Christian Van Eyken
| Christian Van Eyken | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Geboren | Etterbeek, 16 augustus 1954 | |||
| Kieskring |  Vlaams-Brabant
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus | |||
| Partij | FDF / DéFI (UF) | |||
| Functies | ||||
| 1983-2005 | Gemeenteraadslid Linkebeek | |||
| 1983-1992 | Schepen Linkebeek | |||
| 1993-2005 | Burgemeester Linkebeek | |||
| 1995-2019 | Vlaams Parlementslid[1] | |||
| 2007-2009 | Gemeenteraadslid Tervuren | |||
| ||||
Christian Van Eyken (Etterbeek, 16 augustus 1954) is een voormalig politicus van DéFI (de voormalige FDF).
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Van Eyken doorliep zijn middelbaar aan het Koninklijk Atheneum van Brussel, alwaar hij afstudeerde in de richting HSO Wetenschappelijke B. Vervolgens studeerde hij Germanistiek aan de ULB te Brussel, waar hij in 1978 afstudeerde. Hierop aansluitend ging hij van 1978 tot 1989 aan de slag als onderwijzer. Daarna was hij van 1989 tot 1995 werkzaam als vertaler voor de Brusselse regering. In 1983 werd hij verkozen als gemeenteraadslid in de faciliteitengemeente Linkebeek, in de Vlaamse Rand rond Brussel, en werd hij tevens aangesteld tot schepen, wat hij bleef tot in 1992.
Van 1993 tot 2006 was hij burgemeester van Linkebeek. Toen hij in 2006 verhuisde naar Tervuren werd hij in dit ambt opgevolgd door Damien Thiéry (FDF, later MR), die nooit werd benoemd omdat hij de taalwetgeving niet naleefde. Van 2007 tot 2009 was Van Eyken gemeenteraadslid en lid van de politieraad van Tervuren. Bij de eerste rechtstreekse verkiezingen voor het Vlaams Parlement van 21 mei 1995 werd hij verkozen in de kieskring Halle-Vilvoorde. Ook na alle volgende Vlaamse verkiezingen bleef hij Vlaams volksvertegenwoordiger.[2] Bij de verkiezingen van mei 2014 kon hij nipt zijn zetel behouden.[3] Bij de verkiezingen van 2019 stelde hij zich geen kandidaat meer.
Veroordeling voor moord
[bewerken | brontekst bewerken]In oktober 2015 vonden er in zijn woning te Zaventem en kantoor in het Vlaams Parlement huiszoekingen plaats in het kader van een moordonderzoek op de man van zijn secretaresse, die tevens zijn maîtresse was en later zijn vrouw werd. Het slachtoffer werd in juli 2014 doodgeschoten op zijn bed.[4] Naar aanleiding van een verzoek hieromtrent van het parket-generaal van Brussel hief de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement op 6 januari 2016 zijn parlementaire onschendbaarheid op.[5] Op 27 januari 2016 werd hij formeel gearresteerd voor moord.[6] De dag erna werd hij alweer vrijgelaten wegens een procedurefout; het aanhoudingsbevel was namelijk niet ondertekend.[7] Als direct gevolg van deze arrestatie en vervolging werd hij door het FDF in januari 2016 geschorst als lid van de partij.
Op 8 juni 2016 hief het Vlaams Parlement opnieuw zijn onschendbaarheid op. Ditmaal in het kader van een onderzoek naar valsheid in geschrifte met de diploma's van zijn secretaresse.[8]
In april 2017 werd Van Eyken door de raadkamer van Brussel officieel in beschuldiging gesteld van moord en doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Van Eyken ontkende elke betrokkenheid bij de zaak. Het proces ging van start in november 2018, maar werd meteen uitgesteld nadat hij en zijn vrouw verdacht werden van sabotage van bewijsmateriaal in de zaak.[9] Ze werden daarvoor eveneens in verdenking gesteld. In juni 2019 werd het proces opnieuw opgestart.[10] Op 3 september 2019 werden Van Eyken en zijn echtgenote (en ex van het slachtoffer) schuldig bevonden en veroordeeld tot 23 jaar cel.[11] Van Eykens advocaat gaf meteen na de veroordeling aan in beroep te willen gaan.[12]
Op 16 februari 2021 werden Van Eyken en zijn echtgenote Sylvia Boigelot in beroep veroordeeld tot 27 jaar gevangenis.[13] Hij vocht dit arrest aan in cassatie.
Op 23 juni 2021 werd bekend dat hij, samen met zijn vrouw, tijdelijk werd vrijgelaten in afwachting van een nieuw proces voor het Assisenhof van Bergen. Dat mocht niet baten: op 26 april 2022 werden Van Eyken en zijn vrouw definitief veroordeeld[14].
- ↑ Biografische fiche Christian Van Eyken; Vlaams Parlement
- ↑ Loopbaan van Christian Van Eyken; FDF
- ↑ Christian Van Eyken behoudt Vlaamse zetel; Actua-TV; 20 juni 2014. Gearchiveerd op 18 augustus 2022.
- ↑ Huiszoekingen bij FDF-politicus Christian Van Eyken; De Standaard; 16 oktober 2015
- ↑ Onschendbaarheid parlementslid wordt opgeheven na moordonderzoek; Gazet van Antwerpen; 6 januari 2016. Gearchiveerd op 9 oktober 2018.
- ↑ Parlementslid Christian Van Eyken aangehouden voor moord; De Standaard; 27 januari 2016. Gearchiveerd op 7 augustus 2020.
- ↑ Van Eyken moet worden vrijgelaten omdat aanhoudingsbevel niet ondertekend is; deredactie.be; 28 januari 2016
- ↑ Onschendbaarheid Van Eyken tweede keer opgeheven; deredactie.be; 8 juni 2016
- ↑ Vlaams Parlementslid Van Eyken en vrouw verdacht van sabotage bewijsmateriaal, proces meteen uitgesteld; VRTNWS; 12 november 2018. Gearchiveerd op 17 augustus 2022.
- ↑ Christian Van Eyken: ‘Ik durf te hopen dat ik word vrijgesproken’. De Standaard (3 juni 2019). Geraadpleegd op 6 juni 2019.
- ↑ Vijf jaar na de feiten: ex-Vlaams Parlementslid en vrouw krijgen 23 jaar voor moord "in koelen bloede". VRT NWS (3 september 2019). Geraadpleegd op 3 september 2019.
- ↑ Voormalig Vlaams Parlementslid Christian Van Eyken schuldig bevonden aan moord: “Een ijskoude daad, een laffe executie”. Het Nieuwsblad (3 september 2019). Gearchiveerd op 25 september 2019. Geraadpleegd op 3 september 2019.
- ↑ VRT NWS, Ex-Vlaams Parlementslid Van Eyken en vrouw in beroep veroordeeld tot 27 jaar cel voor moord. vrtnws.be (16 februari 2021). Gearchiveerd op 16 februari 2021. Geraadpleegd op 16 februari 2021.
- ↑ Christian Van Eyken et Sylvia Boigelot condamnés à 20 et 22 années de prison pour l'assassinat de Marc Dellea: le couple immédiatement arrêté, La Libre Belgique. Gearchiveerd op 7 september 2022.
| Voorganger: Christian Liétar |
Burgemeester van Linkebeek 1993-2005 |
Opvolger: Marc De Neef |