Naar inhoud springen

Luka Modrić

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Luka Modrić
Luka Modrić (2021)
Luka Modrić (2021)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Luka Modrić
Geboortedatum 9 september 1985
Geboorteplaats Zadar, Vlag van Joegoslavië (1943-1992) SFR Joegoslavië
Nationaliteit Vlag van Kroatië Kroatisch
Lengte 172 cm
Been Tweebenig
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Spanje Real Madrid
Rugnummer 10
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1996–2001
2001–2003 		Vlag van Kroatië NK Zadar
Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2003–2008
2003–2004
2004–2005
2008–2012
2012– 		Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb
→ Vlag van Bosnië en Herzegovina Zrinjski Mostar
→ Vlag van Kroatië Inter Zaprešić
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Spanje Real Madrid 		94(26)
22(8)
18(4)
127(13)
359(28)
Interlands **
2001
2001
2003
2003–2004
2004–2005
2006–2024 		Vlag van Kroatië Kroatië -15
Vlag van Kroatië Kroatië -17
Vlag van Kroatië Kroatië -18
Vlag van Kroatië Kroatië -19
Vlag van Kroatië Kroatië -21
Vlag van Kroatië Kroatië 		2(0)
2(0)
7(0)
11(2)
14(2)
182(27)
* Bijgewerkt op 17 juli 2024
** Bijgewerkt op 17 juli 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Luka Modrić (Zadar, 9 september 1985) is een Kroatisch voetballer. Hij verruilde Tottenham Hotspur in 2012 voor Real Madrid, dat circa dertig miljoen euro voor hem betaalde. Modrić debuteerde in 2006 in het Kroatisch voetbalelftal, waarin hij in augustus 2016 Darijo Srna opvolgde als aanvoerder en in maart 2021 als recordinternational. Modrić werd op 30 augustus 2018 verkozen tot Europees Voetballer van het Jaar en op 24 september 2018 tot Wereldvoetballer van het Jaar. Hij kreeg op 15 juli 2018 de Gouden Bal voor beste speler van een WK-finale uitgereikt. Op 3 december 2018 kreeg hij de Ballon d'Or uitgereikt. Op 15 oktober 2023 speelde hij zijn duizendste wedstrijd als profvoetballer in de met 2-1 verloren EK-kwalificatiewedstrijd tegen Wales.[1] Hij wordt gezien als een van de beste middenvelders ooit.

Luka Modrić is geboren in de stad Zadar. Zijn moeder, Radojka Modrić, was een textielarbeider en zijn vader, Stipe Modrić, was een militaire monteur die auto’s repareerde voor Kroatische soldaten tijdens de oorlog.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Dinamo Zagreb

[bewerken | brontekst bewerken]

Modrić is afkomstig uit de jeugd van Dinamo Zagreb. De eerste twee jaar werd hij door Dinamo verhuurd aan andere Kroatische clubs. Na die twee jaar mocht hij in het eerste team van Dinamo spelen. Hij speelde drie jaar in het eerste en werd daarna verkocht aan Tottenham Hotspur.

Tottenham Hotspur

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij Tottenham was Modrić al gelijk een vaste waarde. De middenvelder vond in zijn eerste jaar niet zo vaak het net als bij Dinamo, maar speelde wel sterk tussen alle grootheden van de Engelse competitie. Zijn tweede jaar bij Tottenham verliep iets minder, maar hij begon wel steeds belangrijker te worden voor Tottenham. In zijn derde seizoen in Londen was Modrić het succesvolst. De kleine middenvelder kon aan het eind van het seizoen voor 45 miljoen pond naar Chelsea vertrekken, maar Tottenham eiste een bedrag van minstens vijf miljoen pond meer. Samen met Rafael van der Vaart en Gareth Bale was de middenvelder het gouden trio bij de Engelse topclub. In de zomer van 2012 ging hij voor 30 miljoen euro naar Real Madrid. Modrić was de vierde Kroatische speler in de geschiedenis van 'de Koninklijken'.

Real Madrid

[bewerken | brontekst bewerken]

Modrić debuteerde voor Real Madrid als invaller in een met 2–1 gewonnen wedstrijd om de Supercopa tegen FC Barcelona. Bij Real Madrid viel de middenvelder in het begin niet meer zo vaak op als bij Tottenham. Zijn eerste doelpunten maakte Modrić van buiten het strafschopgebied tegen Real Zaragoza. Het leidde tot een permanente basisplaats. In mei 2013 was hij samen met Michael Essien en Diego López de enige die nog achter trainer José Mourinho stond. In het seizoen daarop kreeg hij een nieuwe trainer. Carlo Ancelotti was voortaan degene waar hij indruk op zou moeten maken. Toen Real Madrid op een tour was in de Verenigde Staten, stond hij altijd in de basis. Door zijn spel was Mesut Özil niet meer zo belangrijk en vertrok hij naar Arsenal. Verderop in het seizoen bleek ook dat Sami Khedira voor een paar maanden uitgeschakeld zou zijn. Khedira was ook een basisspeler; dat betekende dat zijn concurrenten ook in het elftal ruimte kregen en op speelminuten konden rekenen. In de UEFA Champions League maakte Modrić een doelpunt in de groepsfase tegen FC Kopenhagen. De Kroatische middenvelder raakte geblesseerd tijdens een EK-kwalificatiewedstrijd met Kroatië, waardoor ook de Spaanse voetbalgrootmacht niet over Modrić kon beschikken. Na een maandenlange revalidatie sinds november 2014 trainde de nummer negentien na precies vijfennegentig dagen weer mee met de club.[2] Na 107 dagen kwam de competitiewedstrijd tegen Villarreal, waar het eindigde in een gelijkspel. Op een gegeven moment begon het publiek in het Estadio Santiago Bernabéu te scanderen om Modrić, nadat trainer Carlo Ancelotti Isco in het spel bracht. Ancelotti werd hevig bekritiseerd door de supporters na het duel.[3] Modrić keerde terug op 10 maart 2015 in de wedstrijd tegen FC Schalke 04, die met 3–4 werd verloren. Toch stroomde de ploeg van Modrić door naar de kwartfinales van de UEFA Champions League.

Na in het seizoen 2016/17 opnieuw de UEFA Champions League te hebben gewonnen, ditmaal ten koste van Juventus (4–1), werd hij als een van de achttien spelers opgenomen in het sterrenteam van de UEFA[4] Dat jaar won Real ook de landstitel.

In het volgende seizoen won Modrić opnieuw de UEFA Champions League met Real, voor de derde keer op rij dus, een unicum. In de finale werd Liverpool met 3–1 opzijgezet. In de competitie moesten FC Barcelona (zeventien punten voorsprong, landskampioen) en Atlético Madrid (drie punten voorsprong) voorgelaten worden.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2006/07 Dinamo Zagreb Vlag van Kroatië Prva HNL 30 6 10 0 0 0 6 0 0 36 6 10
2007/08 25 13 11 0 0 0 12 3 0 37 16 11
Club Totaal 55 19 21 0 0 0 18 3 0 73 22 21
2008/09 Tottenham Hotspur Vlag van Engeland Premier League 34 3 9 6 1 0 4 1 1 44 5 10
2009/10 25 3 4 7 0 3 — 32 3 7
2010/11 32 3 2 2 0 0 9 1 1 43 4 3
2011/12 36 4 5 3 0 1 2 1 0 41 5 6
Club Totaal 127 13 20 18 1 4 15 3 2 160 17 26
2012/13 Real Madrid Vlag van Spanje Primera División 33 3 5 9 0 2 11 1 1 53 4 8
2013/14 34 1 6 6 0 0 11 1 3 51 2 9
2014/15 16 1 4 2 0 0 7 0 1 25 1 5
2015/16 32 2 4 0 0 0 12 1 0 44 3 4
2016/17 25 1 2 2 0 1 14 0 2 41 1 5
2017/18 26 1 6 3 0 0 14 1 2 43 2 8
2018/19 34 3 6 3 0 0 9 1 2 46 4 8
2019/20 31 3 8 3 1 0 6 1 0 40 5 8
2020/21 35 5 3 1 0 0 12 1 3 48 6 6
2021/22 28 2 8 4 1 0 13 0 4 45 3 12
2022/23 25 4 3 8 0 2 6 2 1 39 6 6
2023/2024 32 2 6 3 0 2 11 0 0 46 2 8
2024/2025 10 0 2 0 0 0 3 0 1 13 0 3
Club Totaal 311 26 55 41 2 5 115 9 19 475 37 79
TOTAAL 493 58 96 59 3 9 148 15 21 708 76 126

Bijgewerkt tot en met 11 april 2023.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Modrić (rechts) in een duel met clubgenoot Cristiano Ronaldo op 10 juni 2013 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Portugal

Bij het Kroatisch voetbalelftal is Modrić een van de dragende spelers. Tijdens het EK 2008 in Zwitserland en Oostenrijk miste hij net als twee medespelers een strafschop in de beslissende strafschoppenreeks in de kwartfinale tegen Turkije. Op 29 mei 2012 maakte toenmalig bondscoach Slaven Bilić zijn definitieve 23-koppige selectie bekend die Kroatië zou vertegenwoordigen op het Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne. Modrić kreeg rugnummer 10 toegewezen.[5] Bondscoach Niko Kovač nam Modrić op in de Kroatische selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië.[6] Als middenvelder speelde hij naast Ivan Rakitić in het openingsduel van het toernooi tegen Brazilië (3–1 verlies).[7] Op het wereldkampioenschap stond Modrić in alle wedstrijden in de basis. In de eerste EK-kwalificatiewedstrijd maakte Modrić op zijn verjaardag zijn negende goal voor de Vatreni, tegen Malta. Op 13 oktober 2014 scoorde Modrić vanuit een penalty voor de Vatreni tijdens een 6-0-overwinning op Azerbeidzjan.[8] De Kroaten pakten meteen negen punten en kwamen na drie duels uit op een doelsaldo van 9-0, waarmee de Kroaten elftallen als Engeland (8-0) en IJsland (8-0) achter zich lieten.[9] Tijdens een duel tegen Italië in november 2014 raakte de Kroatische middenvelder zwaar geblesseerd. Hierdoor moest Modrić (ongeveer) drie maanden pauzeren.[10] Hij raakte opnieuw geblesseerd en werd niet opgeroepen door de bondscoach voor wedstrijden tegen Gibraltar en Italië in juni 2015. Zes dagen vóór zijn dertigste verjaardag, werd Modrić voor het eerst aanvoerder van de nationale ploeg, tegen Azerbeidzjan. Dit was zijn vijfentachtigste interland voor de Vatreni.[11] Bondscoach Ante Čačić nam Modrić op in zijn definitieve selectie voor het EK 2016. Daarop maakte hij de enige treffer in de eerste groepswedstrijd van de Kroaten, tegen Turkije. Kroatië werd op 26 juni in de achtste finale tegen Portugal uitgeschakeld na een doelpunt van Ricardo Quaresma in de verlenging. Na afloop van het EK stopte Darijo Srna als international. Modrić volgde hem op als aanvoerder van de Kroatische ploeg.

Met Modrić als aanvoerder behaalde Kroatië tijdens het WK 2018, waarop Modrić scoorde in de met 3-0 gewonnen groepswedstrijd tegen Argentinië, de finale. Deze finale werd van Frankrijk verloren met 4-2. Modrić werd uitgeroepen tot beste speler van het toernooi.

In maart 2021 volgde hij Srna op als recordinternational van Kroatië met 135 interlands. Daaropvolgend maakte hij deel uit van de EK-selectie voor het EK 2020, gespeeld in 2021. Hier speelde hij alle wedstrijden tot de uitschakeling in de achtste finale tegen Spanje (na verlenging 3-5). Modric scoorde eenmaal. Hij werd op 20 mei 2024 door Zlatko Dalić opgenomen in de Kroatische selectie voor het EK 2024 in Duitsland.[12] Op het toernooi werden Modrić en zijn landgenoten enigszins verrassend in de groepsfase uitgeschakeld.[13] Met een benutte strafschop tegen Italië werd Modrić wel de oudste doelpuntenmaker ooit op het EK.[14]

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb
Vlag van Spanje Real Madrid

Individueel

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Eduardo da Silva 		Kroatisch voetballer van het Jaar
2007, 2008 		Opvolger:
Ivica Olić
Voorganger:
Ivica Olić 		Kroatisch voetballer van het Jaar
2011 		Opvolger:
Mario Mandžukić
Voorganger:
Mario Mandžukić 		Kroatisch voetballer van het Jaar
2014 		Opvolger:
Ivan Rakitić
Voorganger:
Ivan Rakitić 		Kroatisch voetballer van het Jaar
2016, 2017, 2018, 2019 		Opvolger:
n.n.b.
Zie de categorie Luka Modrić van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luka_Modrić&oldid=68281559"