Physophora hydrostatica
Physophora hydrostatica | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Physophora hydrostatica Forsskål, 1775 | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
|
De blaasjeskwal[1] (Physophora hydrostatica) is een hydroïdpoliep uit de familie Physophoridae. De poliep komt uit het geslacht Physophora. Physophora hydrostatica werd in 1775 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Peter Forsskål.[2]
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Deze prachtige siphonophore-kolonie kan een totale lengte bereiken van 8-12 cm. De drijfklok (pneumatofoor), in de vorm van een reeks blazen op elkaar, vormt een aanzienlijk deel van de totale kolonielengte. In de bodem van de drijfklok bevindt zich een gas-emitterende porie die wordt gebruikt om het drijfvermogen van de kolonie te regelen. De banaanvormige, oranje of violetkleurige tentakels kunnen pijnlijke steken veroorzaken. Aan de voet van de drijfklok zitten lange draden vol met kleine dieren met gespecialiseerde taken in de kolonie.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
P. hydrostatica is waarschijnlijk een kosmopoliet, waarvan bekend is dat het wijdverbreid is in de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en de Indische Oceaan. Deze siphonophore, ook wel blaasjeskwal genoemd, staat bekend als een diepzeesoort. Maar net als alle andere langzame zwemmers kunnen stromingen hem naar de oppervlakte brengen.
- WoRMS (2021). Physophora hydrostatica Forsskål, 1775. In: Schuchert, P. World Hydrozoa database. Gebaseerd op informatie uit het World Register of Marine Species.
- Kåre Telnes, Siphonophore - Physophora hydrostatica. The Marine Flora & Fauna of Norway. Geraadpleegd op 15 november 2021.
- ↑ Encyclopedie van het dierenrijk, Wilhelm Eigener, pag. 29
- ↑ Forsskål, P.; Niebuhr, C. (1775). Descriptiones animalium, avium, amphibiorum, piscium, insectorum, vermium / quae in itinere orientali observavit Petrus Forskål. Post mortem auctoris edidit Carsten Niebuhr. Adjuncta est materia medica kahirina atque tabula maris Rubri geographica. Hauniæ [Copenhagen]:ex officina Mölleri.[alternative spelling Forskål is also correct]