Wereldkampioenschap voetbal voor clubs
WK voetbal voor clubs
| ||||
| Sport | Voetbal | |||
| Bond/organisator | FIFA | |||
| Eerste editie | 2000 in Brazilië | |||
| Regerend kampioen |  Real Madrid
| |||
| Recordkampioen | FC Barcelona, Real Madrid met 3 titels
| |||
| ||||
Het wereldkampioenschap voetbal voor clubs is een door de FIFA georganiseerd voetbaltoernooi waaraan de winnaars van zes continentale bekertoernooien en de kampioen van het organiserend land deelnemen. Uit Afrika neemt de winnaar van de CAF Champions League deel, uit Azië de winnaar van de AFC Champions League, uit Europa de winnaar van de UEFA Champions League, uit Noord- en Midden-Amerika de winnaar van de CONCACAF Champions League, uit Oceanië de winnaar van de OFC Champions League en uit Zuid-Amerika de winnaar van de Copa Libertadores. Het toernooi kent officieel de wereldtitel toe.[1][2]
De eerste drie edities leverden een Braziliaanse kampioen op. De Europese clubs AC Milan, Manchester United, FC Barcelona en Internazionale wonnen de volgende vijf edities.
Dit toernooi kan als opvolger van de wereldbeker voetbal worden gezien die tussen 1960 en 2004 werd gespeeld, sinds 1980 jaarlijks in Japan (vanaf 1980 in Tokio en de laatste drie edities in Yokohama), tussen de winnaars van de Europacup I, later de UEFA Champions League (Europa) en de Copa Libertadores (Zuid-Amerika).
Inhoud
Opzet[bewerken]
2000-2001[bewerken]
Aan het eerste toernooi, dat in 2000 in Brazilië werd gehouden, namen acht clubs deel die verdeeld waren over twee groepen. Na de groepsronde volgde een finale.
Het tweede toernooi, dat gepland stond voor de zomer van 2001, ging uiteindelijk niet door.[3] De wereldbeker voor clubteams in Japan gold in deze periode als de echte wereldprijs.
2005-2006[bewerken]
In 2005 werd opnieuw een WK voor clubs georganiseerd. De FIFA voerde een aantal wijzigingen door:
- Alleen de continentale kampioenen mogen deelnemen.
- Het toernooi wordt jaarlijks gehouden.
- Japan is de vaste gastheer.
- Elke wedstrijd gaat via het knock-outsysteem; alleen de winnaar gaat verder, eventueel na verlenging en strafschoppen. Hierdoor hoeven er minder wedstrijden te worden gespeeld.
- De kampioenen uit Europa en Zuid-Amerika zijn direct geplaatst voor de halve finale. Traditioneel zijn dit de sterkste continenten.
Sinds 2007[bewerken]
In 2007 werd de landskampioen van het organiserend land aan het deelnemersveld toegevoegd. Dit werd gedaan om het toernooi voor het lokale publiek interessanter te maken en te voorkomen dat het toernooi, zoals in de voorgaande editie, grotendeels voor halflege tribunes zou worden gespeeld. De FIFA heeft bepaald dat er per nationale voetbalbond maximaal één club mag deelnemen. Als een continentaal kampioen uit het organiserend land komt, dan neemt de verliezend finalist van dat continentaal toernooi de plaats in van de landskampioen. Met de nieuwe opzet zijn er acht wedstrijden: één play-off, twee kwartfinales, twee halve finales, een wedstrijd om de vijfde plaats, een wedstrijd om de derde plaats en de finale.
In 2007 en 2008 werd het toernooi gehouden in Japan, vervolgens twee jaar in de Verenigde Arabische Emiraten en in 2011 en 2012 was Japan weer gastland. In 2013 en 2014 was Marokko organisator.
Finales[bewerken]
Zie ook: Wereldkampioenen clubteams (hier kwam op 27 oktober 2017 echter verandering in nadat de FIFA aankondigde de winnaars van de wereldbeker als officiële (de jure) wereldkampioenen te erkennen, met dezelfde status als de winnaars van het wereldkampioenschap voetbal voor clubs).[4]
| Editie | Gastland | Winnaar | Uitslag | Finalist | Gouden Bal (beste speler) |
|---|---|---|---|---|---|
| 2000 |  Brazilië |
Corinthians |
0-0 ns (4-3) | Vasco da Gama |
Edílson
|
| Spanje |
Toernooi afgelast | ||||
| 2005 |  Japan |
São Paulo |
1 - 0 |  Liverpool |
Rogério Ceni
|
| 2006 | Internacional |
1 - 0 | FC Barcelona |
 Deco
| |
| 2007 |  AC Milan |
4 - 2 |  Boca Juniors |
Kaká
| |
| 2008 | Manchester United |
1 - 0 |  Quito |
Wayne Rooney
| |
| 2009 |  Verenigde Arabische Emiraten |
FC Barcelona |
2 - 1 nv | Estudiantes |
Lionel Messi
|
| 2010 | Internazionale |
3 - 0 |  Mazembe |
 Samuel Eto'o
| |
| 2011 | Japan |
FC Barcelona |
4 - 0 | Santos |
Lionel Messi
|
| 2012 | Corinthians |
1 - 0 | Chelsea |
Cássio Ramos
| |
| 2013 |  Marokko |
 Bayern München |
2 - 0 | Raja Casablanca |
 Franck Ribéry
|
| 2014 | Real Madrid |
2 - 0 | San Lorenzo |
Sergio Ramos
| |
| 2015 | Japan |
FC Barcelona |
3 - 0 | River Plate |
 Luis Suárez
|
| 2016 | Real Madrid |
4 - 2 nv | Kashima Antlers |
Cristiano Ronaldo
| |
| 2017 | Verenigde Arabische Emiraten |
Real Madrid |
1 - 0 | Grêmio |
 Luka Modrić
|
| 2018 | |||||
Gewonnen bekers per club[bewerken]
| Aantal | Club | Jaar |
|---|---|---|
| 3 | FC Barcelona |
2009, 2011, 2015 |
| Real Madrid |
2014, 2016, 2017 | |
| 2 | Corinthians |
2000, 2012 |
| 1 | São Paulo |
2005 |
| Internacional |
2006 | |
| AC Milan |
2007 | |
| Manchester United |
2008 | |
| Internationale |
2010 | |
| Bayern München |
2013 |
Gewonnen bekers per land[bewerken]
| Aantal | land | Jaar |
|---|---|---|
| 6 | Spanje |
2009, 2011, 2014, 2015, 2016, 2017 |
| 4 | Brazilië |
2000, 2005, 2006, 2012 |
| 2 | Italië |
2007, 2010 |
| 1 | Duitsland |
2013 |
| Engeland |
2008 |
Zie ook[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Wereldkampioenschap voetbal voor clubs |
|---|
|
2000 ·
|
| Wereldvoetbalbond FIFA | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
