Brauniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brauniet
Brauniet
Mineraal
Chemische formule Mn2+Mn3+6SiO12
Overige eigenschappen
Radioactiviteit niet
Magnetisme niet
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal brauniet is een nesosilicaat dat zowel twee- als driewaardig mangaan bevat met de chemische formule Mn2+Mn3+6SiO12. Vaak voorkomende onzuiverheden zijn ijzer, calcium, boor, barium, titanium, aluminium en magnesium.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Brauniet heeft grijze tetragonale kristallen en heeft een hardheid op de schaal van Mohs van 6 tot 6,5. De gemiddelde dichtheid is 4,76 en het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het is genoemd naar een zekere K. Braun die leefde van (1790-1872) in Gotha, Thüringen, Duitsland.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Brauniet wordt vooral gevonden in gebieden met hydrothermale activiteit alsook in sedimentaire en metamorfe gesteenten. Een variant die calcium en ijzer bevat, brauniet II (volgens de chemische formule Ca(Mn3+,Fe3+)14SiO24), is in 1967 ontdekt in de Kalahariwoestijn, Zuid-Afrika.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Braunite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.