Bruine bosbekerzwam

Bruine bosbekerzwam
Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Ascomycota
Klasse:	Pezizomycetes
Onderklasse:	Pezizomycetidae
Orde:	Pezizales
Familie:	Pezizaceae
Geslacht:	Peziza
Soort
	Peziza arvernensis; Roze & Boud. (1880)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Bruine bosbekerzwam op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Schimmels

De bruine bosbekerzwam (Peziza arvernensis) is een schimmel die behoort tot de familie Pezizaceae. Hij leeft saprotroof, op voedselrijke grond onder loofbomen, vooral bij Fagus.^[2]

Kenmerken

Het ascocarpen (vruchtlichamen) zijn schotelvormig tot vlak. De diameter is 3 tot 7 cm en in uiterzonderlijke gevallen kan dit zelfs tot 10 cm groot worden. De buitenkant van de vruchtlichamen is lichtbruin, terwijl de binnenkant bruin is. Peziza vesiculosa en Peziza violacea zijn vergelijkbaar, jonge exemplaren van de laatste hebben een violette tint. Deze schimmel heeft geen steel. Het vlees is kwetsbaar. Het heeft geen duidelijke geur.

Microscopische kenmerken

De asci zijn cilinder, amyloïde, typisch 300 × 15 µm. De sporen liggen serieel gerangschikt per acht in de ascus. De ascosporen zijn elliptisch, het oppervlak is glad als het onvolgroeid is, fijnstekelig als het volgroeid is, zonder guttules (oliedruppeltjes) met een afmeting van 17-19 × 8-10,5 µm (Q = 1,7 tot 2,0).^[3] De parafysen zijn glad, cilindrisch, doorgaans 4 µm in doorsnede met enigszins gekopte uiteinden, typisch 5 tot 7 µm breed.

Ecologie

Peziza arvernensis komt voor op vochtige grond in loof- en gemengde bossen, meestal bij beukenbomen, maar soms ook op zaagsel en houtspaanders.

Verspreiding

Deze soort is wijdverbreid in Europa met een paar waarnemingen uit Noord- en Zuid-Amerika. In Nederland komt de bruine bosbekerzwam vrij zeldzaam voor. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.^[2]