Concacaf Champions Cup
| Concacaf Champions Cup | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Regio | Noord-Amerika, Centraal-Amerika, Caraïben | |||
| Bond | Concacaf | |||
| Opgericht | 1962 als Champions Cup 2008 als Champions League 2023 als Champions Cup | |||
| Systeem | Groepswedstrijden + Knock-out | |||
| Aantal teams | 27 (hoofdtoernooi, vanaf 2024) | |||
| Huidige kampioen |  Club León (2023)
| |||
| Recordkampioen | Club América (7)
| |||
| Website | Concacaf Champions Cup | |||
| Huidig seizoen |  2024
| |||
| ||||
De Concacaf Champions Cup (letterlijk: "kampioenenbeker") is het belangrijkste voetbaltoernooi voor clubs in Noord-Amerika, de Caraïben en Centraal-Amerika. De voetbalbekercompetitie wordt georganiseerd door de voetbalbond Concacaf en heeft zestien deelnemers. De winnaar plaatst zich voor het wereldkampioenschap voor clubs (FIFA Club World Cup). Het toernooi is vergelijkbaar met de UEFA Champions League, waarin tweeëndertig clubs deelnemen. Sinds de naamswijziging naar CONCACAF Champions League in 2008 werden dertien edities gewonnen door een Mexicaanse club en een editie door een Amerikaanse club. In 2023 werd de naam van het toernooi gewijzigd naar Concacaf Champions Cup.
De landen uit Noord-Amerika en Centraal-Amerika kregen jaarlijks een aantal plaatsen aangewezen en wezen de clubs aan op basis van de eindstand in de competitie. De landen uit de Caraïben hadden in totaal drie plaatsen en speelden eerst een kwalificatietoernooi, het CFU Club Championship, om de clubs te bepalen. Vanaf het seizoen 2024 zullen er een aantal wijzigingen worden doorgevoerd, waardoor de samenstelling van de deelnemende clubs verandert.
De deelnemers zijn als volgt verdeeld (seizoen 2024):
- 6 Liga MX-clubs
- 5 MLS-clubs
- 2 Canadian Premier League-clubs
- 1 Lamar Hunt US Open Cup-winnaar
- 1 Canadian Championship-winnaar
- 3 Leagues Cup-clubs
- 6 CONCACAF Central American Cup-clubs
- 3 CONCACAF Caribbean Cup-clubs
Aan de voorloper CONCACAF Champions Cup (situatie tot 2008) deden acht teams mee, waaronder twee uit de Verenigde Staten/Canada en twee uit Mexico. Via het CFU Club Championship plaatste zich een land en de drie plaatsen voor clubs uit Centraal-Amerika werden bepaald in het kwalificatietoernooi Copa Interclubes UNCAF.
Finales[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
- Niet gespeelde finales
- 1963: Oorspronkelijk zou de finale over twee wedstrijden in Guadalajara worden gespeeld. Na problemen met hun paspoorten kon RC Haïtien niet aantreden. Na afwijzing van drie speelgelegenheden, diende CD Guadalajara op 7 februari 1964 een klacht in bij de CONCACAF, die Guadalajara als kampioen aanwees. Na bezwaar van Haïtien hierop, besloot de CONCACAF tot een wedstrijd op 2 april 1964. Chivas kon op deze datum niet spelen vanwege een reeds geplande tournee door Europa, waarop de CONCACAF Haïtien als kampioen aanwees.
- 1968: Club Toluca werd als winnaar aangewezen, nadat Aurora FC en SV Transvaal beide werden gediskwalificeerd na schermutselingen tussen beide supportergroepen in hun tweede halve finale wedstrijd.
- 1970: Cruz Azul werd als winnaar aangewezen, nadat Deportivo Saprissa en SV Transvaal zich hadden teruggetrokken.
- 1973: SV Transvaal werd als winnaar aangewezen, nadat Deportivo Saprissa en LD Alajuelense zich hadden teruggetrokken.
- 1978: Club Universidad de Guadalajara, Comunicaciones en Defence Force, de finalisten van de drie regionale zones, konden geen akkoord bereiken over de speeldata voor de finale ronde.
- 1984: Violette AC werd als winnaar aangewezen, nadat CD Guadalajara en New York Pancyprian-Freedoms beide werden gediskwalificeerd nadat geen akkoord kon worden bereikt over de speeldata tussen beide clubs.
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 