Bachmoet
Plaats in Oekraïne | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Oblast | Donetsk | ||
Coördinaten | 48° 35′ NB, 38° 1′ OL | ||
Algemeen | |||
Inwoners (2001) |
82.916 | ||
Overig | |||
Website | Officiële website | ||
Foto's | |||
|
Bachmoet (Oekraïns: Ба́хмут, Russisch: Бахму́т), vroeger Artemivsk of Artyomovsk geheten, is een stad met regionale betekenis in de Oblast Donetsk, Oekraine. Op 4 februari 2016 besloot de Verchovna Rada van Oekraine om de naam van de stad te veranderen in de vroegere naam.[1][2] De stad ligt aan de Bachmoetka-rivier op ongeveer 89 km van Donetsk, het centrum van de Oblast. De bevolking telde in 2015 ongeveer 77.000 personen.
In de jaren 1920–1924 was het administratief centrum van het Donets-Gouvernement van de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek.
Geschiedenis
De plaats werd gesticht in 1571 en genoemd naar de Tataarse naam Mahmoed. In 1701 beval Peter de Grote om er een fort te bouwen, dat in 1703 klaar was. In 1704 gaf Peter de Grote een oekaze uit, waarbij Kozakken toestemming kregen zich in de plaats te vestigen.
In 1783 kreeg Bachmoet stadstatus in de provincie Jekaterinoslav. In die tijd bevonden zich in de stad baksteen-, kaarsen- en zeepfabrieken. Er waren ongeveer 150 winkels, een ziekenhuis en drie scholen: twee privé-kostscholen voor kinderen van welgestelde ouders, en een zondagsschool voor arbeiderskinderen. Op 12 juli en 21 september was er een markt en kermis. In 1875 kwam er een waterleiding.
In 1876 werden in de omgeving zoutvoorraden ontdekt, en zoutmijnen in gebruik genomen. Na aanleg van de spoorweg Charkov-Bachmoet-Popasnaja, kwamen er ondernemingen die albast, pleister, baksteen, tegels en soda produceerden. Aan het begin van de 20e eeuw ontstond er metaalbewerking. In het jaar 1900 waren er 76 kleine productiebedrijven met in totaal bijna 1100 werknemers, en vier grote zoutmijnen met bijna 900 werknemers. Rond die tijd werden de straten verhard. In 1913 telde de bevolking circa 28.000 mensen. Er waren twee ziekenhuizen met 210 bedden, vier scholen voor voortgezet onderwijs, twee vakscholen en een bibliotheek.
In april 1918 werd de stad ingenomen door troepen van de Volksrepubliek Oekraine.[3]
In december 1919 kwamen de Sovjets aan de macht. In 1924 werd de naam van de stad veranderd in Artemivsk, ter ere van Artjom, een revolutionair die in de beginjaren van de revolutie in de stad woonde en werkte. Van 31 oktober 1941 tot 9 mei 1943 werd de stad bezet door Duitse troepen onder commandant Von Zobel.
Tijdens de pro-Russische opstand in 2014 verklaarden de separatisten van de Volksrepubliek Donetsk de stad tot deel van hun republiek.[4][5] Op 7 juli 2014 werd de stad samen met Druzjkivka weer ingenomen door Oekraïnse strijdkrachten.[6][7]
Op 15 mei 2015 ondertekende president Petro Porosjenko van Oekraïne een wetsvoorstel om communistische monumenten te verwijderen en communistisch-gerelateerde namen te veranderen.[8] In september 2015 stemde de gemeenteraad voor herstel van de oude naam Bachmoet.[9]
Bevolking
Op 1 juni 2017 telde Bachmoet 75.900 inwoners.[10] Volgens de Oekraïnse volkstelling van 2001 bestond de meerderheid uit etnische Oekraïners maar was hun eerste taal overwegend Russisch.[11][12]
Etniciteit | |
Oekraïner | 69,4% |
Rus | 27,5% |
Witrus | 0,6% |
Armeniër | 0,3% |
Roma | 0,2% |
Joods | 0,2% |
Taal | |
Russisch | 62% |
Oekraïns | 35% |
Armeens | 0,2% |
Romani | 0,2% |
Wit-Russisch | 0,10% |
Economie
Sinds 1951 is in Bachmoet een wijnmakerij gevestigd. De Artjomsol-zoutmijn ligt in de voorstad Soledar, hier bevindt zich de grootste ondergrondse ruimte ter wereld. De Notre Dame van Parijs past erin, met nog ruimte over.
Transport
De autowegen van Charkov naar Rostov aan de Don en van Donetsk naar Kiev verlopen langs Bachmoet. De voorsteden Chasiv Yar en Soledar behoren bestuurlijk tot de stad. Er is een openbaar vervoersysteem met trolleybussen en autobussen. Er zijn intercity-busdiensten naar meerdere steden in Oekraïne. De stad heeft enkele spoorwegstations aan de spoorweg van Charkov naar Horlivka en van Kramatorsk naar Debalzeve.
Onderwijs
Er zijn 20 scholen met 11.600 leerlingen, 29 kleuterscholen met 3500 kinderen, vier vakscholen met 2000 leerlingen en enkele muziekscholen. Onder andere:
- Artemovsk Industrieel College (Tsjaikovskistraat)
- Donetsk Muziekschool "John Karabits" (Lermontovstraat)
- Donetsk Pedagogische school (St. Annunciation)
- Donetsk Medische opleiding (St. W. Nosakova)
Externe links
- Artemivsk in de Encyclopedie van Oekraïne (Engelstalig)
- City portal
- Geschiedenis van Oekraïne Engelstalig
- Website stadsbestuur
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bakhmut op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Decommunisation continues: Rada renames several towns and villages Geraadpleegd 21 januari 2020
- ↑ (uk) Rada de-communized Artemivsk as well as over hundred cities and villages. Ukrayinska Pravda (4 February 2016). Geraadpleegd op 21 januari 2020.
- ↑ 100 years ago Bakhmut and the rest of Donbass liberated Ukrayinska Pravda, Geraadpleegd 21 januari 2020
- ↑ Leonid Ragozin, Putin Is Accidentally Helping Unite Eastern and Western Ukraine - The New Republic. The New Republic. Geraadpleegd op 21 januari 2020.
- ↑ TASS: World - Donbass defenders put WWII tank back into service. TASS. Geraadpleegd op 21 januari 2020.
- ↑ BBC News - Ukraine crisis: Bridges destroyed outside Donetsk. BBC News. Geraadpleegd op 9 February 2015.
- ↑ Ukraine flag raised over two cities, military tells Poroshenko. Interfax-Ukraine. Geraadpleegd op 21 januari 2020.
- ↑ Poroshenko signs laws on denouncing Communist, Nazi regimes, Interfax-Ukraine Geraadpleegd 21 januari 2020
- ↑ Renaming city and streets; Artemivsk city council website, Geraadpleegd 21 januari 2020
- ↑ "Количество жителей Бахмута продолжает сокращаться" Vecherniy Bakhmut, Geraadpleegd 21 januari 2020
- ↑ Національний склад та рідна мова населення Донецької області. Розподіл постійного населення за найбільш численними національностями та рідною мовою по міськрадах та районах.
- ↑ Ukrcensus.gov.ua. ukrcensus.gov.ua. Geraadpleegd op 21 januari 2020.
- ↑ Verdeling naar spreektaal Geraadpleegd 21 januari 2020