Colombiaanse Burgeroorlog

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 95.91.213.69 (overleg) op 9 mrt 2020 om 16:18. (Het vredesakkoord van 2016 tussen de FARC-EP en de colombiaanse regering, betrof alleen twee partijen van het conflict. Er zijn tot de dag van vandaag meerdere partijen actief in conflict (zoals de ELN, dissidenten van de FARC en verschillende paramilitaire groeperingen).)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Colombiaanse Burgeroorlog
Toenmalig Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell brengt een bezoek aan Colombia, als steun aan Plan Colombia
Datum 27 mei 1964 - heden
Locatie Colombia
Strijdende partijen
Rechtse paramilitairen
AAA (ontbonden)
AUC (ontbonden)
CONVIVIR (ontbonden)
Águilas Negras
Vlag van Colombia Colombia
- Regering
- Leger
- Marine
- Luchtmacht
- Politie
- CONVIVIR (ontbonden)
- Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Linkse guerrillabewegingen
M-19 (ontbonden)
EPL (ontbonden)
FARC
ELN
MOEC
CGSB
Leiders en commandanten
- Fidel Castano
- Carlos Castaño †
- Vicente Castaño
- Rodrigo Tovar Pupo
- Salvator Mancuso
- Diego Murillo
- Álvaro Uribe
- Juan Manuel Santos
- Generaal Padilla León
- Generaal Montoya Uribe
- Manuel Marulanda
- Mono Jojoy
- Raúl Reyes
- Alfonso Cano
- Antonio García
- Francisco Galán

De Colombiaanse Burgeroorlog begon halverwege de jaren zestig en is een conflict tussen de regering van Colombia, paramilitaire groeperingen, misdaadsyndicaten en communistische guerrilla's zoals de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia (FARC) en het Nationale Bevrijdingsleger (ELN).

Partijen

  • Colombiaanse overheid, politie en militairen.
  • links georiënteerde guerrillagroepen:
    • Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia – Ejército del Pueblo (FARC)
    • Ejército de Liberación Nacional (ELN)
    • Movimiento 19 de Abril (M-19)
    • Movimiento Obrero Estudiantil Campesino (MOEC)
    • Movimiento Armado Quintin Lame (MAQL)
    • Ernesto Rojas Commandos (ERC)
    • Ejército Revolucionario Guevarista (ERG)
    • Partido Revolucionario de los Trabajadores de Colombia (PRT)
  • rechtse paramilitaire groeperingen:
    • Autodefensas Unidas de Colombia (AUC)
    • Alianza Americana Anticomunista (AAA)
    • CONVIVIR
    • Autodefensas Campesinas de Córdoba y Urabá (ACCU)
    • Black Eagles
    • Los Rastrojos
    • Libertadores del Vichada
    • Bloque Meta
    • ERPAC
    • Clan del Golfo
    • Oficina de Envigado
  • Drugsmaffia

Slachtoffers

In de Colombiaanse Burgeroorlog stierven sinds 1964 ongeveer 200.000 mensen. Aan beide kanten van het conflict worden bewegingen gefinancierd door ontvoeringen en drugshandel. Vooral de extreemrechtse paramilitaire organisatie AUC en de marxistische rebellenbeweging FARC zijn hier berucht om.[1][2].

Rol van de VS

De Verenigde Staten zijn sinds het begin al hevig betrokken bij het conflict. Begin jaren zestig moedigde de Amerikaanse regering het Colombiaanse leger aan om linkse milities op het platteland van Colombia aan te vallen. Dit was onderdeel van de Amerikaanse strijd tegen het communisme.[3]

De eerste paramilitaire groepen werden georganiseerd op advies van Amerikaanse militaire hulpverleners, die tijdens de Koude Oorlog naar Colombia waren gestuurd om linkse politieke activisten en gewapende guerrillagroepen te bestrijden.[4]