Ceiling (functie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De functie ceiling (soms ook ceilfunctie of ceil; Eng. ceiling = plafond) is een van de wiskundige functies waarmee een reëel getal op een specifieke wijze wordt afgerond op een geheel getal. Met de ceilingfunctie wordt een getal naar boven afgerond. De ceiling van het getal wordt geschreven als .

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

De ceiling van een reëel getal is het kleinste gehele getal dat groter of gelijk is aan . Dus:

Of anders geformuleerd:

en

Dit houdt in dat

,

als voor het gehele getal geldt:

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Relaties met andere afrondingsfuncties[bewerken | brontekst bewerken]

De ceilingfunctie staat in nauwe relatie tot de functies nint en floor.

Als

Ook geldt: