Christine Bakker-van Bosse
| Christine Bakker-van Bosse | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboortenaam | Christine Clasine van Bosse | |||
| Geboren | 17 juni 1884 Batavia | |||
| Overleden | 8 juni 1973 Orselina (Zwitserland) | |||
| Nationaliteit(en) |  Nederland
| |||
| Beroep(en) | feministe, vredesactiviste | |||
| ||||
Christine Clasine Bakker-van Bosse (Batavia, 17 juni 1884 - Orselina (Zwitserland), 8 juni 1973)[1] was een Nederlands pacifiste en feministe. Zij was in de periode tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog een prominente figuur in de vrouwen- en vredesbeweging. Zij was mede-oprichter en bestuurder van een aantal Nederlandse en internationale organisaties op het gebied van vrouwenrechten en vredesvraagstukken.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]
Christine van Bosse kwam uit een vooraanstaande familie van liberale politici, wetenschappers en kunstenaars. Zij was een kleindochter van de politicus Pieter Philip van Bosse en een nichtje van de schilderessen Marie Bilders-van Bosse en Sara Stracké-van Bosse. Zij studeerde rechten in Leiden waar zij in 1905 het doctoraalexamen aflegde.[2] Zij trouwde met de jurist Rein Valencijn Bakker.
Bakker-van Bosse werd al snel een prominente figuur in de vrouwen- en vredesbeweging. Zij was betrokken bij de organisatie van de tentoonstelling De Vrouw:1813-1913. Vermoedelijk leerde ze daar de feministe Rosa Manus kennen, met wie ze bevriend raakte en jarenlang samenwerkte. Zij publiceerde artikelen en brochures, en was een van de sprekers op het Internationaal Congres van Vrouwen dat in 1915 in Den Haag werd gehouden.[2]
Zij was in 1914 medeoprichter van de Nederlandsche Anti-Oorlog Raad (NAOR) en vice-voorzitter van de in 1919 opgerichte opvolger daarvan, de Vereeniging voor Volkenbond en Vrede (VvVeV ). Vanaf 1930 was zij voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen en Gelijk Staatsburgerschap[3] Zij vertegenwoordigde deze organisaties op internationale bijeenkomsten, zoals de internationale vredescongressen die in het interbellum werden georganiseerd.[4]
Zij was ook betrokken bij de International Alliance of Women (IAW), in het bijzonder bij het werk van de commissie voor internationale zaken. In 1935 nam zij samen met o.a. Rosa Manus deel aan een vrouwenmissie naar Palestina die was georganiseerd door de IAW.[5]
Zij was in 1946 medeoprichter van het Wereldverbond van Verenigingen voor de Verenigde Naties (WFUNA).[6]
Externe bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ "Familiebericht", NRC Handelsblad, 13 juni 1973.
- ↑ a b Myriam Everard en Francisca de Haan. Christine Bakker-van Bosse to Margery Corbett Ashby, In: Rosa Manus (1881-1942): The International Life and Legacy of a Jewish Dutch Feminist. Brill. ISBN 9789004333185.
- ↑ C. Bakker-Van Bosse, Archief C. Bakker-Van Bosse. Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. Gearchiveerd op 23 maart 2019. Geraadpleegd op 23 maart 2019.
- ↑ "Vereeniging voor Volkenbond en Vreede", Algemeen Handelsblad, 10 mei 1929.
- ↑ (en) Leila J. Rupp (1997). Worlds of Women: The Making of an International Women's Movement. Princeton University Press, p.59. ISBN 9780691016757.
- ↑ (en) Christina C. Bakker-van Bosse. Women In Peace. Gearchiveerd op 23 maart 2019. Geraadpleegd op 23 maart 2019.