Bezeten stad

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bezeten stad
(Boekomslag op en.wikipedia.org)
Oorspronkelijke titel Salem's Lot
Auteur(s) Stephen King
Vertaler W. van Mancius
Land Verenigde Staten
Oorspronkelijke taal Engels
Onderwerp Vampirisme
Genre Horror, mystery
Uitgever Doubleday
Oorspronkelijk uitgegeven 1975
Pagina's 439
ISBN 978-0-385-00751-1
Verfilming Salem's Lot (miniserie 1979)
Salem's Lot (miniserie 2004)
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Bezeten stad (Engelse titel Salem's Lot) is het tweede boek geschreven door Stephen King, in 1975, en de Nederlandse vertaling volgde in 1982 (een herziening in 2003). Het stadje waar het verhaal zich afspeelt komt terug in twee korte verhalen van Stephen King ('Jerusalems Lot' en 'Een afzakkertje') uit de verhalenbundel "Satanskinderen" (Engelse titel Nightshift).

Het verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het verhaal gaat over schrijver Ben Mears die na het overlijden van zijn vrouw terugkeert naar Jerusalem's Lot, het dorp waar hij is opgegroeid. In het dorp sluit hij vriendschap met de leraar Matt Burke en Susan Norton, een net afgestudeerde jonge vrouw. Ben is van plan een boek te schrijven over het Marstenhuis, een verlaten villa waar hij als kind eens een nare ervaring had. Ben komt erachter dat het huis recentelijk is gekocht door een mijnheer Straker en een mijnheer Barlow die een antiekwinkel willen beginnen in het centrum van het dorp. Niet lang na de aankomst van de twee mannen beginnen er dorpsbewoners te verdwijnen en anderen op onverklaarbare wijze te sterven en vampiers te worden.

'Bezeten stad' is een modern horrorverhaal dat later verfilmd werd als miniserie (1979, met onder andere David Soul) en waar een remake van werd gemaakt die in Europa werd uitgebracht. In 1987 volgde de film A Return to Salem's Lot.

In 2004 volgde een televisieserie getiteld Salem's Lot met in de hoofdrollen Rob Lowe, Donald Sutherland en Rutger Hauer.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]