Curtiss SB2C Helldiver
| Curtiss SB2C Helldiver | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Rol | Duikbommenwerper | |||
| Bemanning | 2 | |||
| Status | ||||
| Gebruik | zie tekst | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 11,18 m | |||
| Hoogte | 4,01 m | |||
| Spanwijdte | 15,17 m | |||
| Vleugeloppervlak | 39,2 m² | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 4794 kg | |||
| Startgewicht | 7553 kg | |||
| Krachtbron | ||||
| Motor(en) | 1× Wright R-2600-20 Cyclone | |||
| Vermogen | 1417 kW | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | 475 km/h | |||
| Klimsnelheid | 9,1 m/s | |||
| Actieradius | 1876 km | |||
| Dienstplafond | 8870 m | |||
| Bewapening | ||||
| Boordgeschut | 2 × 20 mm kanonnen in de vleugels en 2 × 7,62 mm mitrailleurs | |||
| Bommen | tot 900 kg, of 1 torpedo | |||
| ||||
De Curtiss SB2C Helldiver was een Amerikaanse duikbommenwerper opererend vanaf vliegdekschepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was de vervanger van de Douglas SBD Dauntless bij de Amerikaanse Marine. Ondanks zijn grootte, was het toestel veel sneller dan zijn voorganger. Het prototype vloog voor het eerst in oktober 1940, maar door vertragingen tijdens de productie werd het toestel pas operationeel in 1942. Het toestel was in productie tot 1945. In totaal werden 7140 toestellen afgeleverd.
Landen in dienst
.svg){kind=small}
Zie de categorie SB2C Helldiver van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.