Naar inhoud springen

Danilo Pérez

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Danilo Pérez
Danilo Pérez
Algemene informatie
Geboren Panama, 29 december 1966
Geboorteplaats Panama-StadBewerken op Wikidata
Land Vlag van Panama Panama
Werk
Genre(s) jazz
Beroep muzikant
Instrument(en) piano
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Danilo Pérez (Panama, 29 december 1966)[1][2][3][4][5] is een Panamees jazzpianist.

Pérez begon al op 3-jarige leeftijd piano te spelen en studeerde op 7-jarige leeftijd klassieke piano aan het nationale conservatorium van Panama. In de salsaband van zijn vader speelde hij drums en synthesizer. Hij ging naar de Verenigde Staten om elektronica te studeren aan de Indiana University en in 1985 wisselde hij naar de muziekstudie aan het Berklee College of Music.

Daarna werkte hij twee jaar met Jon Hendricks, daarna met Paquito D'Rivera, Terence Blanchard en Claudio Roditi. Hij verscheen voor de eerste keer op het album Reunion van D'Rivera en Arturo Sandoval. Van 1989 tot 1992 was hij lid van Dizzy Gillespies United Nations Orchestra[6]. Bekend werd o.a. zijn album Live at the Royal Festival Hall.

Sinds 1993 was hij actief als orkestleider. Er verschenen zijn eerste eigen albums Danilo Pérez en The Journey. Met Sandoval nam hij in 1994 het met een Grammy Award onderscheiden album Danzon op. Sinds 1995 was hij ook lid van de band van Wynton Marsalis. In hetzelfde jaar nam hij met het Panamees Symfonieorkest een orkestversie op van The Journey. In 1966 verscheen als resultaat van zijn betrokkenheid met de muziek van Thelonious Monk het album Panamonk. In 1998 volgde het voor een Grammy genomineerde album Central Avenue.

In 1997 kreeg hij een compositieopdracht voor de Concorso Internazionale di Composizione in Bologna. Zijn Blues For The Saints werd opgevoerd door de vibrafonist Gary Burton en het Orchestra Sinfonica dell'Emilia-Romagna onder Jerzy Maksymiuk. Tijdens de jaarlijkse New York Jazz Awards kreeg hij in 1998 de prijs voor de «Best Artist or Band in Performance». In 1999 kreeg hij een compositieopdracht voor het Chicago Jazz Festival. Het stuk Suite of the Americas verscheen in 2000 op zijn album voor het label Verve Motherland.

In 2000 werd Pérez uitgenodigd voor een soloconcert in het Kennedy Center in Washington D.C.. In hetzelfde jaar werd hij cultuur-ambassadeur van Panama. Daarnaast is hij oprichter en leider van het jaarlijkse Panama Jazz Festival en ook ambassadeur van de goede wil voor UNICEF.

Tegenwoordig is Pérez lid van het Wayne Shorter Quartet[7] en werkt hij met Ben Street en Adam Cruz. Hij is directeur van de Berklee Global Jazz.