor viel het peloton uiteen en had alleen diens landgenoot Hansjörg Kunze de kracht om mee te gaan. Er ontstond er een gat tussen de twee Duitsers en een trio achtervolgers met Cova als laatste, die het door de tempowisseling erg zwaar leek te hebben. Op 150 meter voor de finish slonk echter Schildhauers voorsprong en leek Kunze hem in te halen, terwijl de drie achtervolgers het gat wisten te dichten. Vervolgens sprintte Cova buitenom om de anderen heen en klopte als laatste Schildhauer in 28.01,04 met aan de finish een voorsprong van 0,14 seconden.

Olympische kampioen[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Olympische Spelen van 1984 te Los Angeles begon de finale van de 10.000 m nog trager dan op de WK. Het leek alsof niemand zijn lesje had geleerd, want Martti Vainio was de enige die een versnelling plaatste, na 7 km. Cova volgde, Vainio verslikte zich en Cova won makkelijk de olympische titel.

Op de EK van 1986 in Stuttgart werd Cova geklopt door zijn landgenoot Stefano Mei en op de Olympische Spelen van 1988 in Seoel sneuvelde hij in de heats op zijn allerlaatste grote toernooi.

WK veldlopen[bewerken | brontekst bewerken]

Cova nam tussen 1980 en 1986 in totaal zes keer deel aan de WK veldlopen. Drie keer eindigde hij bij de eerste tien, met een zevende plaats in 1982 als beste resultaat. Hoewel hij zich nooit speciaal op deze wedstrijden voorbereidde, deed hij altijd wel zijn best om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken. Voor de Italiaan was het echter vooral een erg goede manier om zich voor te bereiden op het zomerseizoen.^[1]

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

Olympisch kampioen 10.000 m - 1984
Wereldkampioen 10.000 m - 1983
Europees kampioen 10.000 m - 1982
Middellandse Zeespelen kampioen 5000 m - 1983
Italiaans kampioen 5000 m - 1980, 1982, 1983, 1985
Italiaans kampioen 10.000 m - 1981, 1982
Italiaans kampioen veldlopen (lange afstand) - 1982, 1983, 1984, 1985, 1986
Italiaans indoorkampioen 3000 m - 1981, 1982, 1984

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
1500 m	3.40,6	13 augustus 1985	Caravaggio
2000 m	5.09,0	24 mei 1986	Cernusco sul Naviglio
3000 m	7.46,40	28 augustus 1983	Keulen
5000 m	13.10,06	27 juli 1985	Oslo
10.000 m	27.37,59	30 juni 1983	Lausanne
3000 m steeple	8.37,2	8 juni 1980	Pescara