Naar inhoud springen

Cumulativiteit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Grashoofd (overleg | bijdragen) op 24 apr 2013 om 21:01. (Grashoofd heeft de pagina Cumulativiteit (taalkunde) naar Cumulativiteit hernoemd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

In de semantiek en de logica wordt van een taaluiting X gezegd dat ze cumulatieve referentie heeft als geldt: "Als X waar is voor de componenten a en b afzonderlijk, dan is X ook waar voor een combinatie van a en b".

Dit geldt bijvoorbeeld voor begrippen als "vuur", "melk" en "water"; als van zowel a als b gezegd kan worden dat het water is, dan is ook een combinatie van a en b water. Voor het begrip "huis" geldt dit niet; als a een huis is en ook b is een huis, hoeft niet noodzakelijk de combinatie van a en b een huis te zijn. Wel geldt het voor "huizen".

Cumulatieve referentie wordt met name gehanteerd als hulpmiddel bij:

  • Het maken van het onderscheid tussen stofnamen en woorden die naar een telbare hoeveelheid van iets verwijzen;
  • Het bepalen van teliciteit.

Definitie

Een cumulatief predicaat CUM kan volgens Manfred Krifka als volgt worden gedefinieerd; daarin is het discourse-universum, een verzamelingensvariabele, een mereologisch deelstructuur van en de mereologische som.

Een predicaat R met een n-opbouw is daarnaast volgens Krifka cumulatief als geldt:

Deze formule geldt bijvoorbeeld in het volgende zinspaar, waarin de relatie "eten" een cumulatieve referentie heeft:

  • Jan eet een appel en Marie een banaan.
  • Jan en Marie eten een appel en een banaan.

Zie ook

Kwantisatie