Benzvaleen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 20 nov 2017 om 17:16. (→‎top: minteken, replaced: -45 → −45 met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Benzvaleen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van benzvaleen
Algemeen
Molecuulformule C6H6
IUPAC-naam tricyclo[3.1.0.02,6]hex-3-een
Molmassa 78,1 g/mol
SMILES
C1=CC2C3C1C23
InChI
1/C6H6/c1-2-4-5-3(1)6(4)5/h1-6H
CAS-nummer 659-85-8
PubChem 136470
Wikidata Q416723
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Benzvaleen is een organische verbinding en een van de valentie-isomeren van benzeen.[1] De verbinding werd in 1971 door Katz en Wang voor het eerst gesynthetiseerd[2][3] door cyclopentadieen bij −45 °C in dimethylether met methyllithium te laten reageren. Vervolgens wordt dichloormethaan toegevoegd.

De verbinding wordt als zeer stinkend beschreven. Ten gevolge van de hoge ringspanning in benzvaleen explodeert de zuivere verbinding heel gemakkelijk. Het krassen van de rondbodemkolf met een glazen staaf is al voldoende om de explosie in gang te zetten.

Benzvaleen isomeriseert tot benzeen met een halfwaardetijd van ongeveer 10 dagen. De symmetrie-verboden omlegging verloopt vermoedelijk via een diradicalair mechanisme.[4]

Polybenzvaleen

Benzvaleen kan polymeriseren via een ROMP-proces tot polybenzvaleen.[5] In het polymeer is een groot aantal bicyclobutaan-ringen aanwezig, waardoor het polymeer makkelijk reageert. De ringen kunnen isomeriseren tot 1,3-diënen. Om deze reden is benzvaleen onderzocht als uitgangsstof voor polyacetyleen.