Brug van Thomson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brug van Thomson

De brug van Thomson (ook brug van Kelvin) is een elektrische schakeling, bedacht door William Thomson (de latere Lord Kelvin), die wordt gebruikt om een onbekende laagohmige elektrische weerstand (onder 1Ω) te meten.

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

Als bij het meten van laagohmige weerstanden de brug van Wheatstone wordt gebruikt, mogen de koperdraad- en overgangsweerstanden niet genegeerd worden, omdat deze de meting substantieel beïnvloeden. Om dit te voorkomen maakte Thomson enkele aanpassingen in Wheatstones ontwerp, waarvan de introductie van de weerstanden R3 en R4 de belangrijkste is. Hiermee wordt de invloed van de bedrading tussen Rx en Ra weggenomen uit de meting.

Indien de verhoudingen en gelijk zijn en de brug in balans is, geldt de voorwaarde van Wheatstone weer: