Naar inhoud springen

Brazilië op het wereldkampioenschap voetbal 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Brazilië
BRA
officieel
alternatief

Brazilië zal tijdens het Wereldkampioenschap voetbal 2006 voor de 18e keer in de historie deelnemen. Ze zijn daarmee het enige land dat op alle gehouden eindtoernooien van het Wereldkampioenschap voetbal aanwezig was. Van de zeventien voorgaande toernooien won Brazilië er vijf (1958, 1962, 1970, 1994 en 2002), en eindigde het twee keer op de tweede plaats (1950 en 1998).

Kwalificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het WK van 2006 was het gebruikelijk dat de titelverdediger van het vorige WK zich automatisch had gekwalificeerd voor de volgende editie. Zodoende hoefde dat land nooit deel te nemen aan de zware kwalificatietoernooien die aan de WK voorafgaan. In de aanloop naar het WK 2006, werd voor het eerst van dit systeem afgeweken en diende Brazilië zich derhalve wel te kwalificeren.

Als lid van de CONMEBOL die bestaat uit 10 ingeschreven nationale voetbalelftallen speelde Brazilië in een gehele competitie waarin alle landen deelnamen. Ieder land ontmoette elkaar in zowel een thuis- als een uitwedstrijd. De top vier zou zich rechtstreeks kwalificeren, terwijl de nummer vijf het zou mogen opnemen tegen de winnaar van het kwalificatietoernooi van de OFC.

Brazilië kwalificeerde zich met meer gemak dan dat dat in de voorgaande edities het geval was. Voor het Wereldkampioenschap voetbal 1994 kwalificeerden ze zich pas na afloop van de laatste wedstrijd, terwijl men het tijdens de kwalificatie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2002 het moest doen met vier verschillende bondscoaches en waar uitschakeling nabij was. Met negen overwinningen, zeven gelijke spelen en slechts twee nederlagen werd Brazilië dit keer groepswinnaar en kwalificeerde het zich zonder problemen.

Wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
7 september, 2003 Vlag van Colombia Colombia 1 – 2 Vlag van Brazilië Brazilië
10 september, 2003 Vlag van Brazilië Brazilië 1 – 0 Vlag van Ecuador Ecuador
16 november, 2003 Vlag van Peru Peru 1 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
19 november, 2003 Vlag van Brazilië Brazilië 3 – 3 Vlag van Uruguay Uruguay
31 maart, 2004 Vlag van Paraguay Paraguay 0 – 0 Vlag van Brazilië Brazilië
3 juni, 2004 Vlag van Brazilië Brazilië 3 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië
6 juni, 2004 Vlag van Chili Chili 1 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
5 september, 2004 Vlag van Brazilië Brazilië 3 – 1 Vlag van Bolivia Bolivia
9 oktober, 2004 Vlag van Venezuela Venezuela 2 – 5 Vlag van Brazilië Brazilië
13 oktober, 2004 Vlag van Brazilië Brazilië 0 – 0 Vlag van Colombia Colombia
17 november, 2004 Vlag van Ecuador Ecuador 1 – 0 Vlag van Brazilië Brazilië
27 maart, 2005 Vlag van Brazilië Brazilië 0 – 0 Vlag van Peru Peru
30 maart, 2005 Vlag van Uruguay Uruguay 1 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
4 juni, 2005 Vlag van Brazilië Brazilië 4 – 1 Vlag van Paraguay Paraguay
7 juni, 2005 Vlag van Argentinië Argentinië 3 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
3 september, 2005 Vlag van Brazilië Brazilië 5 – 0 Vlag van Chili Chili
8 oktober, 2005 Vlag van Bolivia Bolivia 1 – 1 Vlag van Brazilië Brazilië
11 oktober, 2005 Vlag van Brazilië Brazilië 3 – 0 Vlag van Venezuela Venezuela

Eindstand

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Brazilië Brazilië 18 9 7 2 35 17 +18 34
Vlag van Argentinië Argentinië 18 10 4 4 29 17 +12 34
Vlag van Ecuador Ecuador 18 8 4 6 23 19 +4 28
Vlag van Paraguay Paraguay 18 8 4 6 23 23 0 28
Vlag van Uruguay Uruguay 18 6 7 5 23 28 –5 25
Vlag van Colombia Colombia 18 6 6 6 24 16 +8 24
Vlag van Chili Chili 18 5 7 6 18 22 –4 22
Vlag van Venezuela Venezuela 18 5 3 10 20 28 –8 18
Vlag van Peru Peru 18 4 6 8 20 28 –8 18
Vlag van Bolivia Bolivia 18 4 2 12 20 37 –17 14

Wedstrijden op het Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Braziliaans WK-shirt


Groep F

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor velen was titelverdediger Brazilië opnieuw de favoriet,[1] het herbergde vier van de beste voetballers allen spelend voor grote clubs: Adriano (Inter Milan), middenvelder Kaká (AC Milan), topscorer Ronaldo (Real Madrid) en vooral Ronaldinho (FC Barcelona) die met zijn wervelende acties verantwoordelijk was voor de Champions League winst.[2] Heel Berlijn keek verwachtingsvol uit naar de eerste wedstrijd tegen Kroatië, maar de wedstrijd was bleekjes en alleen een sterk moment van Kaká[3] was genoeg voor de winst.[4] Ook de wedstrijd tegen Australië viel voor de liefhebbers van samba-voetbal tegen, Australië kreeg na de 1-0 van Adriano genoeg kansen, maar het werd uiteindelijk 2-0 door invaller Fred.[5] Brazilië was al geplaatst, in de laatste wedstrijd tegen Japan maakte een veredeld B-team een veel frisser indruk, het won met 4-1 en de in de eerste wedstrijden zwaar tegenvallende Ronaldo scoorde twee doelpunten en was nu met Gerd Müller topscorer aller tijden.[6]

Japan, Kroatië en Australië streden om de tweede plaats, Japan kwam tegen Australië op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van de bij Celtic spelende Shunsuke Nakuruma na verkeerd inlopen van de Australische doelman Mark Schwarzer en stond vijf minuten voor tijd nog steeds voor. De Nederlandse bondscoach Guus Hiddink, die eerder wonderen verrichtte op het vorige WK bij Zuid-Korea bracht Tim Cahill en John Aloisi in, zij zorgden voor drie doelpunten in vijf minuten tijd. Het waren de eerste doelpunten en de eerste zege van Australië op een WK.[7] Japan tegen Kroatië was doelpuntloos, mede omdat de Kroaat Darijo Srna een strafschop miste.[8]

In het beslissende duel tegen Kroatië zou Australië genoeg hebben aan een gelijkspel. Al vroeg in de wedstrijd kwam Kroatië voor door een vrije trap van Srna, na een overduidelijke handsbal kreeg Australië een strafschop die de gelijkmaker opleverde. Hiddink had voor de wedstrijd doelman Schwarzer gepasseerd ten gunste van ex-Roda JC doelman Željko Kalac, dat was geen gelukkige keuze, want hij blunderde opzichtig bij het tweede doelpunt.[9] De Australiërs hadden echter een geweldige fighting spirit en kwamen in de 77e minuut op gelijke hoogte na een doelpunt van Harry Kewell. Australië had zich geplaatst voor de achtste finales en Hiddink had opnieuw een huzarenstukje afgeleverd.[10] In de slotfase kreeg de Kroaat Josip Šimunić zijn tweede gele kaart, scheidsrechter Graham Poll vergat hem uit het veld te sturen en later stuurde Poll hem toch uit het veld na een derde gele kaart.[11] Poll besluit na deze opmerkelijke blunder zijn loopbaan te beëindigen.[12]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië Brazilië 3 3 0 0 7 1 6 9
Vlag van Australië Australië 3 1 1 1 5 5 0 4
Vlag van Kroatië Kroatië 3 0 2 1 2 3 –1 2
Vlag van Japan Japan 3 0 1 2 2 7 –5 1
12 juni 2006
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
 Australië Vlag van Australië 3 – 1 Vlag van Japan Japan Fritz-Walter-Stadion, Kaiserslautern
Toeschouwers: 46.000
Scheidsrechter: Vlag van Egypte Esam Abd El Fatah
Cahill Goal 84', Goal 89'
Aloisi Goal 90+2' 		Goal 26' Nakamura
13 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
 Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 0 Vlag van Kroatië Kroatië Olympiastadion, Berlijn
Toeschouwers: 72.000
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Benito Archundia
Kaká Goal 44'
18 juni 2006
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
 Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 0 Vlag van Japan Japan easyCredit-Stadion, Neurenberg
Toeschouwers: 41.000
Scheidsrechter: Vlag van België Frank De Bleeckere
18 juni 2006
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
 Brazilië Vlag van Brazilië 2 – 0 Vlag van Australië Australië Allianz Arena, München
Toeschouwers: 66.000
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Markus Merk
Adriano Goal 49'
Fred Goal 90'
22 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
 Japan Vlag van Japan 1 – 4 Vlag van Brazilië Brazilië Signal Iduna Park, Dortmund
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Éric Poulat
Tamada Goal 34' Goal 45+1', Goal 81' Ronaldo
Goal 53' Juninho
Goal 59' Gilberto
22 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
 Kroatië Vlag van Kroatië 2 – 2 Vlag van Australië Australië Mercedes-Benz Arena, Stuttgart
Toeschouwers: 52.000
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Graham Poll
Srna Goal 2'
N. Kovač Goal 56' 		Goal 38' (pen.) Moore
Goal 79' Kewell


Achtste finale

[bewerken | brontekst bewerken]

27 juni 2006

Brazilië Vlag van Brazilië 3 - 0 Vlag van Ghana Ghana Signal Iduna Park, Dortmund

Kwartfinale

[bewerken | brontekst bewerken]

1 juli 2006

Brazilië Vlag van Brazilië 0 - 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Commerzbank-Arena, Frankfurt

Wedstrijden gedetailleerd

[bewerken | brontekst bewerken]
WK voetbal 2006 (Groep F) Brazilië - Kroatië
WK voetbal 2006 (Groep F) Brazilië - Australië
WK voetbal 2006 (Groep F) Japan - Brazilië
WK voetbal 2006 (1/8e finale) Brazilië - Ghana
WK voetbal 2006 (kwartfinale) Brazilië - Frankrijk

Noten

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ https://www.nemokennislink.nl/publicaties/wk-2006-statistiek-voorspelt-punt-punt-punt/
  2. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=iwD3bvyj4Nk
  3. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=vAScekoDlmY
  4. ↑ https://www.nieuwsblad.be/cnt/g9cthe42
  5. ↑ http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/world_cup_2006/4853210.stm
  6. ↑ https://www.trouw.nl/nieuws/bevrijde-ronaldo-nu-wk-topscorer-aller-tijden~b15753f3/
  7. ↑ https://m.fcupdate.nl/voetbalnieuws/35382/hiddink-schrijft-historie-met-australie/
  8. ↑ https://www.standaard.be/cnt/dmf18062006_044
  9. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=f4pwdZSN0Qk
  10. ↑ https://www.trouw.nl/nieuws/guus-hiddink-met-australie-naar-laatste-zestien~b2e407c9/
  11. ↑ https://www.elfvoetbal.nl/Overige/216079/drie-keer-geel-voor-simunic
  12. ↑ https://www.trouw.nl/nieuws/blunder-leidt-tot-einde-loopbaan-poll~b8ee2e57/
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Brazilië_op_het_wereldkampioenschap_voetbal_2006&oldid=61406481"