Naar inhoud springen

Andrew Johnston

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RonnieBot (overleg | bijdragen) op 14 sep 2019 om 14:39. (RonnieBot heeft de pagina Gebruiker:Pvt pauline/nll/Andrew Johnston hernoemd naar Andrew Johnston zonder een doorverwijzing achter te laten: Artikel ter beoordeling terug naar de hoofdnaamruimte, conform verzoek van de gemeenschap)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Andrew Johnston
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Beef[1]
Nationaliteit Vlag van Engeland Engeland
Geboortedatum 18 februari 1989
Carrière
Sport Golf
Overwinningen
Europese PGA Tour 1 (Challenge Tour)
Laatst bijgewerkt op: 6 juli 2014
Portaal  Portaalicoon   Golf

Andrew Johnston (1989) is een Engelse golfprofessional.

Andrew groeide op in een gezin waar zijn vader een single-handicap had, en hem op 4-jarige leeftijd al meenam om ballen te slaan op een veldje in de buurt. Toen hij negen jaar was mocht hij op de New MiddleSex Golf Club lid worden. Hij zat samen met Tommy Fleetwood, Matt Haines en Matthew Nixon in het nationale team.

Professional

Toen hij 20 jaar was werd Andrew Johnston professional. In 2010 speelde hij vijf toernooien op invitatie op de European Challenge Tour en in 2011 gebeurde dat weer. Wel kwalificeerde hij zich voor het Brits Open. Daar speelde hij een oefenronde met Tom Watson, waar hij veel van leerde, maar toch miste hij die week de cut. Hij kwam tot begin augustus niet in de top-100. Maar in augustus kwam de ommekeer. Hij werd uitgenodigd voor het ECCO Tour Kampioenschap en eindigde in de top-10. Daardoor mocht hij een week later het Kazakhstan Open en de week daarop de Russian Challenge Cup in Moscou spelen. In Moscou werd hij 2de waardoor hij in de top-45 van de Challenge Tour kwam en de Apulia San Domenico Grand Final mocht spelen. Daar werd hij 2de en stond daarna hoog genoeg om naar de Europese Tour te promoveren.

Tijdens de eerste ronde van het Schots Open van 2012 sloeg hij op hole 11 een hole-in-one en kreeg 168 flessen Laurent-Perrier champagne. Hij eindigde op de 36ste plaats, hetgeen tot dusverre (augustus 2012) zijn beste resultaat is. Twee jaar later haalde hij daar zijn eerste overwinning binnen.

Gewonnen