Brewsteriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal brewsteriet is een gehydrateerd strontium-barium-aluminium-silicaat met de chemische formule (Sr,Ba)Al4Si12O32 · 10H2O. Het tectosilicaat behoort tot de zeolieten.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het (geel)witte of grijze brewsteriet heeft een glasglans en een witte streepkleur. De gemiddelde dichtheid is 2,45 en de hardheid is 5. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit van het mineraal is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 0,85.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal brewsteriet is genoemd naar de Schotse natuurkundige David Brewster (1781 - 1868), die de optische eigenschappen van mineralen en het element strontium heeft bestudeerd.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Brewsteriet is een zeoliet die gevormd wordt in hydrothermale spleten in massieve stollingsgesteenten, zoals pegmatieten. De typelocatie is Strontian in Argyleshire, Schotland.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]