Alphekka
Uiterlijk
| Alphekka | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sterrenbeeld | Noorderkroon (Corona Borealis) | |||
| Bayer-aanduiding | α CrB | |||
| Overige aanduidingen | 5 CrB, HD 189006, HR 5793, SAO 83893, BD+27 2512, IRC+30275, IRAS 15325+2652 | |||
| Waarnemingsgegevens | ||||
| Rechte klimming | 15u 34min 41,3s | |||
| Declinatie (Epoche 2000) |
+26° 42' 53" | |||
| Schijnbare magnitude | 2,23 | |||
| Details | ||||
| Spectraalklasse | A0V+G5V | |||
| Afstand* (lj) | 77,213 lj (P=42,2408 mas)[1] | |||
| Veranderlijk | ja, bedekkingsvariabele Algol type, amplitude 0,11 magnitude, periode 17,36 dagen | |||
| Meervoudig | binair systeem | |||
| Eigenbeweging (μ) | Rk: 118,93 mas/jr Dec: -87,71 mas/jr | |||
| * afstanden aangegeven als "parallax xxx = yyy lj" zijn herleid uit de in de bron aangegeven parallax | ||||
| ||||

Alphekka (alpha Coronae Borealis) is zichtbaar als de helderste ster (schijnbare magnitude 2,23) in het sterrenbeeld Noorderkroon (Corona Borealis). De afstand van Alphekka is 77,2 lichtjaar. Het is een dubbelster van het Algol-type, wat wil zeggen dat de componenten elkaar vanaf de aarde gezien periodiek bedekken, waardoor de helderheid fluctueert. Voor Alphekka is de periode 17,36 dagen. De twee sterren zijn hoofdreekssterren met spectraalklasse A0V en G5V.
Johannes Franz Hartmann ontdekte in 1902 dat Alphekka een spectroscopische dubbelster is. Joel Stebbins ontdekte de variabiliteit in 1914.
De ster staat ook bekend als Alphecca, Alphacca, Gemma of Gnosia Stella Coronae[2].
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ SIMBAD. Gearchiveerd op 28 december 2021.
- ↑ Lacus Curtius